Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 27

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Chrysanthemum is one of the most important ornamental plants growing under covers in Poland but it is often infected by soil fungi. Investigations were carried out in 1999-2001 (summer and autumn) in 9 horticultural farms in Sandomierz district. Plants with symptoms of stem and root rot, leaves yellows and wilt were noticed on the investigated plantations. The results of mycological analysis showed that chrysanthemum plants were colonized by Fusarium spp., Cylindrocarpon spp., Rhizoctonia spp., Sclerotinia spp. and Alternaria spp. Among isolated fungi Fusarium oxysporum, Fusarium avenaceum and Sclerotinia sclerotiorum were predominating pathogenic species. Cv. Snowdon was colonized by pathogens most frequently, while the population of pathogenic fungi from cv. Royalys was the lowest.
Badania prowadzono w latach 2007-2009 w okolicach Lublina. Dotyczyły one trzech odmian magnolii (Magnolia spp.): 'Alexandrina', 'Susan' oraz 'Yellow Bird'. Badaniami objęto nasadzenia w ogrodzie przydomowym, Ogrodzie Bota­nicznym UMCS w Lublinie oraz w gospodarstwie szkółkarskim. Obserwacje prowadzono 2 razy w sezonie wegetacyjnym. Po określeniu zdrowotności roślin pędy i liście z objawami chorobowymi pobierano do analizy mikologicznej. Z zamierających części roślin uzyskano izobaty grzybów należących do 11 rodzajów. Wśród nich dominowały gatunki znane ze swej patogeniczności dla magnolii: Botiytis cinerea, Fusarium oxysporum, Sclerotinia sclerotiorum oraz Colletotrichum gloeosporioides.
The aims of the investigation were to identify the fungi causing spots, necrosis or death of plants and the evaluation of pathogenicity of some of them to chrysanthemum plants. During the mycological investigations the fragments of plant roots, stems and leaves were placed on a mineral medium. Over 6080 colonies were obtained. Alternaria alternata, Fusarium spp. and Sclerotinia sclerotiorum were isolated most frequently. The largest numbers of colonies and species of fungi were isolated from cv. ‘Snowdon’. In the second experiment, the pathogenicity of F. oxysporum, F. avenaceum and S. sclerotiorum populations was investigated. Disease index for inoculated plants was compared to chlorophyll fluorescence parameters. For most of isolates of higher pathogenicity, the disease index was correlated with the reduction of plants photosynthetic activity. However, in some cases the damage to the photosystem was more severe than external disease symptoms indicated, suggesting that chlorophyll fluorescence measurements might be helpful in early evaluation of disease severity.
Morwa biała to drzewo liściaste pochodzące z klimatu tropikalnego północnych Chin i dorastające do 15 m wysokości. Do Europy została sprowadzona w XI-XII wieku. Optimum temperaturowe dla wzrostu i rozwoju tej rośliny wynosi 30-32°C, zaś optymalna wilgotność powietrza to 68%. Jest to roślina światłolubna. Preferuje gleby umiarkowanie żyzne o pH 6,5-7,0, miernie wilgotne, przepuszczalne i bogate w składniki pokarmowe. Główne zastosowania morwy białej to: jedwabnictwo naturalne, ozdoby, sadownictwo oraz ziołolecznictwo
Integrację ochrony roślin jako koncepcję ochrony roślin uznano na Kongresie Entomologicznym w Tokio w 1976 r. Pierwsze próby wykorzystania niechemicznych metod ochrony roślin, w tym zastosowania biologicznej ochrony sadów w Ameryce Północnej i Europie, miały miejsce na początku XX wieku, po pojawieniu się agrofagów odpornych na pestycydy. W Polsce w 1966 r. Rada Ministrów powołała Instytut Ochrony Roślin jako główną jednostkę do opracowania metody walki z chorobami, szkodnikami roślin oraz chwastami. Jego głównym zadaniem było stworzenie programów ochrony roślin oraz ograniczenie szkodliwego wpływu środków chemicznych na środowisko przyrodnicze i zdrowie ludzi. Od 1 stycznia 2014 r. w krajach Unii Europejskie, w tym również w Polsce, obowiązuje Integrowana Ochrona Roślin (IOR). Jej głównym celem jest wykorzystanie niechemicznych, metod ochrony roślin, co pozwala na ograniczenie zabiegów chemicznych i zminimalizowanie zagrożenia dla ludzi i środowiska. Wdrożenie systemu IOR w gospodarstwach rolnych pozwala na uzyskanie wysokiej jakości surowców rolniczych przy jednoczesnej dbałości o środowisko, co wpisuje się w Kodeks Dobrej Praktyki Rolniczej(KDPR) i Dobrej Praktyki Ochrony Roślin (DPOR)
W trosce o jakość środowiska przyrodniczego coraz częściej wykorzystywane są niechemiczne metody ochrony roślin, przede wszystkim metody mechaniczne oraz biologiczne. Metoda biologiczna ma na celu wykorzystanie przez człowieka czynników biologicznych do ograniczenia populacji organizmów szkodliwych do poziomu ekonomicznie nieistotnego. Niezwykle istotną rolę w ochronie roślin przed szkodnikami odgrywają entomofagi, czyli owadożercy. Do najbardziej znanych owadów drapieżnych zaliczane są biedronki, należące do rodziny biedronkowatych (Coccinellidae). Są wrogami naturalnymi mszyc, pluskwiaków, miodówek, przędziorków, czerwców, roztoczy, larw motyli i muchówek. Pożyteczne biedronkowate mają też wielu wrogów - endopatogenów (bakterie, grzyby, nicienie), które ograniczają zdrowotność i zwiększają ich śmiertelność. Na wszystkich etapach rozwoju atakowane są przez wiele gatunków owadów, z rzędów Hymenoptera i Diptera oraz są ważnym ogniwem w łańcuchu pokarmowym innych zwierząt. Wykorzystanie biedronek jako entomofagów jest nie tylko naturalną i bardziej rozważną formą walki ze szkodnikami, ale zapewnia produkcję „bezpiecznej" żywności oraz ochronę środowiska przyrodniczego.
Amarantus, zwany w Polsce szarłatem, należy do najstarszych roślin na świecie. Uprawiany był już ponad 4000 lat p.n.e. w obu Amerykach, szczególnie Południowej, przez Inków, Azteków i Majów. Dokładny skład chemiczny nasion tej rośliny poznano dopiero w latach 70. ubiegłego wieku. Od tego czasu wzrosło zainteresowanie uprawą szarłatu. W Polsce zarejestrowane są dwie odmiany uprawiane na nasiona - Rawa (kwiatostany jasnozielone) i Aztek (ciemnobordowe). Nasiona amarantusa cechują się wysoką wartością odżywczą. Są bogate w białko o komplementarnym profilu aminokwasów oraz w tłuszcz o dużym udziale nienasyconych kwasów tłuszczowych. Zawierają również skrobię bezglutenową, witaminy oraz składniki mineralne. W oleju amarantusowym obecne sa związki o właściwościach antyoksydacyjnych. Z tych względów nasiona szarłatu oraz produkty z nich są zalecane w profilaktyce i leczeniu chorób układu sercowo-naczyniowego, nerwowego i pokarmowego.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.