Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 29

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W pracy omówiono wyniki badań wpływu produkcji hodowlanej, osadnictwa wiejskiego oraz opadów atmosferycznych na jakość wód odpływających z mikrozlewni podgórskiej. Podczas trzyletnich badań, w próbach wody opadowej i powierzchniowej pobieranych średnio dwa razy w miesiącu, bezpośrednio w terenie mierzono: pH i przewodność elektryczną właściwą, a w laboratorium oznaczano: zawiesinę ogólną, amoniak, azotany, fosforany, substancje rozpuszczone, siarczany, chlorki, wapń, magnez, mangan i żelazo. Analiza wyników wykazała, że wszystkie badane wskaźniki osiągały średnio wyższe wartości w wodach odpływających. Za wyjątkiem fosforanów, manganu i zawiesiny ogólnej, różnice te były statystycznie istotnie. W wodach opadowych istotnie większe wartości pH i fosforanów stwierdzono w lecie, a zawiesiny ogólnej, chlorków i manganu w zimie. W odpływie większe wartości amoniaku, fosforanów, przewodności elektrycznej, substancji rozpuszczonej i żelaza wystąpiły latem, a siarczanów zimą. Wartości pozostałych wskaźników nie różniły się istotnie. Ocena jakości wód odpływających wykazała, że należy je zakwalifikować do V klasy czystości. Zdecydowały o tym stęzenia fosforanów i amoniaku. Wartości pH oraz stężeń siarczanów, chlorków i magnezu nie przekroczyły norm dla wód pierwszej klasy czystości.
W pracy oceniono jakość i walory użytkowe wody odpływającej potokiem Uniszowskim dla określenia możliwości jej retencjonowania w planowanym zbiorniku małej retencji. Raz w miesiącu, od stycznia do grudnia 2005 r., pobierano próby wody. W terenie oznaczano: temperaturę, pH, stężenie tlenu rozpuszczonego i stopień nasyceniaztlenem, oraz przewodność elektrolityczną, natomiast w laboratorium: zawiesinęzogólną, fosforany, amoniak, azotyny, azotany, substancje rozpuszczone, siarczany, chlorki, wapń, magnez, sód, potas, żelazo ogólne i mangan oraz jednorazowo: BZT₅, liczbę baterii grupy coli i liczbę bakterii grupy coli typu kałowego. Badane cechy charakteryzowały się znaczną dynamiką zmian w poszczególnych miesiącach i porach roku. Wartości temperatury, pH, fosforanów, amoniaku, substancji rozpuszczonych, siarczanów, chlorków i magnezu nie przekraczały normy I klasy czystości wód. Natomiast pozostałe cechy z różną częstotliwością przewyższały normę I klasy, a zawiesina ogólna, żelazo i mangan nawet normę II klasy, przez co woda potoku kwalifikuje się do III klasy czystości. Badania wykazały, że woda potoku Uniszowskiego może być wykorzystana do spożycia po wykonaniu wysokosprawnego uzdatniania fizycznego i chemicznego. Spośród badanych cech na warunki bytowania ryb niekorzystnie wpływają głównie azotyny, a stężenia zawiesiny ogólnej oraz stopień nasycenia wody tlenem sporadycznie nie spełniają kryteriów wody do kąpieli.
Celem pracy jest ocena jakości i walorów użytkowych wody odpływającej ze zlewni potoku Wolninka, pod kątem możliwości jej retencjonowania w planowanym zbiorniku małej retencji. Raz w miesiącu, od stycznia 2005 r. do grudnia 2006 r., pobierano próby wody. W terenie oznaczano: temperaturę, pH, stężenie tlenu rozpuszczonego i stopień nasycenia wody tlenem, oraz przewodność elektryczną, natomiast w laboratorium: zawiesinę ogólną, BZT5, fosforany, amoniak, azotyny, azotany, substancje rozpuszczone, siarczany, chlorki, wapń, magnez, żelazo ogólne i mangan. Ocena jakości wykazała, że woda odpływająca ze zlewni potoku Wolninka zalicza się do III klasy czystości, tj. do wód o zadowalającej jakości. Zdecydowały o tym zawiesiny, żelazo i mangan. Stężenia wskaźników biogennych, których nadmiar przyczynia się do eutrofizacji wód w zbiornikach, kształtowały się na niskim poziomie. Badania wykazały, że woda potoku Wolninka może być wykorzystana do spożycia po wysokosprawnym uzdatnianiu fizycznym i chemicznym. Jedynie stężęnia zawiesiny ogólnej sporadycznie mogą nie pozwalać na jej wykorzystanie do picia. Spośród badanych wskaźników na warunki bytowania ryb łososiowatych i karpiowatych niekorzystnie wpływają jedynie azotyny, a stężenia zawiesiny ogólnej oraz stopień nasycenia wody tlenem sporadycznie nie spełniają kryteriów wody do kąpieli.
