Wyniki wyszukiwania

1

Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik

Oddziaływanie dwutlenku siarki na wybrane gatunki liściastych drzew leśnych

100%

Bes A., Baciak M.

Przegląd Naukowy. Inżynieria i Kształtowanie Środowiska

|

2015

|

tom 24

|

nr 2[68]

2

Kształtowanie się cech morfologicznych i biochemicznych łubinu żółtego rosnącego na glebie zanieczyszczonej chlorotetracykliną w warunkach fotoperiodu i ciemności

81%

Baciak M., Piotrowicz-Cieslak A. I., Adomas B.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2015

|

tom 583

W ocenie zanieczyszczenia środowiska lekami bardzo ważną rolę odgrywają badania z wykorzystaniem roślin przeznaczonych na cele konsumpcyjne. Celem pracy było określenie fitotoksyczności chlorotetracykliny (0, 1,45, 2,90, 5,80, 11,60, 23,19 i 46,38 mg∙kg-1 gleby) obecnej w glebie wobec łubinu żółtego (Lupinus luteus L.) odmiany Mister. Oceniano wybrane cechy morfologiczne łubinu oraz biochemiczne aktywności peroksydazy i katalazy w korzeniach i łodygach siewek łubinu w warunkach fotoperiodu i ciemności. Stwierdzono, że niskie stężenia chlorotetracykliny w glebie nie zmieniają długości korzeni i łodyg. Ciśnienie osmotyczne siewek łubinu w obu wariantach świetlnych przy najwyższym stężeniu leku (46,38 mg∙kg-1 gleby) wzrosło około dwukrotnie w porównaniu z próbami kontrolnymi. Aktywność peroksydazy korzeni rosnących na glebie zawierającej lek w stężeniu 46,38 mgkg-1wyniosła 29 U (fotoperiod) i 24 U (ciemność). Aktywność katalazy była większa w łodygach łubinu żółtego rosnących w ciemności (15 U) w porównaniu do korzeni rosnących w tych samych warunkach świetlnych (12 U).

3

Oddziaływanie wybranych gazowych zanieczyszczeń powietrza na rośliny drzewiaste

81%

Baciak M., Warminski K., Bes A.

Leśne Prace Badawcze

|

2015

|

tom 76

|

nr 4

4

Fitotoksyczność glifosatu wobec siewek łubinu żółtego (Lupinus luteus L.)

71%

Sikorski L., Baciak M., Bes A., Piotrowicz-Cieslak A. I., Adomas B.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2015

|

tom 582

Celem badań było określenie ﬁtotoksyczności glifosatu w stężeniach: 1, 3, 7, 20, 40, 100, 500, 1000 μM wobec siewek łubinu żółtego (Lupinus luteus L.) odmiany ‘Mister’ poprzez ocenę wybranych cech morfologicznych i zawartości w tkankach węglowodanów rozpuszczalnych. Stwierdzono, że glifosat zanieczyszczający glebę wraz ze wzrostem stężeń zmniejszał długość korzeni zarodkowych i łodyg siewek łubinu. Dowiedziono, że glifosat w zalecanym do aplikacji stężeniu polowym (3 l/ha), co odpowiada testowanemu stężeniu 7 μM, był ﬁtotoksyczny wobec kiełkujących siewek łubinu. Obecne w tkankach łubinu cyklitole (myo-inozytol, D-chiro-inozytol) były dobrym wskaźnikiem pobierania wody z gleby oraz szybkości kiełkowania nasion. Zawartość węglowodanów rozpuszczalnych w siewkach łubinu żółtego była wprost proporcjonalna do badanych stężeń glifosatu. Badania dowiodły, że łubin żółty może być stosowany jako biowskaźnik do oceny zanieczyszczenia gleby glifosatem. W celu uzyskania pełnej odpowiedzi o zanieczyszczeniu środowiska przyrodniczego metody biologiczne powinny być uzupełnione metodami biochemicznymi.

Ograniczanie wyników

2 Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

1 Leśne Prace Badawcze

1 Przegląd Naukowy. Inżynieria i Kształtowanie Środowiska

4 Baciak M.

3 Bes A.

2 Adomas B.

2 Piotrowicz-Cieslak A. I.

1 Sikorski L.

1 Warminski K.

4 2015

Oddziaływanie dwutlenku siarki na wybrane gatunki liściastych drzew leśnych

Kształtowanie się cech morfologicznych i biochemicznych łubinu żółtego rosnącego na glebie zanieczyszczonej chlorotetracykliną w warunkach fotoperiodu i ciemności

Oddziaływanie wybranych gazowych zanieczyszczeń powietrza na rośliny drzewiaste

Fitotoksyczność glifosatu wobec siewek łubinu żółtego (Lupinus luteus L.)