Powstanie rynku żywności tradycyjnej i regionalnej w Polsce jest bezpośrednim efektem integracji z UE, gdzie przyznawanie oznaczeń ChNP, ChOG i GTS jest narzędziem polityki jakości żywności. Produkcja takiej żywności sprzyja poprawie sytuacji niskotowarowych gospodarstw rolniczych i lokalnych producentów oraz zwiększaniu konkurencyjności i atrakcyjności turystycznej regionów. Na podstawie danych z badań i zawartych w literaturze tematu podjęto próbę określenia szans rozwoju rynku żywności tradycyjnej i regionalnej w Polsce w kontekście zachowań konsumentów. Żadna instytucja w Polsce nie monitoruje tego rynku, tymczasem kontrole Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych (IJHARS) wykazują liczne przypadki nieuczciwej konkurencji. Wiedza konsumentów o znaczeniu i obszarze stosowania unijnych oznaczeń jest znikoma; większość nie wie, jakie produkty są nimi oznakowane i nigdy ich nie widziała. Znajomość polskich produktów bez podawania ich nazw respondentom ogranicza się praktycznie do oscypka, ich spożywanie jest okazjonalne: podczas wyjazdów, imprez okolicznościowych lub promujących tę żywność, a ceny w opinii konsumentów są zbyt wysokie.