Celem artykułu jest omówienie wpływu emocji incydentalnych na skłonność do kierowania się regułą satysfakcji lub maksymalizacji przy wyborze produktów spożywczych (dżemów). Maksymalizatorzy to osoby, które dążą do znalezienia opcji najpełniej zaspokajającej ich potrzeby, kierując się zasadą maksymalizacji użyteczności. Ze względu na ograniczenia procesów poznawczych, jednostki mogą charakteryzować się tendencją do wyboru wariantu nie maksymalnego, a takiego, który jest dla nich wystarczająco satysfakcjonujący. W przeprowadzonym eksperymencie założono, że manipulacja nastrojem może wpłynąć na występowanie heurystyki afektu i sposób przetwarzania informacji. Wyniki pokazały, iż odczuwany w chwili podejmowania decyzji nastrój nie determinuje strategii decyzyjnej, co może wskazywać na osobowościowy charakter stosowania reguły maksymalizacji lub satysfakcji. W celu weryfikacji hipotez badawczych wykorzystano mobilny eye-tracker umożliwiający pomiar ilości fiksacji w czasie podejmowania decyzji oraz kierunków koncentracji wzroku.