Wyniki wyszukiwania

1

Wpływ wiosennych roztopów śniegu na dopływ wód przypadkowych do oczyszczalni ścieków bytowych

100%

Kaczor G.

Acta Scientiarum Polonorum. Formatio Circumiectus

|

2011

|

tom 10

|

nr 2

Celem badań było określenie, w jakim zakresie występujące w okresie wiosennym roztopy śniegu wpływają na podwyższenie dopływu wód przypadkowych do oczyszczalni ścieków w systemach kanalizacji rozdzielczej. Badania prowadzono od 1stycznia 2010 do 30 marca 2010 roku w czterech wybranych systemach kanalizacyjnych zlokalizowanych na terenie województwa małopolskiego. W ramach badań prowadzono pomiary godzinowej temperatury powietrza atmosferycznego oraz dobowe pomiary przepływających ścieków. Intensywne roztopy śniegu w roku 2010 rozpoczęły się 19 lutego, a zakończyły 4 marca. Średni udział wód przypadkowych w dopływie ścieków do poszczególnych oczyszczalni w okresie roztopów wynosił od 36,6 do 58,1%. Największe dopływy wód przypadkowych wystąpiły w dniu 1 marca (średnia dobowa temperatura powietrza 6,6°C), a ich udziały w stosunku do przepływu średniego dobowego przy pogodzie bezdeszczowej wyniosły odpowiednio: 56,8% w kanalizacji A, 74,3% w kanalizacji B, 54,7% w kanalizacji C i 76,5% w kanalizacji D. Przedstawione liczby wskazują, że we wszystkich analizowanych systemach kanalizacyjnych ponad 50% przepływu dobowego stanowiły wody przypadkowe wywołane roztopami śniegu. W okresie największych roztopów śniegu, tj. od 19 lutego do 3 marca 2010 roku, do badanych systemów kanalizacyjnych dopłynęły wody przypadkowe w ilości: 3641 m3 w kanalizacji A, 6926 m3 w kanalizacji B, 1854 m3 w kanalizacji C i 5846 m3 w kanalizacji D. Za przyczynę dopływu wód roztopowych do kanalizacji uznano otwory we włazach studzienek rewizyjnych oraz nielegalne podłączenia rynien dachowych lub wpustów podwórzowych do kolektorów sanitarnych.

2

Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik

Otwory we włazach studzienek kanalizacyjnych jako jedna z przyczyn przedostawania się wód przypadkowych do sieci rozdzielczej

100%

Kaczor G.

Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

|

2009

|

nr 09

Celem badań było określenie, jaka objętość wód deszczowych może przedostawać się przez otwory techniczne we włazach studzienek do wnętrza przewodów kanalizacji rozdzielczej. Niewłaściwe wykonawstwo nawierzchni ulic lub nieodpowiednio wykonane zwieńczenia studzienek kanalizacyjnych prowadzą do sytuacji, gdy powierzchnia włazu ulega obniżeniu w stosunku do powierzchni terenu. Spływająca podczas opadu deszczu lub roztopów po powierzchni terenu woda wypełnia powstałe obniżenie i przelewa się do wnętrza studzienki przez szczeliny, a głównie przez otwory techniczne we włazie. Otwory te służą do wprowadzania klucza lub dźwigni do podnoszenia lub otwierania pokrywy włazu. Badania terenowe wykazały, że wiele studzienek kanalizacyjnych wykonanych jest niewłaściwie. W wielu przypadkach pokrywa włazu usytuowana jest od 10,6 do 38,3 mm poniżej poziomu terenu. Sprzyja to przelewaniu się wód deszczowych lub roztopowych przez szczeliny lub otwory we włazie do wnętrza studzienki. Na podstawie badań laboratoryjnych wykazano, że dopływ wód deszczowych do studzienki, przez otwór służący do podnoszenia pokrywy włazu, można opisać za pomocą równania Q = 25 · h2 + 7,7679 · h, w którym h stanowi zagłębienie włazu poniżej poziomu terenu. Przeprowadzone badania wykazały, że przy długotrwałych opadach deszczu lub intensywnych spływach powierzchniowych, związanych z roztopami śniegu, otwory techniczne we włazach studzienek kanalizacyjnych, usytuowanych niewłaściwie poniżej poziomu terenu, mogą być istotną przyczyną dopływu wód przypadkowych do kanalizacji ścieków bytowych. Wskazuje to na potrzebę większej staranności w wykonywaniu zwieńczeń studzienek kanalizacyjnych oraz prac związanych z odbudową uszkodzonych nawierzchni drogowych.

