W niniejszym opracowaniu podjęto próbę określenia wpływu całorocznego i sezonowego chowu alkierzowego na produkcję i spożycie mleka w gospodarstwach i na uczestnictwo w rynku (zwierząt i produktów pochodzenia zwierzęcego) w północnej Etiopii na podstawie danych uzyskanych od 518 rolników. Ustalono, że chów alkierzowy zapewnia znaczne korzyści w zakresie określonych wskaźników wyniku. Przy użyciu modeli endogenicznej regresji przełącznikowej oszacowano różne wskaźniki wyniku zarówno dla rolników stosujących chów alkierzowy od momentu jego zastosowania (ATT), jak i dla rolników niestosujących chowu alkierzowego (ATU) w przypadku jego zastosowania. Stwierdzono, że gdyby rolnicy stosujący tę metodę chowu nie zastosowali jej, to produkcja mleka i wydajność mleczna spadłaby o 21%, natomiast w przypadku rolników niestosujących chowu alkierzowego szacuje się, że produkcja mleka i wydajność mleczna wzrosłyby o 100 i 48%, gdyby go zastosowali. Wyniki pokazują ponadto, że chów alkierzowy przyczynił się do znacznego wydłużenia okresu laktacji. Wzrost wydatków na spożycie o 17% w przypadku całorocznego i 44% w przypadku sezonowego chowu alkierzowego można uznać za znaczny w odniesieniu do podstawy egzystencji drobnych producentów rolnych. Co więcej stosowanie chowu alkierzowego zwiększyło prawdopodobieństwo uczestnictwa w rynku sprzedaży zwierząt o 29% w przypadku rolników stosujących ten rodzaj chowu i o 47% w przypadku rolników niestosujących go, gdyby zdecydowali się na jego zastosowanie.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.