Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 47

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Badano wpływ światła lasera na plon i wartość siewną ziarna jęczmienia odmian Rataj i Klimek. Nasiona poddano obróbce promieniami lasera helowo-neonowego (He-Ne) emitującego wiązkę promieni czerwonych o długości fali 632,8 nm. Badania laboratoryjne i polowe prowadzono wykorzystując nasiona kontrolne i naświetlane wiązką rozbieżną lasera He-Ne o mocy 4 mW/cm2 z użyciem trzech różnych dawek krotności promieniowania (2, 4, 6). Przed siewem w warunkach laboratoryjnych określono: zdolność kiełkowania, zdrowotność nasion oraz wigor nasion i siewek. Natomiast po zbiorze zbadano zdolność kiełkowania i skład chemiczny nasion, które wyrosły zarówno z nasion naświetlanych jak i nie naświetlanych. W polu określono: produktywność roślin z poletka, obsadę roślin na 1 m2, wysokość roślin, długość kłosa, liczbę ziarniaków w kłosie oraz masę tysiąca ziarniaków. Przedsiewna biostymulacja nasion promieniami lasera obydwu odmian jęczmie­nia jarego oddziałała korzystnie na produktywność roślin, a wyższe dawki energii cztero- i sześcio­krotna wpłynęły istotnie w przypadku odmiany Klimek. Przedsiewne traktowanie nasion światłem lasera różnicowało strukturę plonu roślin. Światło lasera stymulowało wysokość roślin i MTN (odm. Klimek). Wschody polowe nasion poddanych działaniu światła lasera były zróżnicowane w zależ­ności od odmiany, krotności naświetleń i warunków agrometeorologicznych. Zdolność kiełkowania nasion badanych odmian w zasadzie nie uległa zmianom pod wpływem zróżnicowanych poziomów energii światła laserowego. Natomiast nasiona zebrane z roślin, które wyrosły z nasion laserowanych odznaczały się lepszą zdolnością kiełkowania w stosunku do roślin, które wyrosły z nasion nie naświetlonych. Żywotność nasion poddanych obróbce promieni lasera była niższa. Siewki wyrosłe z nasion poddanych obróbce promieni lasera gromadziły mniej suchej masy niż otrzymane z nasion kontrolnych. W warunkach testu przyśpieszonego starzenia, nasiona obydwu odmian jęczmienia poddane biostymulacji miały wyższy wigor. Test przyśpieszonego starzenia wykazał procentowy wzrost nasion wigorowych obydwu odmian jęczmienia po zabiegu naświetlana laserem i kiełkujących normalnie (odm. Rataj). Test wzrostowy wykazał, że podwójna dawka wpływa na przyrost plumuli, a wszystkie krotności naświetleń nie modyfikują długości korzenia. Testy tetrazolinowe wykazały, że dawki energii użyte do naświetlania nasion jęczmienia obniżyły ich wigor. Natomiast odnotowano, że najwyższa sześciokrotna dawka energii światła laserowego wykazała tendencje do ograniczania występujących patogenów na nasionach odmiany Klimek. Przedsiewne naświetlanie nasion nie wpływało na zawartość białka i skrobi w zebranym ziarnie, ale spowodowało wzrost włókna w ziarniakach odmiany Rataj.
W trzyleciu 1998–2000 oceniano wpływ światła lasera He-Na na plon nasion i elementy struktury plonu oraz jakość nasion szarłatu krwistego odmiany Rawa. Obiektem badań były nasiona i rośliny szarłatu. Nasiona przed siewem biostymulowano światłem czerwonym lasera (He-Ne) o długości fali 632,8 nm i mocy 4 mW/cm2. W doświadczeniu zastosowano 4 warianty: bez naświetlenia (kontrola) i trzy naświetlenia (krotności naświetleń) — 2, 4, 6. W laboratorium przed siewem oceniono: zdolność kiełkowania, a po zbiorach zdolność kiełkowania zebranych nasion i zawartość w nich białka. W polu liczono wschody, określano plon i jego strukturę (wysokość roślin, ciężar zielonej masy oraz masę tysiąca nasion). Wszystkie warianty przedsiewnego naświetlania nasion szarłatu wpłynęły stymulująco na plon nasion. Największy plon nasion uzyskano przy dawce sześciokrotnej energii lasera, mniejszy przy dawce dwukrotnej, a najmniejszy stosując dawkę czterokrotną. Wysokość roślin szarłatu wyrosłych z naświetlanych nasion oraz ciężar ich świeżej masy z poletka podczas zbioru nie różnił się od wariantu kontrolnego, ale na obydwie cechy wpływały zmienne warunki pogodowe w latach badań. Przedsiewna biostymulacja nasion szarłatu różnicowała wschody polowe, a także na zawartość białka w nasionach zebranych roślin potomnych oraz ich MTN.