W pracy przedstawiono wyniki badań gleboznawczych przeprowadzonych w zlewni potoku Korzeń, które pozwoliły ocenić retencyjność oraz zagrożenie gleb erozją, w aspekcie zamulania planowanego zbiornika wodnego „Skrzyszów”. Na badanym terenie wykonano 6 odkrywek glebowych, w których z każdego poziomu genetycznego pobrano próby do analiz laboratoryjnych. Określono podstawowe właściwości fizyko-wodne, przepuszczalność oraz zdolności retencyjne gleb. Na podstawie analizy wyników badań ustalono, że w zlewni dominują ciężkie gleby płowe i brunatne właściwe wyługowane, o uziarnieniu odpowiadającym najczęściej pyłom i pyłom ilastym. Są to gleby o dużych potencjalnych możliwościach retencjonowania wody, które jednak nie mogą być w pełni wykorzystane ze względu na ich bardzo słabą przepuszczalność i niekorzystne właściwości fizyko-wodne. Można zatem stwierdzić, że w zlewni potoku Korzeń dominuje powierzchniowy spływ wód, co przy stosunkowo dużych spadkach i rolniczym użytkowaniu terenu spowoduje szybkie zamulanie planowanego zbiornika wodnego „Skrzyszów” unoszonym materiałem glebowym.
W pracy przedstawiono analizę wyników badań hydrochemicznych, którymi objęto źródła występujące na terenie Ojcowskiego Parku Narodowego. W terenie zinwentaryzowano 19 źródeł, w tym 10 w Dolinie Sąspowskiej i 9 w Dolinie Prądnika. Wszystkie źródła w Dolinie Sąspowskiej posiadają naturalne misy, natomiast w Dolinie Prądnika misy 7 źródeł zostały częściowo lub całkowicie zabudowane przez człowieka. Podczas prac terenowych zmierzono wydajność źródeł oraz temperaturę wody, pH, przewodność elektrolityczną i potencjał redoks, a w laboratorium oznaczono stężenia kilkunastu jonów, w tym makro- i mikroelementów oraz związków biogennych. Na podstawie badań stwierdzono, że w OPN dominują źródła o wydajność od 1 do 10 dm3 · s–1. Ze źródeł wypływa woda prosta dwujonowa wodorowęglanowo-wapniowa, o odczynie słabo zasadowym. Na podstawie klasyfikacji badanych elementów fizykochemicznych zaliczono je do klasy II, czyli wód o dobrej jakości. W wodzie wszystkich źródeł stwierdzono podwyższone stężenie wodorowęglanów, wapnia oraz azotanów, co jest prawdopodobnie wynikiem naturalnych procesów zachodzących w wodach podziemnych i nie wskazuje na wpływ działalności człowieka, albo jest to wpływ bardzo słaby.
