Założeniem powyższego artykułu jest stworzenie miarodajnego punktu odniesienia dla projektantów pragnących realizować budownictwo zrównoważone. Praktykujący architekt jest kompetentny w wielu dziedzinach: budownictwie, planowaniu urbanistycznym, technologiach konstrukcyjnych, a także w prawodawstwie budowlanym. Nie jest także łatwo pogodzić sprzeczne cele wynikające z założeń finansowych, programowych, lokalizacyjnych oraz założonych parametrów czasowych. Ponadto, zadaniem architekta jest optymalne zachowanie szacunku dla istniejącego kontekstu organizacji przestrzennej, funkcjonalności istniejącego układu, dobrej jakości materiałów budowlano-konstrukcyjnych oraz standardu. Projektowanie zgodne z zasadami środowiska zrównoważonego jest po prostu jednym ze wspomnianych uwarunkowań posiadającym potencjał niezbędny dla stworzenia architektury związanej z konkretnym miejscem poprzez uwzględnienie parametrów klimatycznych i lokalizacyjnych, a także, tam gdzie jest to możliwe, wykorzystanie środowiskowo przyjaznych materiałów budowlanych. Osoby znające poszczególne fazy procesu inwestycyjnego są świadome tego, iż zarządzanie zamierzeniem nie znajduje się w gestii tylko jednego z uczestników procesu. W zależności od tego czy jest to etap koncepcyjny, projektu technicznego czy realizacyjny - odpowiedzialnością są obarczani zarówno projektanci, wykonawcy prac budowlanych, inwestorzy jak i koordynatorzy. Zawsze jednak istnieje kontrakt zawarty pomiędzy projektantem i inwestorem, a także założenia projektowe. Ponadto, architekt współpracuje ze specjalistami różnych branż inżynierskich. Zakres uwzględnienia założeń zgodnych ze zrównoważonym rozwojem środowiska w procesie projektowym uzależniony jest od informacji oraz wymagań uwzględnionych w efekcie dialogu pomiędzy inwestorem i zespołem projektowym. Przedstawiona w artykule kluczowa lista zagadnień jest oczywiście subiektywna, gdyż będzie ona ulegała modyfikacjom wraz z wyborem konkretnej lokalizacji, kubatury obiektu, zapotrzebowania na ogrzewanie, chłodzenie, wentylację oraz niezbędny poziom oświetlenia światłem dziennym — powinna zatem być traktowana jako podstawa do dalszego rozwoju.