Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 25

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W artykule przedstawiono wpływ prac regulacyjnych, wykonanych na od-cinku potoku Słomka, na zmiany warunków hydrodynamicznych. W latach 2004-2005 wykonano badania, które obejmowały: pomiary przekrojów poprzecznych koryta oraz pobór i określenie składu granulometrycznego materiału dennego. Wyniki pomiarów wykorzystano do obliczenia następujących wielkości hydrodynamicznych: naprężenia styczne, moc strumienia, jednostkowa moc strumienia, średnia prędkość przepływu oraz intensywność transportu rumowiska dennego według równania Bagnolda. Następnie wykonano porównanie i analizę obliczonych parametrów. W sekcjach A1, A3 i A5 zaobserwowano wzrost wartości rozpatrywanych wielkości po regulacji oraz nasilenie procesów erozyjnych. W pozostałych sekcjach wartości parametrów hydrodynamicznych pozostały na porównywalnym poziomie (sekcja A4) lub się zmniejszyły (sekcja A2). W przekrojach 2 i 9 stwierdzono wzrost procentowej zawartości frakcji żwirowej w materiale dennym. Średnica charakterystyczna d50, w tych przekrojach, zmniejszyła się od-powiednio o 1,8 cm i 2,8 cm.
Głównym celem prezentowanych badań jest określenie zmian morfologicznych na „uregulowanym” odcinku rzeki Czarna Nida, spowodowanych czterema wezbraniami. Na odcinku tym wykonano pomiary geometrii dwunastu przekroi poprzecznych po przejściu fal wezbraniowych, składu uziarnienia materiału dennego oraz prędkości przepływu. Oceniono zmiany warunków hydrodynamicznych, mających decydujący wpływ na objętość transportowanego materiału dennego, rozmycie skarp i tym samym na kształt koryta. Oceniono objętość materiału zakumulowanego w obrębie koryta i równiny zalewowej oraz pochodzącego z erozji skarp. Objętość transportu rumowiska została obliczona równaniem Ackersa i White’a. Stwierdzono, że procesem mającym największy wpływ na transformacje koryta jest depozycja, a usunięcie wyspy śródkorytowej może wpłynąć na rozmieszczenie stref erozji i sedymentacji w korycie.
Skład uziarnienia materiału dennego rzeki odzwierciedla charakter i moc jego transportu i może być wykorzystany jako zmienna świadcząca o stabilności lub niestabilności dna koryta. W artykule przedstawiono ocenę składu granulometrycznego rumowiska wleczonego wzdłuż potoku Słomka. Krzywe uziarnienia wyznaczono metodą fotograficzną, której podstawą jest analiza cyfrowa zdjęć powierzchni rumowiska. Jest to metoda wystarczająco dokładna, aby zanalizować zmiany składu granulometrycznego. Wyniki badań zilustrowano przez 14 krzywych uziarnienia. Pokazano również, że zmienność średnic charakterystycznych i parametrów krzywych uziarnienia rumowiska wzdłuż potoku przebiega zgodnie z procesami fluwialnymi. Niektóre krzywe pokazujące wzrost zawartości drobnych ziaren korespondują z lokalną erozją boczną, a inne reprezentują stabilizujące się odcinki potoku.
Wezbrania wód, powodując okresowe zmiany warunków hydrodynamicznych w korycie rzecznym przyczyniają się do intensywnych jego przeobrażeń. Zachodzące wówczas procesy fluwialne mają decydujący wpływ na tworzenie form erozyjnych i depozycyjnych w korycie. Wielkość tych form zależy również od transportu rumowiska. W prezentowanej pracy pokazano wyniki badań wykonanych na rzece Łososinie, na zakolu o długości 400 m w latach 2004–2005. Zmiany morfologiczne koryta spowodowane przez 3 wezbrania skorelowano z materiałem archiwalnym. Oceniono wielkość erozji bocznej, która spowodowała istotne poszerzenie koryta. Określono zmieniające się warunki hydrauliczne oraz oceniono intensywność transportu rumowiska.
Previously published studies on levels of the transforming growth factor-β1 (TGF-β1) protein and mRNA of the corresponding gene in patients suffering from inflammatory bowel diseases (IBD) gave varying results, leading to contradictory conclusions. To solve the contradictions, we aimed to assess longitudinally TGF-β1 protein and mRNA levels at different stages of the disease in children suffering from IBD. The study group consisted of 19 pediatric patients with IBD at the age between 3.5 and 18.4 years. The control group consisted of 42 children aged between 2.0 and 18.0 years. The plasma TGF-β1 concentration was measured with ELISA. mRNA levels of the TGF-β1 gene isolated from samples of the intestinal tissue were assessed by reverse transcription and real-time PCR. Levels of TGF-β1 protein in plasma and corresponding mRNA in intestinal tissue were significantly higher in IBD patients than in controls. TGF-β1 and corresponding transcripts were also more abundant in plasma and intestinal tissue, respectively, in patients at the active stage of the disease than during remission. In every single IBD patient, plasma TGF-β1 level and mRNA level in intestinal tissue was higher at the active stage of the disease than during remission. Levels of TGF-β1 and corresponding mRNA are elevated during the active stage of IBD but not during the remission. Longitudinal assessment of this cytokine in a single patient may help to monitor the clinical course of IBD.
