Do chwili obecnej potwierdzono występowanie w Chelidonium majus L. 28 alkaloidów, a wśród nich koryzaminy, 5,6-dihydrosangwinaryny i 5,6-dihydrochelerytryny. W piśmiennictwie opisującym izolację, rozdzielanie i identyfikację alkaloidów występujących w C. majus rosnącym na terenie Polski, brak jest informacji na temat tych trzech alkaloidów. Prowadząc systematyczne badania nad izolacją i rozdzielaniem alkaloidów C. majus, z frakcji zawierającej alkaloidy IV- rzędowe otrzymano metodą chromatografii mikropreparatywnej koryzaminę. Porównanie: wartości współczynników Rf otrzymanej koryzaminy z wartością Rf wzorca, fluorescencji przy długości fali X = 366 nm, widma UV otrzymanej koryzaminy z widmem opublikowanym w Spectral data and physical constants of alkaloids wskazuje na to, że otrzymany alkaloid jest koryzaminą. Identyfikację 5,6-dihydrosangwinaryny i 5,6-dihydrochelerytryny, występujących we frakcji zawierającej alkaloidy III-rzędowe, przeprowadzono wykorzystując zdolność tych alkaloidów do utleniania się tlenem z powietrza, odpowiednio do: sangwinaryny i chelerytryny. Utlenianie tych alkaloidów zachodzi bardzo łatwo kiedy są one pozostawione na płytce chromatograficznej pokrytej żelem krzemionkowym po rozwinięciu chromatogramu. Wzorce dihydropochodnych alkaloidów otrzymano przez redukcję borowodorkiem sodu sangwinaryny i chelerytryny do 5,6-dihydrosangwinaryny i 5,6-dihydrochelerytryny. Dodatkowo identyczność otrzymanych z C. majus, 5,6-dihydrosangwinaryny i 5,6-dihydro- chelerytryny z otrzymanymi wzorcami tych substancji potwierdzono porównując wartości współczynników Rf dihydropochodnych i wzorców, fluorescencję przy X = 366 nm oraz prowadząc chromatografię dwukierunkową 5,6-dihydropochodnych - w pierwszym kierunku - i po utlenieniu tych alkaloidów do sangwinaryny i chelerytryny w drugim kierunku.