Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 8

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem pracy było określenie potencjału produkcyjnego rynku pszenicy dla branży bioetanolu w Polsce po 2004 roku. Potencjał ten może być rozumiany albo jako obecny potencjał uwzględniający wymianę międzynarodową (bilans z Hz) lub jako potencjał bez uczestnictwa w wymianie międzynarodowej (bilans krajowy), który można postrzegać jako potencjał przy ograniczonym eksporcie oraz imporcie. Przestawiono również bilans rynku pszenicy oraz aktualny stan sektora bioetanolu w Polsce po 2004 roku. Na podstawie obliczonych nadwyżek zasobów pszenicy w Polsce w sezonach 2004/2005-2014/2015 dokonano kalkulacji dodatkowej potencjalnej produkcji bioetanolu. Polska ma znaczny potencjał produkcyjny w zakresie tego biokomponentu, dzięki czemu możliwe byłoby ograniczenie jego importu i częściowe budowanie samowystarczalności energetycznej.
Celem artykułu było przedstawienie sektora biopaliw na tle biogospodarki oraz koncepcji zrównoważonego rozwoju rolnictwa w celu ukazania dylematu, który polega na tym, że produkcja biopaliw I generacji (z surowców rolnych) stanowi segment biogospodarki, ale nie wpisuje się w ideę zrównoważonego rozwoju rolnictwa. Biogospodarka obejmuje przede wszystkim rolnictwo i leśnictwo oraz związane z nimi gałęzie przemysłu, zatem przemysł spożywczy i drzewny, ale również sektor bioenergii. Można więc stwierdzić, że produkcja biokomponentów mieści się jej zakresie. Z kolei zrównoważony rozwój oznacza jednoczesną integrację celów w ramach trzech podstawowych ładów – środowiskowego, ekonomicznego i społecznego. Z założenia produkcja biopaliw z surowców rolnych (zbóż, trzciny cukrowej, roślin oleistych) miała wspierać ideę zrównoważonego rozwoju, jednak w praktyce jej zaprzecza.
3
100%
Celem badań było przedstawienie produkcji estrów w Polsce po 2005 r. w odniesieniu do największych wytwórców w UE – Austrii, Belgii, Francji, Hiszpanii, Niemiec oraz Włoch. Produkcja estrów (biodiesla) w UE zależy od wielu czynników ekonomicznych, wśród których najistotniejsze to dostępność i ceny surowców rolnych – głównie roślin oleistych, a także dostęp do zasobów oraz ceny ropy naftowej. Mimo nie zawsze sprzyjających okoliczności, branża ta przeżywa od kilku lat prężny rozwój, co jest wymuszone m.in. rosnącymi zobowiązaniami wewnętrznymi UE w zakresie ochrony środowiska naturalnego. Kwestia biopaliw budzi wiele kontrowersji, a bilans korzyści i strat jest trudny do jednoznacznej oceny. Oczekuje się, że produkcja estrów będzie silnie związana z produkcją olejów roślinnych jeszcze przez kilkanaście najbliższych lat, ale z czasem związek ten może słabnąć. Ponadto przewiduje się, że sektor biopaliw płynnych w UE (szczególnie estrów) nadal będzie przeżywał w nadchodzącym czasie dynamiczny rozwój, ale będzie on zależał od wielu mikro- i makroekonomicznych oraz technologicznych czynników.
The aim of the paper is to identify elements of seasonality in supply and demand in the liquid biofuels sector in Poland and Germany. An additional purpose is to present forecasts for selected aggregates until 2020. Two research questions have been formulated for their implementation: (1) is biofuel production in Poland higher in spring or summer (due to the seasonality of agricultural raw material production) than e.g. in winter?; (2) Is the consumption of biofuels seasonal in both countries? The research applies quarterly data for the following aggregates from the biofuels sector: for Poland – production and sale of biofuels in the quarters of 2006-2018, for Germany – biofuel consumption in the quarters of 2007-2017, import and export of bioethanol in the quarters of 2007-2015, import and export of esters in the quarters of 2007-2017. The work focuses on identifying seasonal fluctuations in order to identify purified seasonality indicators, so that it is possible to present forecasts for the biofuels sector. The research conducted in the article leads to the conclusions that, in the liquid biofuels sector, in Poland and Germany, there are elements of seasonality, especially in the field of sales / consumption of biofuels, which in turn is the effect of the changing demand for traditional fuels in which liquid biocomponents are admixed or (less often) used separately as fuel. Differences in the values of variables in Poland and Germany in quarters, in the analysed periods, can be significant – they usually reach several dozen (up to even over 100%), although in nominal terms these differences are usually several or several percentage points. The consumption of biofuels in both countries was higher in the second and third quarters, i.e. in the spring-summer period than others.
Celem artykułu jest ukazanie znaczenia oddzielnej płatności z tytułu cukru (tzw. płatności cukrowej) w kształtowaniu dochodów plantatorów buraków cukrowych w Polsce. Przedstawiono strukturę i dynamikę światowego, unijnego oraz polskiego rynku cukru i buraków cukrowych, a także instrumenty polityki rolnej Unii Europejskiej w zakresie rynku cukru i buraków cukrowych, co stanowi tło do dalszych rozważań. Dochodowość produkcji buraków ukazano w Polsce na przestrzeni ostatnich kilku lat oraz w odniesieniu do Niemiec, jednego z liderów w tym segmencie w UE. Jak wynika z poniższego opracowania, w ujęciu globalnym cukier z buraków jest sukcesywnie wypierany przez cukier trzcinowy. W wyniku reformy rynku cukru z 2006 roku w Unii Europejskiej nastąpiły niekorzystne, z punktu widzenia tej gałęzi, zmiany, które doprowadziły do rezygnacji z produkcji cukru przez niektóre kraje członkowskie, wskutek czego łączna podaż tego produktu zmniejszyła się do tego stopnia, że UE stała się jego importerem netto (mimo iż przez wiele lat osiągała nadwyżki produkcyjne i eksportowała je). Formą rekompensaty spadku dochodów plantatorów buraków cukrowych, który zaznaczył się po wprowadzeniu tej reformy miała być płatność cukrowa wprowadzona do systemów wsparcia w dziewięciu krajach, w tym w Polsce. Zgodnie z ustaleniami, oddzielna płatność z tytułu cukru ostatni raz ma zostać wypłacona w 2014 roku. Wobec powyższego należy się zastanowić nad zasadnością wprowadzenia innego – alternatywnego mechanizmu wsparcia plantatorów buraków cukrowych w Polsce oraz innych nowych krajach członkowskich. Takim rozwiązaniem wydaje się być podniesienie poziomu podstawowej stawki płatności bezpośredniej, co mogłoby się wprost przełożyć na dochodowość produkcji buraków cukrowych i cukru w Polsce.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.