3

The effect of heavy precipitation on the infiltration and inflow into small sewage treatment plants in 2010

100%

Kaczor G.

Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

|

2011

|

nr 12

The aim of the study was to determine the extent to which heavy rainfall, that occurred in 2010, affected the infiltration into the selected sewage treatment plants in the Małopolskie voivodeship. The research was conducted in four separate sewer systems, located in poviats adjacent to the city of Kraków, discharging sewage to mechanical-biological treatment plants with a capacity below 1000 m3•d-1. The amount of sewage and extraneous water in the average wet year (2008) were used as control. As a result of heavy precipitation in 2010 the sewer system A received 18 539 m3 more extraneous water than in 2008 (increase by 343%), the sewer sys-tem B - 22 822 m3 (increase by 163%), the sewer system C - 109 715 m3 (increase by 248%) and the sewer system D - 30 796 m3 (increase by 303%). Heavy precipitation in 2010 caused the increase of infiltration and inflow by 264% on average in all studied sewer systems compared to the average wet year. As the result of precipitation, whose annual total in 2010 was higher by 65% than the normal value in 2008, there was an increase in the annual share of extraneous water from 5.3 to 19.7% depending on the facility. The volume of extraneous water, which was discharged into the studied treatment plants in 2010 (the period of heavy rainfall), constituted the following share of the annual value: in the sewer system A - 41.3%, in the sewer system B - 21.2%, in the sewer system C - 14.4%, in the sewer system D - 22.9%. Assuming the average gross amount of 3 PLN paid for treatment of 1 m3 of sewage, cost of extraneous water disposal in 2010 amounted from 78 533 PLN to 552 165 PLN, depending on the facility. The results obtained in the present study suggest that eliminating or reducing infiltration and inflow into the analyzed sewer systems would allow for large financial savings associated with reducing costs both for their transport and treatment as well as for modernization of facilities to enhance their hydraulic eapacity.

4

Kto miód łyka, jak koń bryka

100%

Kaczor G.

Rada: Rolnictwo, Aktualności, Doradztwo, Analizy. Miesięcznik Wojewódzkiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Bratoszewicach

|

2010

|

nr 11

5

Jednostkowe odpływy ścieków z kanalizacji wiejskiej w gminie Koszyce

100%

Kaczor G.

Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

|

2006

|

nr 2/1

Prawidłowa praca systemów odprowadzania i oczyszczania ścieków w głównej mierze zależy od właściwego ich zaprojektowania, wykonania, a następnie poprawnie prowadzonej eksploatacji. W projektowaniu sieci kanalizacyjnych najważniejszym parametrem wpływającym na ustalenie średnic przewodów jest miarodajna objętość ścieków, określana często w odniesieniu na 1 mieszkańca, jako jednostkowy odpływ ścieków w dm3∙M-1∙d-1. Celem przeprowadzonych badań było określenie jednostkowych odpływów ścieków z kanalizacji wiejskiej w Koszycach w ujęciu roku, miesięcy i dni tygodnia w latach 2002–2005. Objętość ścieków odpływających z kanalizacji sanitarnej w Koszycach określona została na podstawie pomiaru, wykonywanego na kanale dopływowym do oczyszczalni ścieków we Włostowicach. Gmina Koszyce położona jest w województwie małopolskim w powiecie proszowickim. Aktualnie z sieci kanalizacyjnej na terenie gminy korzysta 1673 mieszkańców. Ścieki odprowadzane są z 280 gospodarstw. Średnie jednostkowe odpływy ścieków (przy pogodzie bezdeszczowej) w okresie badawczym wahały się od 58,7 w roku 2005 do 75,1 dm3∙M-1∙d-1 w roku 2003. W całym okresie badań średni odpływ jednostkowy wyniósł 67,1 dm3∙M-1∙d-1, przy odchyleniu standardowym 11,5 dm3∙M-1∙d-1 i współczynniku nierównomierności 1,34. Wielkości średnich jednostkowych odpływów ścieków w poszczególnych latach korespondowały z wielkościami jednostkowego zużycia wody w 7 badanych gospodarstwach we Włostowicach w latach 2002–2003. Najwyższe jednostkowe odpływy ścieków w Koszycach występują w miesiącach zimowych, natomiast najniższe w miesiącach letnich. Analogiczna tendencja występowała w zużyciu wody. Niższe w okresie letnim odpływy ścieków związane są z wykorzystaniem znacznych ilości wody wodociągowej na cele dodatkowe, takie jak podlewanie upraw, mycie pojazdów i chów zwierząt gospodarskich. Analiza odpływów ścieków w układzie tygodniowym wykazała, że najniższe jednostkowe odpływy ścieków z kanalizacji w Koszycach występowały w piątki (66,0 dm3∙M-1∙d-1) i niedziele (66,1 dm3∙M-1∙d-1), natomiast najwyższe w soboty (73,2 dm3∙M-1∙d-1). Jest to rozkład zgodny z najczęściej występującym tygodniowym rozkładem zużycia wody. Badania jednostkowych odpływów ścieków z kanalizacji wiejskiej w Koszycach potwierdziły tezę o obniżeniu się rzeczywistej ilości powstających ścieków w stosunku do Wytycznych z roku 1978. W całym okresie badawczym jednostkowy odpływ ścieków nie przekroczył 100 dm3∙M-1∙d-1.

