Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 22

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Badanie dotyczące infekcji wirusowych pszczół w Polsce. Zainteresowanie wirusami pszczół w ostatnich latach jest coraz większe. Przypuszcza się, że odgrywają one bardzo istotną rolę w zespole masowego ginięcia rodzin pszczelich (CCD) w USA. Odkąd na przełomie dwudziestego i dwudziestego pierwszego wiekuwprowadzono technikę RT-PCR do identyfi kacji wirusów pszczelich w publikacjach naukowych pojawiają się często doniesienia o stwierdzeniu za pomocą tej metody zakażeń poszczególnymi wirusami w kolejnych krajach. Wcześniej wykrywanie tego typu zakażeń opierało się głównie na stosowaniu immunodyfuzji w żelu agarozowym (AGID), do której niezbędne były surowice diagnostyczne, lub niezwykle pracochłonnych prób biologicznych. W 1992 r. w próbkach pszczół z polskich pasiek testem AGID i mikroskopią elektronową po raz pierwszy stwierdzono (w Rothamsted Experimental Station – w Wielkiej Brytanii) obecność 7 wirusów pszczelich. W latach 1995–1996 w 9 polskich pasiekach, w rodzinach rozwijających się normalnie i niewykazujących objawów zakażeń wirusowych zbierano od kwietnia do września próbki martwych pszczół. Testem AGID badano w próbkach obecność wirusa ostrego paraliżu pszczół (ABPV), wirusa chronicznego paraliżu pszczół (CBPV), wirusa choroby woreczkowej czerwiu (SBV), wirusa choroby czarnych mateczników (BQCV) oraz mikroskopią elektronową – wirusa włókienkowego (FV) (Ball i Allen, 1988). FV i BQCV wykryto we wszystkich badanych pasiekach (w 70% i w 60% badanych rodzin), w rodzinach ze stwierdzoną obecnością spor z rodzaju Nosema – głównie w okresie kwiecień-czerwiec. SBV stwierdzono w 5 pasiekach (ok. 10% rodzin), głównie w kwietniu i maju, CBPV w 5 pasiekach (15% rodzin) – głównie w maju i czerwcu. ABPV stwierdzono w 6 pasiekach (w 24% badanych rodzin), głównie w okresie od lipca do września. W ok. 6% rodzin stwierdzono jednoczesne zakażenie 3 wirusami. Wykrycie ABPV, CBPV, BQCV i SBV mało czułą metodą, jaką jest AGID, świadczy o silnym zakażeniu rodzin, pomimo iż pszczelarze nie obserwowali objawów zakażenia. Natomiast późniejsze badanie próbek pszczół pochodzących z rodzin zamarłych zimą 2007/2008 wykazało, że w połączeniu z silną inwazją Varroa destructor ABPV był bardzo istotnym czynnikiem prowadzących do wyginięcia wielu rodzin pszczelich. Zakażenie rodzin pszczelich wirusami BQCV i FV jest w Polsce bardzo powszechne. Obecność znacznego zakażenia rodziny pszczelej nawet 3 wirusami nie musi w widoczny sposób wpływać na stan rodziny pszczelej.
The beetle Meloë variegatus is a pest of sugar beet, cabbage and winter rye. Its larvae are parasites and pests of solitary bees, but sometimes they get into the nests of the honey bee.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.