Celem prezentowanych badań jest określenie zmian morfologicznych na zdegradowanych odcinkach potoku Smolnik, wywołanych przez dwie fale wezbraniowe. Oceniono zmiany warunków hydrodynamicznych, które miały decydujący wpływ na intensywność transportu rumowiska i tym samym na geometrię badanych odcinków. Przeprowadzono pomiary geodezyjne profilu podłużnego i przekrojów poprzecznych koryta. Określono również skład granulometryczny materiału dennego i brzegowego. Wyniki tych badań stanowią podstawę do obliczeń i analizy badanych procesów. Oceniono objętości wyerodowanego materiału i objętości jego depozycji na dnie koryta. Intensywność transportu zastała obliczona przy użyciu równania Bagnolda. Zaobserwowane zmiany zilustrowano szkicami sytuacyjnymi, na których pokazane są miejsca depozycji rumowiska, powstałe wyboje po erozji dennej oraz strefy aktywne podcięć brzegów.
W pracy przedstawiono wpływ zbiorników Suchedniów (VNPP = 226 tys. m3) i Rejów (VNPP = 1165 tzs. m3), zlokalizowanych w zlewni rzeki Kamionka powyżej miejscowości Skarżysko-Kamienna, na redukcję fali wezbrania o maksymalnym natężeniu przepływu równym 50,40 m3 · s–1. Analizowany hydrogram dopływu uzyskano na podstawie pomiarów i obserwacji przeprowadzonych przez obsługę zbiornika Suchedniów w dniach 26.08–06.09 2010 r. Z przeprowadzonych wielowariantowych analiz wynika, że zbiornik w Suchedniowie nie ma większego wpływu na transformację fali wezbrania przy obecnym sposobie użytkowania. W przypadku zbiornika Rejów przy obecnym poziomie normalnego piętrzenia możliwe jest obniżenie kulminacji wezbrania o 11,40 m3 · s–1. Dalsze zwiększenie efektywności działania zbiornika, a tym samym bezpieczne przeprowadzenie wód analizowanego wezbrania istniejącym korytem przez teren miasta Skarżysko-Kamienna, wymaga zwiększenia pojemności powodziowej obiektu.
W pracy podjęto próbę oceny wpływu składowania w pobliżu lokalnych cieków mas ziemnych powstałych podczas budowy trasy ekspresowej S7 na zamulenie zbiornika wodnego w Suchedniowie. Na podstawie bezpośrednich pomiarów terenowych stwierdzono, że ilość materiału odłożonego w zbiorniku w latach 2009–2011 wyniosła około 7,8 tys. m3. W normalnych warunkach eksploatacji średniorocznie w zbiorniku zatrzymywanych jest ok. 2,44 tys. m3. Dodatkowa ilość materiału trafiającego do zbiornika znacznie zwiększa tempo jego zamulania. Ponadto nastąpiła również częściowa utrata funkcji rekreacyjnej, jaką pełnił zbiornik. Drobny materiał ilasty sedymentowany w dużych ilościach w czaszy zbiornika, w części przeznaczonej na użytek Ośrodka Sportu i Rekreacji (przystań, plaża), uniemożliwił otwarcie kąpieliska w sezonie 2010 oraz utrudnił korzystanie ze sprzętu pływającego.
Kunów to jedna z najstarszych miejscowości nad rzeką Kamienną. Miasto i przyległe do niego tereny od zachodu i południa są ograniczone dolinami rzek Świślina i Kamienna. Na południe od miasta znajduje się ciek Ciołek z dopływami, odprowadzający wody opadowe ze zlewni o powierzchni 4,17 km2, który stwarza zagrożenie powodziowe dla miasta Kunów. W związku z powyższym rozważono wykonanie kaskady trzech suchych zbiorników zlokalizowanych na rozpatrywanych ciekach. W artykule przyjęto, że zapory zbiorników suchych będą wykonane jako narzutowe, z miejscowego kamienia zalegającego w korytach cieków bądź gabionów w przypadku deficytu grubych kamieni, lub ziemne, ze spustem i przelewem. Obliczenia wykazały że zbiorniki z zaporami kamiennymi w nieznacznym stopniu wpływają na spłaszczenie fali; o wiele lepszy efekt spłaszczenia uzyskano w przypadku zapór ziemnych.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.