6

Oddziaływanie wód przypadkowych na stężenie związków biogennych w ściekach surowych i oczyszczonych podczas pogody mokrej

100%

Kaczor G.

Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

|

2012

|

nr 3/IV

Celem badań było określenie w jakim zakresie wody przypadkowe dopływające go kanalizacji sanitarnej podczas pogody mokrej wpływają na stężenie związków azotu i fosforu w ściekach surowych dopływających do oczyszczalni i oczyszczonych odprowadzanych do odbiornika. Badania przeprowadzono w czterech wybranych systemach kanalizacyjnych zlokalizowanych w województwie małopolskim. Na podstawie uzyskanych wyników wykazano, że wody przypadkowe dopływające do kanalizacji sanitarnej, podczas pogody mokrej w każdym analizowanym przypadku wpływały na obniżenie stężenia azotu ogólnego i fosforu ogólnego w ściekach surowych. Nie stwierdzono negatywnego wpływu wód przypadkowych na wzrost stężenia azotu ogólnego w ściekach oczyszczonych odprowadzanych do odbiornika podczas pogody mokrej. Badania wykazały natomiast, że stężenie tego wskaźnika ulegało obniżeniu od 2,7 do 4,8% przy wzroście udziału wód przypadkowych o 10% w przepływie dobowym. Badania wykazały negatywny wpływ wód przypadkowych na stężenie fosforu ogólnego w ściekach oczyszczonych w przypadku obiektów o małej przepustowości hydraulicznej. Podwyższone wodami przypadkowymi przepływy ścieków powodowały wynoszenie osadu czynnego, zawierającego związki fosforu, z komór bioreaktora oraz lejów osadników wtórnych. W obiektach charakteryzujących się dużą rezerwą przepustowości hydraulicznej dopływy do kanalizacji wód przypadkowych powodowały natomiast obniżenie stężenia fosforu ogólnego w ściekach oczyszczonych od 0,9 do 3,9% na każdy 10% wzrost udziału tych wód w przepływie dobowym.

7

Gmina Dabrowice

100%

Kaczor G.

Rada: Rolnictwo, Aktualności, Doradztwo, Analizy. Miesięcznik Wojewódzkiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Bratoszewicach

|

1999

|

nr 05

28-29

8

Prognozowanie dobowych doplywow sciekow do oczyszczalni wiejskich na podstawie wybranych miejscowosci

100%

Kaczor G.

Acta Scientiarum Polonorum. Formatio Circumiectus

|

2002

|

tom 01

|

nr 1-2

7-20

9

Wpływ temperatury powietrza na temperaturę ścieków w kanalizacji i reaktorze biologicznym

100%

Kaczor G.

Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

|

2008

|

nr 03

Celem badań było określenie zmian temperatury ścieków w kanalizacji oraz otwartym reaktorze biologicznym pod wpływem temperatury powietrza atmosferycznego. W literaturze związanej z oczyszczaniem ścieków nie ma jednoznacznych informacji na temat wpływu temperatury powietrza na temperaturę ścieków w kanalizacji. Niektórzy autorzy uważają, że taki związek nie występuje. Badania przeprowadzone na terenie oczyszczalni ścieków w gminie Koszyce wykazały, że istnieje istotny związek pomiędzy średnią dobową temperaturą powietrza atmosferycznego (tpow) a średnią dobową temperaturą ścieków w kanalizacji (tść). Związek ten można z dużą dokładnością (R2=0,78, p<0,001) opisać za pomocą równania wielomianu 3 stopnia: tść = -0,0011·(tpow)3 + 0,0232·(tpow)2 + 0,3704·tpow + 9,0554. W okresie badań średnia dobowa temperatura ścieków w kanalizacji ulegała dużym wahaniom od 6,35 do 17,56°C. Zmiany temperatury ścieków w kolektorze w ciągu doby zawierały się w przedziale od 0,35°C do 4,60°C. W okresie zimowym, przy średniej dobowej temperaturze powietrza poniżej 5°C, temperatura ścieków w kanalizacji obniżała się poniżej 10°C, osiągając wartość minimalną 5,37°C. W reaktorze biologicznym zbudowanym jako żelbetowy zbiornik otwarty, średnia dobowa temperatura ścieków zmieniała się w przedziale od 5,68 do 21,04°C. Przy czym w okresie zimowym (grudzień, styczeń, luty) temperatura ścieków w reaktorze obniżała się poniżej 10°C, osiągając wartość minimalną 5,32°C. Jest to temperatura stanowczo za niska dla potrzeb biologicznego procesu usuwania związków biogennych. Przeprowadzone badania wykazały wpływ średniej dobowej temperatury powietrza, wyższej od 5°C, na temperaturę ścieków w otwartym reaktorze biologicznym. Przy temperaturze powietrza niższej niż 5°C temperatura ścieków w reaktorze kształtowana jest temperaturą ścieków dopływających z kanalizacji.

10

Stężenia zanieczyszczeń w ściekach odprowadzanych z wiejskich systemów kanalizacyjnych województwa małopolskiego

100%

Kaczor G.

Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

|

2009

|

nr 09

Celem badań było określenie stężenia zanieczyszczeń w ściekach bytowych odprowadzanych z osiedli wiejskich lub miejsko-wiejskich zlokalizowanych na terenie województwa małopolskiego. Badania oparto na analizie 140 próbek ścieków surowych pobranych z 34 systemów kanalizacyjnych w latach 2000–2009. Analizie poddano wartości pięciu wybranych wskaźników zanieczyszczeń, tj. BZT5, ChZT, zawiesiny ogólnej, azotu ogólnego oraz fosforu ogólnego. Uzyskane wyniki porównano z wartościami zestawionymi w ogólnodostępnej literaturze związanej z tematyką unieszkodliwiania ścieków Przeprowadzone badania wykazały, że średnie wartości wskaźników zanieczyszczeń w ściekach bytowych, odprowadzanych z osiedli wiejskich i miejskowiejskich województwa małopolskiego, różnią się od wartości tych wskaźników przedstawianych w literaturze. Największą różnicę stwierdzono w przypadku azotu ogólnego (wartość wyższa o 48%) i ChZT (wartość wyższa o 4,4%). Natomiast uzyskane w badaniach średnie stężenie fosforu ogólnego, wynoszące 11 mgP·dm-3, okazało się być o 45,8% niższe od wartości średniej przedstawionej w literaturze. Maksymalne wartości BZT5, ChZT, zawiesiny ogólnej i azotu ogólnego w badanych ściekach były znacznie wyższe od wartości maksymalnych przedstawianych w analizowanej literaturze. Na podstawie zależności pomiędzy wartościami średnimi wskaźników zanieczyszczeń ChZT:BZT5, BZT5:Nog, BZT5:Pog stwierdzono, że ścieki odprowadzane z osiedli wiejskich i miejsko-wiejskich województwa małopolskiego można skutecznie poddawać zaawansowanym metodom oczyszczania biologicznego z usuwaniem związków biogennych. Wyniki przeprowadzonych badań wskazują, że przy projektowaniu oczyszczalni ścieków należy zachować pewną ostrożność w prognozowaniu stężeń zanieczyszczeń w ściekach surowych wyłącznie na podstawie uogólnionych wartości podawanych w literaturze.

