The investigations concerned protein preparations differentiated in terms of the methods of their production (meal, concentrate, isolate), origin (soya protein, milk protein) and elements of technological treatment applied (method of drying). The physicochemical characteristic has been determined on the basis of an investigation of solubility, water and fat absorption capacity, viscosity and emulsifying capacity taking into consideration the changing pH, salt concentration and protein concentration. The majority of preparations showed substantial variability under the influence of the investigated environmental factors.
The effect of carbohydrate compounds of soybean protein preparations on their functional properties in meat model systems with 20 and 40% of meat protein replaced by soy protein was investigated. The ratio soy protein - carbohydrate compounds in soybean additives was regulated. Significant influence of mixture of soy protein – carbohydrate compounds was observed at a 40% substitution level, but carbohydrates seemed to play a secondary role as a factor influencing the functional properties of soybean protein preparations.
Functional properties of various soybean and mille protein preparations were studied in especially prepared meat model systems (MMS) of controlled fat and water level, in which 20% of meat protein were substituted by preparation protein. It was found that the addition of preparations under study to MMS caused significant changes of their rheological and water retention properties, according to the type and physicochemical properties of the preparation added. Above properties of MMS were also effected by pH of the meat used, and by the water and fat content in the system. Among the investigated preparations, those of isoelectric protein (Promine R and milk protein concentiate), when added to meat of low pH (5.4-5.5), caused sharp decrease of rheological features of meat model systems.
Do oznaczeń zdolności emulgującej zaadaptowano metodę Swifta, zmodyfikowaną przez Webba oraz Grabowską. Opracowano własny zestaw pomiarowy pozwalający na seryjne pomiary. Na przykładzie roztworu izolatu białka sojowego Promine F określono wpływ szybkości mieszania (1000-4000 obr./min), szybkości wypływu oleju (0,3-0,7 ml/sek) i stężenia białka (8-200 mg/10 ml roztworu) na precyzję pomiaru zdolności emulgującej. W wyniku tych badań przyjęto optymalne warunki pomiaru zdolności emulgującej preparatów białkowych : objętość fazy wodnej 10 ml, szybkość wypływu oleju 0,5 ml/sek, szybkość mieszania 2000 obr./min. Przebadano wpływ stężenia białka (8-250 mg/10 ml roztworu), pH (2-10) i stężenia NaCl (0,3; 0,6 i 1 M) na zdolność emulgującą czterech handlowych preparatów białka sojowego. Badano preparaty typu izolatów (Promine D, Promine F, Promine R) i koncentrat Promosoy 100. W badanym zakresie stężeń białka stwierdzono różną zdolność emulgującą badanych preparatów sojowych. Różnice te były szczególnie wyraźne w granicach stężeń od 8-150 mg/10 ml. Stwierdzono, że Promine D i Promine F wykazują najniższą zdolność emulgującą przy pH 2-4, Promine R przy pH 5, natomiast Promosoy 100 w badanym zakresie pH wykazuje ten sam poziom zdolności emulgującej. Istotny wpływ stężenia NaCl na zdolność emulgującą stwierdzono tylko w przypadku Promine R.