Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 24

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W pracy przedstawiono warunki występowania oraz strukturę populacji tłustosza pospolitego dwubarwnego na jedynym, aktualnie znanym stanowisku w polskich Karpatach. Stwierdzono, że z tłustoszem współwystępuje 115 gatunków roślin naczyniowych oraz 8 gatunków mchów. Wykazano, że jego osobniki generatywne osiągają większe rozmiary niż osobniki wegetatywne i wytwarzają więcej liści w różyczce, których powierzchnia jest większa od powierzchni liści osobników wegetatywnych. Aktualnie populacja tłustosza nie jest bezpośrednio zagrożona, ale w celu ochrony jej przed postępującą sukcesją roślinności drzewiastej podjęto umiarkowane zabiegi ochrony czynnej
Na terenie Puszczy Sandomierskiej w latach 2007–2011 odnaleziono osiem nowych stanowisk długosza królewskiego Osmunda regalis L. Paproć rośnie w borze bagiennym Vaccinio uliginosi-Pinetum, borze mieszanym wilgotnym Querco roboris-Pinetum, borze wilgotnym Molinio-Pinetum oraz w zniekształconym przez odwodnienia olsie torfowcowym Sphagno squarrosi-Alnetum. Na dwóch z ośmiu nowo opisanych stanowisk populację długosza królewskiego reprezentują liczne kępy. Stanowiska te są porównywalne ze znanym z literatury miejscem najliczniejszego występowania tej paproci w Puszczy Sandomierskiej. W przypadku pozostałych sześciu stanowisk populację długosza królewskiego tworzy jedna lub kilka, często niewielkich, kęp.
W 2008 i 2009 roku od maja do czerwca metodą na upatrzonego penetrowano cieki wodne wybranych kompleksów leśnych Płaskowyżu Kolbuszowskiego w poszukiwaniu chrząszcza biegacza urozmaiconego Carabus variolosus Fabricius, 1787. Stwierdzono występowanie tego gatunku na pięciu nieznanych dotychczas stanowiskach zlokalizowanych w dwóch odległych od siebie kompleksach leśnych. W pierwszym kompleksie leśnym biegacza stwierdzono tylko na jednym stanowisku w kwadracie EA77 siatki UTM, natomiast w drugim kompleksie odnaleziono cztery izolowane stanowiska w kwadratach EA86 i EA96 siatki UTM. Stanowiska zlokalizowane w kwadratach EA86 i EA96 są chronione w obrębie obszaru Natura 2000 Lasy Leżajskie (PLH180047), który jest jedynym obszarem nizinnym w Polsce, gdzie omawiany gatunek występuje
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.