Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 11

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Opakowanie jadalne to cienka warstwa materiału na powierzchni produktu lub w jego wnętrzu. Może ona być spożywana wraz z produktem, może także rozpuszczać się podczas jego obróbki, np. termicznej. Wydaje się, iż opakowania jadalne na bazie polimerów naturalnych są produktem na tyle innowacyjnym, że mogą stanowić alternatywę dla opakowań z tworzyw sztucznych. Niestety, przed producentami opakowań jadalnych stoi jeszcze wiele wyzwań. Wynikają one z faktu, iż nie wyprodukowano dotychczas takiego filmu ani powłoki jadalnej, które łączyłyby Ich zalety, jednocześnie eliminując wady. Mimo że opakowania jadalne cieszą się coraz większym zainteresowaniem zarówno naukowców, jak i producentów żywności, nie istnieją akty prawne dotyczące wyłącznie tego rodzaju opakowań. Podjęto zatem próbę klasyfikacji opakowań jadalnych zgodnie z obowiązującymi aktami prawnymi.
Powlekanie żywności jest technologią, która pozwala zachować jakość powleczonych produktów. Filmy i powłoki jadalne są tworzone z białek, polisacharydów i lipidów. Opakowania jadalne na bazie jednego składnika zazwyczaj charakteryzują się dobrymi właściwościami barierowymi bądź mechanicznymi. W celu osiągnięcia pożądanych cech prowadzi się liczne badania filmów i powłok kompozytowych na bazie substancji hydrofobowych oraz hydrofilowych, wśród których wyróżnia się filmy i powłoki emulsyjne oraz warstwowe. Wprowadzenie tłuszczu do materiału powłokotwórczego wpływa na zwiększenie hydrofobowości powierzchni, zmniejszając tym samym migrację pary wodnej. W artykule zawarto charakterystykę lipidów najczęściej stosowanych w powlekaniu żywności, takich jak woski, monoglicerydy, kwasy tłuszczowe, oleje jadalne, oraz przykłady zastosowań filmów i powłok z ich dodatkiem.
Celem pracy była analiza wpływu dodatku i ilości oleju: rzepakowego, z pestek dyni i orzechów laskowych na właściwości optyczne filmów serwatkowych. Filmy otrzymano z wodnych 10% roztworów izolatu białek serwatkowych i 50% dodatku glicerolu jako plastyfikatora względem masy białka. Do mieszaniny dodawano oleje w ilościach 0, 1, 2, 3% i homogenizowano do momentu uzyskania jednolitej emulsji. Roztwory powłokotwórcze rozlewano w stałej ilości na szalki Petriego i suszono w temperaturze 25ºC i wilgotności względnej środowiska 50% przez 24h. Zmierzono barwę filmów w systemie CIEL*a*b* i obliczono bezwzględną różnicę barwy. Na podstawie wartości absorbancji przy długości fali 600 nm obliczono nieprzezroczystość filmów. Dodatek olejów roślinnych do roztworów powłokotwórczych spowodował matowość filmów i brak transparentności. Zaobserwowano obniżenie jasności filmów z dodatkiem oleju z pestek dyni oraz wzrost tego parametru w przypadku filmów z dodatkiem oleju z orzechów laskowych. Uzyskano niższe wartości parametru a* i wyższe parametru b* wraz z rosnącym stężeniem olejów z pestek dyni i orzechów laskowych. Wzrost stężenia olejów roślinnych wpłynął na wzrost wartości bezwzględnej różnicy barwy oraz nieprzezroczystości przy długości fali 600 nm dla wszystkich badanych filmów serwatkowych.
Coraz większa świadomość dobroczynnego działania sportu skłania ludzi do uprawiania bardziej niestandardowych form aktywności, do których można zaliczyć turystykę kwalifikowaną. Jej amatorzy, chcąc osiągnąć najwyższą specjalizację w wybranej dyscyplinie, intensywnie trenują, aby ich organizm poradził sobie z ekstremalnymi warunkami nierozerwalnie związanymi z uprawianiem tego typu turystyki. W takiej sytuacji organizm potrzebuje odpowiednio zbilansowanej diety, dostosowanej do stopnia wysiłku i uprawianej dyscypliny. Określonym wymaganiom musi odpowiadać nie tylko sprzęt, ale również żywność, która powinna być łatwa do przygotowania oraz taka, by można ją było zabrać ze sobą na każdą wyprawę, pamiętając, że jest to jedynie część ekwipunku. Szybki rozwój turystyki kwalifikowanej skłania do zastanowienia się, jakie oczekiwania mają turyści w stosunku do tzw. żywności turystycznej.
Branża owocowo-warzywna wciąż poszukuje rozwiązań, które pozwolą na zwiększenie trwałości oraz uatrakcyjnienie oferty produktów. Szczególnie ważne są technologie, które przyniosą korzyści producentom, a jednocześnie będą w petni akceptowane przez konsumentów. Dotyczy to zarówno sfery produkcji, jak i obrotu żywnością. Jednym z takich rozwiązań mogą stać się opakowania jadalne, których istnienia konsument nie zawsze jest świadomy. Zastosowanie takich rozwiązań może równocześnie stanowić wartość dodaną do produktu.
Rynek produktów dla osób uprawiających turystykę kwalifikowaną wciąż się rozwija, mimo że liczba producentów tego rodzaju żywności jest stosunkowo niewielka. Punktem wyjścia przy tworzeniu wszelkiego rodzaju nowych produktów powinny być oczekiwania konsumenta. Żywność turystyczna to grupa produktów, którym stawiane są szczególne wymagania. Produkty te powinny być trwałe, lekkie, wygodne w użyciu i charakteryzować się wysoką wartością odżywczą. Najczęściej oferowaną formą żywności turystycznej są liofilizaty. Tego typu żywność występuje w kilku kategoriach: jako produkty mięsne, rybne i wegetariańskie. Jej nabywcami są głównie osoby upra- wiające turystykę pieszą i rowerową. Największym zainteresowaniem konsumentów cieszą się dania obiadowe. Najważniejszymi kanałami dystrybucji żywności turystycznej są internet 'i i sklepy sportowe. Osoby uprawiające turystykę kwalifikowaną oczekują większej różnorodności produktów. Za produkty wysokiej jakości, odpowiadające ich wymaganiom, są skłonni zapłacić wyższą cenę. Dostosowanie j żywności turystycznej do potrzeb konsumentów oraz jej rozpropagowanie daje szanse na nowe rynki zbytu.
This article presented both fruit and vegetable jams offered by domestic as well as global food producers. Advantages of launching vegetable jams on the markert and disadvantages of such innovative activities were described.
The aim of this work was to develop a recipe of pumpkin-fruit jams in six flavour. Then the consumer evaluation of received products was carried. Consumers indicated pumpkin-peach-orange jam as the best one while the worst one was pumpkin-orange-lemon jam. A brief overview of commercial jams from foreign markets was shown in this paper. The benefits of pumpkin as a potential raw material of sweetened fruit and vegetables preserves were also discussed paying attention to innovation of such a solution.
The aim of this study was to specify the influence of brewing time of fruit teas on their quality factors. As the research material were selected five kinds of fruit teas: chokeberry, blackcurrant, elderberry, wild rose and hibiscus. The total polyphenol amount, antioxidant activity and colour parameters were analyzed. Consumers' preferences in terms of smell, colour and taste of analyzed fruit teas were also examined. It was shown that the longer the brewing time was the higher amount of extracted compounds, antioxidant activity and generally darker infusions were.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.