Przedmiotem pracy było oznaczenie zawartości kwasów mlekowego, octowego, propionowego w kiszonkach sporządzonych w warunkach laboratoryjnych z runi łąkowej o zawartości suchej masy 44% i 67%. Proces zakiszania, w obu wariantach, prowadzono z dodatkiem i bez preparatu bakteryjnego zawierającego wyselekcjonowane szczepy bakterii fermentacji mlekowej. Dominującymi kwasami we wszystkich badanych kiszonkach były kwasy: mlekowy i octowy, natomiast kwas propionowy występował w ilościach śladowych. Poziom kwasów organicznych w poszczególnych kiszonkach różnił się w zależności od zawartości suchej masy zakiszanej runi łąkowej. Wraz ze wzrostem zawartości suchej masy zakiszanej zielonki zaobserwowano istotny spadek ilości analizowanych kwasów. Po 42 dobach fermentacji w warunkach beztlenowych kiszonki sporządzone z runi łąkowej o wysokiej zawartości suchej masy, wynoszącej 67%, zawierały średnio o 70% mniej zarówno kwasu mlekowego, jak i kwasu octowego, w porównaniu z kiszonkami otrzymanymi z runi łąkowej o zawartości suchej masy na poziomie 44%. Wpływ dodatku preparatu bakteryjnego na zawartość analizowanych kwasów był uzależniony od zawartości suchej masy zielonki. Dodanie preparatu bakteryjnego spowodowało istotne zmiany jedynie w przypadku kiszonki sporządzonej z surowca o zawartości suchej masy 44%. W kiszonce fermentującej z dodatkiem preparatu bakteryjnego zawartość kwasu mlekowego była o 36% wyższa niż w kiszonce, do której bakterii nie dodano.