Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 9

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem niniejszej pracy było określenie wpływu sposobu prowadzenia fermentacji ciasta chlebowego oraz temperatury wypieku pieczywa na zawartość deoksyniwalenolu i toksyny T-2 w miękiszu i skórce pieczywa wykonanego ze skażonej mąki żytniej. Ziarno żyta inokulowano fragmentami grzybni Fusarium wyrosłej na podłożu mineralnym. Ze skażonego ziarna przygotowano mąkę i wykonano fermentację ciasta metodą bezpośrednią z dodatkiem kwasu mlekowego (jednofazową) i trzyfazową (na żurku). Po zakończeniu fermentacji wykonano wypiek pieczywa w temperaturze: 200oC przez 20 minut oraz 230oC przez 15 minut. Po przemiale skażonego ziarna we frakcji otrąb znajdowało się znacznie więcej mikotoksyn w porównaniu do mąki. Obie metody przyczyniły się, w przypadku miękiszu chlebka porażonego przez F. species i F. graminearum, do spadku zawartości deoksyniwalenolu (DON), zaś chlebka porażonego przez F. culmorum do wzrostu zawartości tej miko-toksyny. W skórce chlebka zawartość DON i T-2 była nieznacznie niższa niż w miękiszu. Największą redukcję obu mikotoksyn w miękiszu uzyskano w metodzie bezpośredniej: DON w mące skażonej F. species i toksyną T-2 w mące skażonej F. graminearum. Nieznacznie skuteczniejsze w redukcji zarówno DON, jak i toksyny T-2, okazało się działanie temperatury wypieku 230oC przez 15 minut. Zmniejszenie poziomu DON po zastosowaniu wyższej temperatury odnotowano dla skórki chlebków z mąki porażonej przez F. species i F. graminearum, przy czym maksymalna różnica w degradacji DON spowodowana temperaturą wypieku wynosiła 2,4%, a w degradacji toksyny T-2 – 3,1%. Jednak we wszystkich otrzymanych chlebkach zawartość badanych mikotoksyn była wyższa od najwyższego dopuszczalnego poziomu.
The content of mycotoxins in grain of winter rye and triticale cultivars grown in conventional system of production was estimated. From among 13 examined triticale cultivars deoxynivalenol (DON) was identified in four samples, but the toxin content in two cultivars was high. From among 23 examined rye cultivars DON was identified in eight samples, but the toxin content in three cultivars was very high. T-2 toxin was identified in five samples of rye and four samples of triticale but the toxin content in two triticale cultivars was very high. Due to high content of tested mycotoxins in some cultivars, average content of DON was higher in rye cultivars and average content of T-2 was higher in triticale cultivars, however the differences were not statistically significant. The aflatoxins and ochratoxin A were not found in winter rye and triticale grain. A large number of the cultivars of two tested cereal species was free from any of the mycotoxin tested.
8
51%
Mycotoxins have a proven toxic effect on the health of humans and animals. Nowadays, there is a focus on having a healthy lifestyle and consuming organic foods. High quality grain products, especially spelt products, which are an important element of a well-balanced diet have become more popular. The aim of this study was to determine the mycotoxin content in spelt products available on the Polish market. Spelt products were collected in 2009 and 2010 in eastern Poland. The Enzyme-Linked ImmunoSorbent Assay (ELISA) method was used to identify aflatoxins, ochratoxin A, T-2 toxin, deoxynivalenol, and zearalenone. The study confirmed that all investigated mycotoxins were present in spelt products.
Arabitol is a polyalcohol which has about 70% of the sweetness of sucrose and an energy density of 0.2 kcal/g. Similarly to xylitol, it can be used in the food and pharmaceutical industries as a natural sweetener, a texturing agent, a dental caries reducer, and a humectant. Biotechnological production of arabitol from sugars represents an interesting alternative to chemical production. The yeast Scheffersomyces shehatae strain 20BM-3 isolated from rotten wood was screened for its ability to produce arabitol from L-arabinose, glucose, and xylose. This isolate, cultured at 28°C and 150 rpm, secreted 4.03 ± 0.00 to 7.97 ± 0.67 g/l of arabitol from 17–30 g/l of L-arabinose assimilated from a medium containing 20–80 g/l of this pentose with yields of 0.24 ± 0.00 to 0.36 ± 0.02 g/g. An optimization study demonstrated thatpH 4.0, 32°C, and a shaking frequency of 150 rpm were the optimum conditions for arabitol production by the investigated strain. Under these conditions, strain 20BM-3 produced 6.2 ± 0.17 g/l of arabitol from 17.5 g/l of arabinose after 4 days with a yield of 0.35 ± 0.01 g/g. This strain also produced arabitol from glucose, giving much lower yields, but did not produce it from xylose. The new strain can be successfully used for arabitol production from abundantly available sugars found in plant biomass.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.