Jeżyna gruczołowata Rubus hirtus Waldst. & Kit. agg. występuje głównie na podłożu skał fliszowych masywu Beskidów. Na terenie Tatr Rubus hirtus występuje nielicznie, tworząc izolowane populacje głównie na podłożu skał wapiennych. W celu scharakteryzowania wielkości jeżyny gruczołowatej w Tatrach wylosowano populację rosnącą na „Zazadniej”. Badana populacja zajmowała 140 m2 i liczyła 277 osobników. Dominowały w niej osobniki (35%) „zbudowane” z jednego jednorocznego pędu podstawowego. Najliczniejsze były jednoroczne pędy podstawowe, o średniej długości 34,39 ± 41,60 cm. Osobniki wytworzyły pędy podstawowe potencjalnie zdolne do rozmnażania wegetatywnego (powyżej 50 cm), ich udział nie przekraczał jednak 20%. Badana populacja wytworzyła nieliczne ramety potomne. Z kolei tylko na dwóch pędach bocznych zanotowano występowanie kwiatów. Długie pędy podstawowe i mały udział organów generatywnych – to sytuacja charakterystyczna dla młodych populacji. W obliczu zachodzących zmian można stwierdzić, że w najbliższym czasie jeżyna gruczołowata będzie prawdopodobnie zwiększać zarówno swą liczebność, jak i areał w Tatrach
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.