W fazie pierwotnego porażenia na roślinach 7 odmian ziemniaka inokulowanych ostrym (s-PSTV) lub łagodnym (M-PSTV) izolatem wiroida wrzecionowatości bulw nie zaobserwowano żadnych objawów choroby. Łagodny izolat był wykrywany testem biologicznym na roślinach pomidora odm. Rutgers i przez elektroforezę ekstraktów kwasów nukleinowych na 5% żelu poliakrylamidowym u wszystkich odmian w 4 do 6 tygodni po inokulacji, natomiast ostry izolat wykrywano nieco później, a w roślinach niektórych odmian nie wykryto go aż do 9 tygodnia po inokulacji, W fazie wtórnego porażenia, to znaczy na roślinach wyrosłych z bulw zebranych z roślin inokulowanych oraz na bulwach zawiązanych przez te rośliny zaobserwowano typowe objawy porażenia PSTV. Łagodny izolat wykryto w 85% tych roślin, natomiast ostry - tylko w 58% tych roślin. W żadnej z roślin odmiany Pola nie wykryto s-PSTV, mimo iż objawy choroby były widoczne na roślinach i na bulwach. Słabszy był również poziom wykrywania s-PSTV w roślinach odmian Dryf i Sokół. Oba izolaty wiroida wykrywano w liściach, miąższu bulw oraz w oczkach i kiełkach, jak również w liściach z różnych pięter i w różnych pędach tej samej rośliny. Gorsze wyniki wykrywania s-PSTV i tym. razem były spowodowane złymi wynikami dla roślin odmian Dryf, Sokół i zwłaszcza Pola.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.