Celem rozważań jest przedstawienie audytu wewnętrznego jako narzędzia innowacyjnego, wspomagającego zarządzanie jednostką, w aspekcie nowych uregulowań prawnych wprowadzonych do sektora finansów publicznych. Na podstawie przyjętej praktyki w jednostkach samorządu terytorialnego, na przykładzie powiatu wałeckiego, w odpowiedzi na uregulowania prawne zawarte w ustawie o finansach publicznych dotyczące zakresu kontroli zarządczej i audytu wewnętrznego, zastosowaną metodą badawczą jest przegląd literatury oraz analiza wzajemnych powiązań i zależności. Audyt wewnętrzny miał posłużyć jako narzędzie innowacyjne w zarządzaniu jednostką samorządu terytorialnego, w związku z tym konieczna była zmiana jakościowa w sposobie podejścia do systemu organizacji i funkcjonowania administracji publicznej. Dotychczas w modelu administracji publicznej obowiązywało klasyczne ujęcie audytu wewnętrznego. Klasyfikowało to administrację państwową, w tym samorządową wyłącznie do władczego rozstrzygania o prawach i obowiązkach obywateli. Model ten zdezaktualizował się, tworząc tym samym nową jakość w pożądanych zmianach w procesie zarządzania jednostką. W artykule wskazano narzędzia w postaci informacji pochodzących z różnych źródeł dających przybliżony obraz funkcjonowania jednostki jej kierownikowi. Opisano sankcje prawne w przypadku nieprzestrzegania ustawy o finansach publicznych w zakresie prowadzenia audytu wewnętrznego. Zwrócono szczególną uwagę na rozwiązania zastosowane w powiecie wałeckim, mające na celu monitorowanie stopnia realizacji założonych celów, w związku z czym przedstawiono część prowadzonej dokumentacji w jednostce. Podniesiono rangę audytu wewnętrznego, który jako niezależne i obiektywne ciało doradcze kierownika jednostki, spełnia rolę narzędzia innowacyjnego w zarządzaniu jednostką. Artykuł ma charakter studium przypadku.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.