Badano wpływ światła lasera He-Ne na jakość nasion pomidora odmiany Betalux i Promyk oraz ogórka Polan F1, a także plon owoców. Przedsiewnie nasiona naświetlono promieniami lasera helowo-neonowego (He-Ne), który emituje wiązkę rozbieżną promieni czerwonych o długości fali 632,8 nm i mocy 4 mW/cm2. W badaniach zastosowano 4 warianty naświetleń: wariant kontrolny bez biostymulacji plus trzy naświetlania (krotności naświetleń: 2, 4 i 6). W laboratorium przed siewem określano: zdolność kiełkowania, wigor nasion i siewek. W polu liczono wschody (ogórek), określono plon owoców, ich liczbę i masę pojedynczego owocu. Biostymulacja nasion pomidora odmiany Promyk dwukrotną dawką energii lasera spowodowała, że wyrosłe z nich rośliny wydały najwyższy plon i najwyższą liczbę owoców. pozostałe dwie dawki światła lasera również nieistotnie stymulowały wzrost plonu owoców. Najwyższą średnią masę pojedynczego owocu uzyskano z roślin, które wyrosły z nasion naświetlanych sześciokrotną przedsiewną dawką promieniowania laserowego. Naświetlanie nasion drugiej odmiany pomidora Betalux nie wpłynęło istotnie na plon owoców, ich liczbę i masę owocu. Przy przedsiewnym naświetlaniu nasion ogórka, odnotowano tendencję stymulacji wschodów przez wyższe dawki energii. Natomiast wszystkie zastosowane dawki energii lasera na nasiona istotnie stymulowały plon owoców ogórka zebranych z roślin wyrosłych z biostymulowanych nasion. Wzrastała również liczba owoców zbieranych z obiektów obsianych biostymulowanymi nasionami i nieznacznie (nieistotnie) malała masa pojedynczego owocu. Zdolność kiełkowania nasion obydwu odmian pomidorów była zróżnicowana pod wpływem kolejnych dawek energii lasera, a nasiona ogórka nie zmieniały wartości tej cechy w odniesieniu do kontroli. Test wzrostowy wykazał istotne oddziaływanie energii promieni laserowych na długość hypokotylu i korzenia pierwotnego, które wydały naświetlone nasiona pomidorów i ogórków. Siewki pomidorów i ogórka wyrosłe z nasion stymulowanych promieniami lasera gromadziły więcej suchej masy niż uzyskane z nasion kontrolnych. Przedsiewna obróbka laserem nasion pomidorów i ogórka nie wpłynęła na wigor nasion, oceniany elektroprzewodnictwem wód nastoinowych. Przedsiewne naświetlanie spowodowało, że udział nasion normalnie kiełkujących pomidora odmiany Betalux oceniany testem przyśpieszonego starzenia istotnie wzrastał, zaś odmiany Promyk i ogórka nie ulegał zmianie.
Prezentowane badania miały na celu dobór odpowiednich gatunków roślin do rekultywacji bezglebowego podłoża wapna poflotacyjnego Kopalni Siarki „Jeziórko” wzbogaconego zróżnicowanymi dawkami osadów ścieków komunalnych i zwałowiska popiołów paleniskowych elektrociepłowni w Białymstoku -Sowlanach. Stwierdzono, że z badanych roślin topinambur - słonecznik bulwiasty, ze względu na zapas wody i asymilatów w bulwach, bardzo dobrze rośnie na bezglebowym gruncie wapna poflotacyjnego, jak również kostrzewa trzcinowa ze względu na silny system korzeniowy. Rośliny trzcinnika piaskowego bardzo dobrze rozwinęły się na bezglebowym podłożu, wykazując corocznie wielką ekspansję od kępy głównej. Zauważono przy tym wyraźne różnice w pokroju roślin i ich wysokości, barwie liści, kształcie, długości i zabarwieniu wiechy oraz liczbie pędów generatywnych i o wegetatywnych wytworzonych przez poszczególne klony. Z innych roślin wysadzonych bardzo dobrze rosła sylfia przerośnięta (Sylphium perfoliatum L.) i spartina sercowata (Spartina pectinata Link), rutwica lekarska (Galega officinalis L.) wypadła z runi po pierwszym roku badań. Natomiast korzeń palowy łubinu wieloletniego - trwałego (Lupinus polyphyllus Ldl.) ulegał deformacji, skręcając się wskutek zetknięcia z twardym, zlewnym podłożem. Z roślin miododajnych wykorzystanych do rekultywacji, wśród jednorocznych najbardziej przydatny na te tereny okazał się nostrzyk biały Hubam (Melilotus albus Med.) i ogórecznik lekarski (Borago officinalis L.), z dwuletnich również nostrzyk biały (Melilotus albus Med.), urzet barwierski (Isatis tinctoria L.) i chaber nadreński (Centaurea rhenana Bor.). Wśród roślin wieloletnich najbardziej przydatne na bezglebowe tereny wapna poflotacyjnego okazały się nawłoć późna (Solidago serotina Ait.) i nawłoć kanadyjska (Solidago canadensis L.), mikołajek płaskolistny (Eryngium planum L.) i ślazówka turyngska (Lavatera thuringiaca L.). Kostrzewa trzcinowa (Festuca arundinacea Schreb.) i kupkówka pospolita (Dactylis glomerata L.) najskuteczniej umacniały skarpy zwałowisk popiołów paleniskowych z elektrociepłowni, natomiast tymotka łąkowa (Phleum pratense L.) i życica trwała (Lolium perenne L.) czyniły to mniej skutecznie ze względu na większe wymagania pokarmowe i słabszy system korzeniowy.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.