Obserwacjami objęto 52 805 ejakulatów pobranych od 335 knurów inseminacyjnych. Ejakulaty oceniano na podstawie: objętości ejakulatu, koncentracji plemników, ogólnej liczby plemników o ruchu postępowym i liczby dawek inseminacyjnych możliwych do uzyskania z jednego ejakulatu. Zebrany materiał pogrupowano na osiem podgrup według kryterium czasu upływającego od pobrania poprzedniego ejakulatu. Wykazano, że czas upływający od pobrania poprzedniego ejakulatu w istotny sposób wpływa na cechy fizyczne ejakulatu. W miarę zwiększania czasu upływającego od pobrania poprzedniego ejakulatu wzrasta objętość ejakulatu, koncentracja plemników i ogólna liczba plemników w ejakulacie. Zwiększa się też liczba dawek inseminacyjnych uzyskiwanych z pojedynczego ejakulatu. Największy przyrost liczby plemników w wydalanych ejakulatach oraz liczby dawek inseminacyjnych sporządzanych z ejakulatów następuje przy zwiększaniu czasu od poprzedniego pobrania do czterech, pięciu, sześciu, siedmiu oraz do ośmiu i więcej dni. Częste pobieranie ejakulatów, po upływie trzech lub mniej dni od poprzedniego pobrania, skutkuje małą liczbą plemników w wydalanych ejakulatach i małą liczbą dawek inseminacyjnych sporządzanych z ejakulatów.