11

Usuwanie związków biogennych w przydomowych oczyszczalniach ścieków typu Turbojet i Biocompact

63%

Kaczor G., Bugajski P.

Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

|

2006

|

nr 2/2

W pracy przedstawiono wyniki badań dotyczących wielkości oraz redukcji związków azotu i fosforu w przydomowych oczyszczalniach ścieków. Analizowane oczyszczalnie ścieków to obiekty pracujące na podstawie metody osadu czynnego. Pierwszy obiekt to oczyszczalnia typu Turbojet EP-4 zainstalowana w miejscowości Ibramowice w gminie Pałecznica w województwie małopolskim. Oczyszczalnia obsługuje szkołę podstawową, do której uczęszcza około 100 uczniów oraz dom nauczyciela zamieszany przez 6 osób. Drugi obiekt to oczyszczalnia typu Biocomopact BCT S-12. Przedmiotowa oczyszczalnia wybudowana jest w miejscowości Rajbrot w gminie Lipnica Murowana w województwie małopolskim. Do oczyszczalni dopływają ścieki z zespołu szkół, do którego uczęszcza około 300 uczniów oraz z domu nauczyciela zamieszkanego przez 12 osób. Badaniami objęto okres czteroletni (1999–2003), w którym pobierano próby ścieków surowych oraz oczyszczonych. Wyniki badań jakości ścieków surowych i oczyszczonych poddane zostały analizie statystycznej pozwalającej scharakteryzować wielkość i zmiany stężenia azotu ogólnego oraz fosforanów. W ramach analizy obliczono także częstość względną występowania określonych stężeń związków biogennych w ściekach oczyszczonych oraz scharakteryzowano wielkość redukcji tych wskaźników w procesie oczyszczania. Skład ścieków dopływających do obu oczyszczalni odpowiadał wartościom typowym dla ścieków bytowych, a średnia redukcja wskaźników eutroficznych azotu ogólnego i fosforanów wyniosła średnio dla obu oczyszczalni 63,6% i 51,4%. Średnie wartości stężenia azotu ogólnego i fosforanów w ściekach dopływających do oczyszczalni Turbojet EP-4 wyniosły 85,12 mgNog∙dm-3 i 35,44 mgPO4∙dm-3. Natomiast w ściekach oczyszczonych wyniosły odpowiednio 25,35 mgNog∙dm-3 i 11,99 mgPO4∙dm-3. W oczyszczalni Biocompact BCT S-12 średnie stężenie azotu ogólnego i fosforanów w ściekach dopływających wyniosło 77,61 mgNog∙dm-3 i 34,12 mgPO4∙dm-3, natomiast w ściekach oczyszczonych wartości średnie wyniosły 40,64 mgNog∙dm-3 dla azotu ogólnego i 20,13 mgPO4∙dm-3. Analiza wyników badań wskazała na bardziej stabilną pracę oczyszczalni Turbojet EP-4 w aspekcie redukcji związków biogennych w porównaniu do oczyszczalni Biocompact BCT S-12.

12

Dobowe ilości ścieków w systemach kanalizacyjnych wsi Kluszkowce i Maniowy

63%

Pawelek J., Kaczor G.

Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej w Krakowie. Inżynieria Środowiska

|

1997

|

tom 17

13

Szacowana a rzeczywista ilość odpadów komunalnych zbieranych w gminach wiejskich

63%

Bergel T., Kaczor G.

Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

|

2006

|

nr 3/2

Jednym z głównych priorytetów polityki ekologicznej państwa jest gospodarka odpadami. W tym celu, w 2001 r. weszła w życie ustawa o odpadach, która określa zasady postępowania z odpadami w sposób zapewniający ochronę życia i zdrowia ludzi oraz ochronę środowiska zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju. Zgodnie z ustawą, na każdym szczeblu administracji państwowej zostały opracowane plany gospodarki odpadami. W planach tych dokonano podziału odpadów na 2 zasadnicze grupy: odpady powstające w sektorze komunalnym i sektorze gospodarczym. W referacie dokonano analizy ilościowej odpadów komunalnych, porównując ilości oszacowane na podstawie wskaźników generowania strumieni odpadów z rzeczywistą ilością odpadów zebranych w 5 gminach wiejskich województwa małopolskiego. Przeprowadzona analiza wykazała, że oszacowane ilości odpadów wahały się od 812,5 do 1614,3 Mg∙rok-1, natomiast ilości odpadów zebranych od 180,5 do 580,8 Mg∙rok-1. Różnica pomiędzy ilością szacunkową a rzeczywistą wyniosła średnio w tych gminach 986,2 Mg∙rok-1. Podobne rozbieżności zaobserwowano analizując jednostkową ilość odpadów odniesioną do 1 mieszkańca. Obliczona na podstawie wskaźników wynosiła 223,59 kg∙M-1∙rok-1, co w porównaniu z ilością odpadów zebranych, wynoszącą od 31,00 do 84,46 kg∙M-1∙rok-1, dawało różnicę kształtującą się średnio na poziomie 165,85 kg∙M-1∙rok-1. Stwierdzono również, że w stosunku do ilości odpadów oszacowanych do wytworzenia, od mieszkańców odebrano zaledwie ok. 26%. Dysproporcja pomiędzy wartościami szacunkowymi a rzeczywistymi jest bardzo duża. Do głównych czynników mających na nią wpływ należy zaliczyć: niepełny udział wszystkich mieszkańców w zbiórce odpadów, brak dokładnych informacji na temat wszystkich zebranych odpadów z terenu gminy, istnienie „dzikich wysypisk odpadów” oraz „zagospodarowywanie” odpadów na terenie posesji, często niezgodne z zasadami ochrony środowiska i życia ludzkiego.

14

Przestrzenna zmiennosc wybranych skladnikow chemicznych wod podziemnych ujecia zlokalizowanego na wysokim tarasie Wisly

63%

Satora S., Kaczor G.

Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej w Krakowie. Inżynieria Środowiska

|

2005

|

tom 26

241-252

15

Wysokość i natężenie opadów atmosferycznych w Krakowie i okolicach podczas powodzi w okresie maj-czerwiec 2010

63%

Ziernicka-Wojtaszek A., Kaczor G.

Acta Scientiarum Polonorum. Formatio Circumiectus

|

2013

|

tom 12

|

nr 2

W artykule przedstawiono charakterystykę opadów w maju i czerwcu 2010 r., w których to miesiącach wystąpiły w dorzeczu górnej Wisły dwie fale powodziowe. Godzinowe sumy opadów rejestrowano automatycznymi deszczomierzami korytkowymi w trzech punktach pomiarowych zlokalizowanych na terenie krakowskich osiedli Sidzina, Bielany i Skotniki, a także w miejscowościach Gdów i Nowe Brzesko leżących w odległości 28 i 41 km od Krakowa. W odróżnieniu od powszechnych charakterystyk opartych na wartościach sum dobowych, posłużono się metodą analizy oddzielnych deszczów. Dla celów porównawczych wykorzystano długoletnie ciągi pomiarowe ze stacji klimatologicznej UJ. Badania wykazały, że miesięczna suma opadów w maju 2010 roku zmierzona w stacji klimatologicznej UJ w Krakowie, a wynosząca 284,7 mm, była najwyższa z obserwowanych w latach 1901–2011 i stanowiła 407% normy wielolecia 1971–2000. W Krakowie-Sidzinie suma ta wyniosła 357,6 mm, w Krakowie-Bielanach – 232,0 mm, w Krakowie-Skotnikach – 219,6 mm, w Gdowie – 404,7 mm, a w Nowym Brzesku – 167,4 mm. Sumy miesięczne w czerwcu były również bardzo wysokie i wynosiły w badanych punktach pomiarowych odpowiednio: 170,1, 80,5, 119,5, 221,1 i 170,4 mm. Suma miesięczna dla czerwca zmierzona w stacji klimatologicznej UJ wyniosła 154,3 mm i stanowiła 168% normy wielolecia 1971–2000. W maju odnotowano przeciętnie 27 dni z opadem, natomiast w czerwcu 15. Intensywne opady formujące pierwszą falę powodziową wystąpiły od 15 do 20 maja, a drugą falę powodziową od 30 maja do 4 czerwca. Sześciodniowe sumy opadów dla pierwszej fali powodziowej wynosiły przykładowo 213,7 mm w Krakowie-Sidzinie i 207,4 m w Gdowie, dla drugiej fali powodziowej zaś odpowiednio 118,8 i 192,3 mm. Opady powodujące pierwszą falę powodziową w maju wystąpiły w postaci nieprzerwanego trzydobowego ciągu opadowego od godzin wieczornych 15 maja do godzin wieczornych 18 maja. Opady końca maja i początku czerwca 2010 r., będące powodem drugiej fali powodziowej, miały postać pięciu oddzielnych opadów.