W pracy określono straty wody i składników pokarmowych w systemie nawadniania kroplowego w szklarni, przy uprawie róż na substracie torfowym. Odpływy mierzono metodą naczynia cechowanego w trzech terminach, w których stosowano 2 lub 3 cykle nawadniania różnymi dawkami. Ponadto w laboratorium metodami referencyjnymi oznaczano w próbach uśrednionych pożywki i odcieków, stężenia 8 składników pokarmowych: N–NH4+, N–NO2–, N–NO3 –, PO4 3–, K+, SO4 2–, Ca2+ oraz Mg2+. Na podstawie pomierzonych objętości odcieków i stężeń zawartych w nich składników pokarmowych, z drugiej zaś strony w oparciu o objętości i stężenia składników w dostarczanej roślinom pożywce obliczono odpowiednio ładunki odprowadzane i wprowadzane do systemu, a z ich ilorazu ustalono procent strat składników pokarmowych. Analiza wyników badań wykazała duże zróżnicowanie objętości odpływu odcieków w zależności od wielkości nawadniającej dawki polewowej lub dobowej oraz ze względu na liczbę cykli realizowanych w ciągu dnia. W pracy wykazano potencjalne możliwości zmniejszenia strat wody w systemie nawadniania, które w zależności od wariantu obliczeniowego wyniosły w warunkach doświadczenia od 21,6 do 99,8%. Stwierdzono również wzrost stężeń Mg2+, SO4 2–, K+, N–NO2– w stosunku do pożywki podawanej roślinom, czyli odnotowano tzw. zjawisko zatężania odcieków. Ze względu na to zjawisko w przypadku tych samych 4 składników pokarmowych stwierdzono średnio największe, bo 70–90% straty ilościowe. Należy jednak podkreślić, że straty składników pokarmowych wystąpiły w każdym terminie badawczym i dotyczyły w różnym stopniu wszystkich badanych składników.
For this study we investigated the Rzyki G watercourse catchment situated in Andrychów District of Wadowice County in the western part of Poland’s Malopolska Region. The basis for the analyses were daily values of precipitation and runoff sums and flow rates in the analyzed watercourse. The empirical data were obtained from systematic precipitation measurement conducted in 1992-2001 by means of a Hellmann rain gauge, and the runoff amounts were determined on the basis of water states registered by limnigraph on a bipartite spillway of a triangle-trapezoid type. The aim of our paper was to assess regularities of selected elements characterizing the hydrological regime of a sub-mountain catchment with dominant agricultural management. The stationarity and variability of monthly precipitation, runoff sums, and runoff coefficients– as well as trends, stationarity, and variability of the flood indicators characterizing maximum stream flows– were analyzed in the paper. Apparent differences appear in cases of variance of the analyzed variables (precipitation variability may be caused by gradual climate warming, whereas higher variability of the runoff in the second half of the multiannual period was determined by precipitation). Due to the changes observed in time series characteristics of the investigated variables, it becomes necessary to analyze the time series not only regarding the occurrence or absence of the trend, as has been done so far, but also considering the other aspects such as the differences between the means or variability of variance. When extreme phenomena are identified at usual lack of a sufficiently long data sequence, the flood rate indicators should be used to comprise much more information than the analysis based only on annual maximum discharge. A significant increase in the annual maximum stream flows was demonstrated for the analyzed multiannual period and for the summer half year, but also higher frequency of flood occurrence in the summer half-year. The observed regularities are typical for the sub-mountain and mountain catchments of the temperate climate and are additionally determined by catchment size.
Hydrochemcial research conducted from January 2007 to December 2010, and microbiological analyses performed from January 2007 to December 2009 included 12 streams in three areas of Małopolska Province, in which construction of small water reservoirs has been planned. Water samples were collected from the streams in measurement-control points situated on the sites of planned dams. Stream water suitability for domestic water supply was determined on the basis of 22 indices, including 20 physicochemical and two microbiological ones. In regards to regulations, it was concluded that water in 10 analyzed streams fulfilled the requirements for domestic water supply. Waters in all analyzed streams in the vicinity of Jordanów were classified as category A2 – requiring standard physical and chemical treatment. Waters in the streams in the area of Ryglice reveal a lower usability for domestic water supply because of their metal concentrations (manganese – A3 category, iron – A2 category) and microbiological indices (A2 category). In the Kraków neighborhood, waters of the Wilga and Szczyrzawa streams are in the same category due to the same indices as waters from the Ryglice area. The Sudół and Sudół Dominikański streams that flow through the suburban Kraków area carry strongly polluted waters that cannot be used for potable domestic water supply.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.