16

Efektywnosc redukcji wybranych wskaznikow zanieczyszczen w przydomowej oczyszczalni sciekow w miejscowosci Ibramowice

63%

Kaczor G., Bugajski P.

Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej w Krakowie. Inżynieria Środowiska

|

2005

|

tom 26

287-298

17

Analiza dobowych ilości ścieków odprowadzanych systemami kanalizacji w Kończycach Małych i Zebrzydowicach na tle opadów atmosferycznych

63%

Kaczor G., Pawelek J.

Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej w Krakowie. Inżynieria Środowiska

|

1998

|

tom 18

18

Wielkość i nierównomierność poboru wody przez pojedyncze gospodarstwa wiejskie

63%

Bergel T., Kaczor G.

Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

|

2007

|

nr 1

W pracy zaprezentowano wyniki bezpośrednich badań zużycia wody prowadzonych w ciągu jednego roku w dwóch gospodarstwach wiejskich, znajdujących się na terenie Włostowic i Stanisławic w województwie małopolskim. Pierwsze z analizowanych gospodarstw miało typowo rolniczy charakter, drugie zaś – charakter miejski. Przeprowadzona analiza wielkości zużycia wody wykazała niższe zużycie wody w gospodarstwie rolniczym, w porównaniu do gospodarstwa o charakterze miejskim. Średnie zużycie wody na przeliczeniowego mieszkańca w tym gospodarstwie wyniosło 86,1 dm3·PM-1·d-1, natomiast w gospodarstwie w Stanisławicach – 129,9 dm3·PM-1·d-1. Stwierdzona nierównomierność poboru wody potwierdziła występowanie tzw. cyklu tygodniowego. Największe zużycie wody w obu gospodarstwach odnotowano w sobotę, a najniższe we wtorek. W przypadku gospodarstwa rolnego zaobserwowano w każdym miesiącu występowanie dwóch szczytów poboru wody: porannego i wieczornego. W gospodarstwie w Stanisławicach ich wyodrębnienie było niemożliwe. Analiza nierównomierności dobowego zużycia wody dla całego okresu badań wykazała, że wartości Nd dla obydwu analizowanych gospodarstw były bardzo zbliżone i wyniosły ok. 3,5. Z kolei obliczony współczynnik nierównomierności godzinowej w gospodarstwie we Włostowicach wyniósł 2,3 natomiast w Stanisławicach 8,9. Duży wpływ na nierównomierność zużycia wody w gospodarstwach wiejskich miało występowanie tzw. celów dodatkowych. W przypadku analizowanych gospodarstw, do celów tych zaliczono: chów zwierząt gospodarskich, podlewanie zieleńców i upraw oraz mycie samochodów.

19

Analiza dobowego zuzycia wody w wieloleciu w wybranym gospodarstwie

63%

Pawelek J., Kaczor G.

Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej w Krakowie. Inżynieria Środowiska

|

2005

|

tom 26

253-263

20

Jednostkowe zużycie wody w gospodarstwie domowym w 8-letnim okresie obserwacji

63%

Pawełek J., Kaczor G.

Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

|

2006

|

nr 2/1

W pracy poddano analizie ośmioletni (1997–2004) okres badań zużycia wody w wybranym gospodarstwie na terenie osiedla domów jednorodzinnych w Krakowie. Zużycie wody odniesiono do liczby mieszkańców korzystających z wody w badanym gospodarstwie, określając jej jednostkowe zużycie, a następnie nierównomierność dobową jej poboru. Gospodarstwo składało się z 4 stałych mieszkańców. Podstawą do analizy były odnotowane w dzienniku obserwacyjnym codzienne stany wodomierza domowego, przejściowe zmiany liczby mieszkańców oraz występowanie celów zużycia wody poza mieszkaniem, np. podlewanie ogrodu, mycie samochodu itp. Budynek ma pełne wyposażenie w urządzenia wodociągowo-kanalizacyjne, tzn. woda wodociągowa doprowadzona jest do mieszkania wyposażonego w zlew kuchenny, spłukiwane ustępy i dwie łazienki z urządzeniami kąpielowymi. W początkowym okresie badań, ścieki z budynku były kierowane do zbiornika bezodpływowego, a od listopada 1997 były odprowadzane zbiorowym systemem kanalizacyjnym. Uzyskane wyniki badań wykazały, że jednostkowe dobowe zużycie wody wahało się w latach 1997–2004 od 5,9 do 693,3 dm3∙M-1∙d-1, natomiast średnie jednostkowe dobowe zużycie wody mieściło się w przedziale od 135,5 do 177,5 dm3∙M-1∙d-1 w zależności od roku. Największa różnica między jednostkowymi średnimi dobowymi poborami wody w poszczególnych miesiącach wystąpiła w roku 2000, wynosząc aż 132,8 dm3∙M-1∙d-1, natomiast najmniejsza w roku 1997 (44,6 dm3∙d-1). Maksymalne jednostkowe dobowe zużycie wody występowało najczęściej w okresie letnim, co stwierdzono w sześciu latach na osiem analizowanych. Pobór wody w poszczególnych latach odznaczał się współczynnikiem nierównomierności dobowej wynoszącym od 2,4 do 4,5, a zatem znacznie wyższym od podawanego przez odpowiednie wytyczne (1,6). Wskaźniki jednostkowego zużycia wody oraz ich nierównomierność kształtowane są w znacznym stopniu przez częstość i rodzaj występowania celów dodatkowych, które głównie występują w lecie, stąd jednostkowe zużycie wody w porze letniej wynoszące 171,1 dm3∙M-1∙d-1 było znacznie wyższe od średniej w pozostałych porach roku (149,3 dm3∙ M-1∙d-1).

Ograniczanie wyników

Wpływ wiosennych roztopów śniegu na dopływ wód przypadkowych do oczyszczalni ścieków bytowych

Otwory we włazach studzienek kanalizacyjnych jako jedna z przyczyn przedostawania się wód przypadkowych do sieci rozdzielczej

The effect of heavy precipitation on the infiltration and inflow into small sewage treatment plants in 2010

Kto miód łyka, jak koń bryka

Jednostkowe odpływy ścieków z kanalizacji wiejskiej w gminie Koszyce

Oddziaływanie wód przypadkowych na stężenie związków biogennych w ściekach surowych i oczyszczonych podczas pogody mokrej

Gmina Dabrowice

Prognozowanie dobowych doplywow sciekow do oczyszczalni wiejskich na podstawie wybranych miejscowosci

Wpływ temperatury powietrza na temperaturę ścieków w kanalizacji i reaktorze biologicznym

Stężenia zanieczyszczeń w ściekach odprowadzanych z wiejskich systemów kanalizacyjnych województwa małopolskiego

Usuwanie związków biogennych w przydomowych oczyszczalniach ścieków typu Turbojet i Biocompact

Dobowe ilości ścieków w systemach kanalizacyjnych wsi Kluszkowce i Maniowy

Szacowana a rzeczywista ilość odpadów komunalnych zbieranych w gminach wiejskich

Przestrzenna zmiennosc wybranych skladnikow chemicznych wod podziemnych ujecia zlokalizowanego na wysokim tarasie Wisly

Wysokość i natężenie opadów atmosferycznych w Krakowie i okolicach podczas powodzi w okresie maj-czerwiec 2010

Efektywnosc redukcji wybranych wskaznikow zanieczyszczen w przydomowej oczyszczalni sciekow w miejscowosci Ibramowice

Analiza dobowych ilości ścieków odprowadzanych systemami kanalizacji w Kończycach Małych i Zebrzydowicach na tle opadów atmosferycznych

Wielkość i nierównomierność poboru wody przez pojedyncze gospodarstwa wiejskie

Analiza dobowego zuzycia wody w wieloleciu w wybranym gospodarstwie

Jednostkowe zużycie wody w gospodarstwie domowym w 8-letnim okresie obserwacji