Na przykładzie dwóch długoletnich doświadczeń łąkowych - Janki (J) i Luszczki (L), usytuowanych w województwie mazowieckim, rozważono dynamikę pobierania wapnia i magnezu z plonem roślinności, ich stężenia w roztworze glebowym i wodzie gruntowej, a także stosunki wagowe tych składników (Ca:Mg) oraz ich współzależność w wieloleciu. Doświadczenia, założono w latach 1981/82 na glebie mineralnej, bardzo kwaśnej, różniącej się zawartością węgla organicznego, wapnia, magnezu, minerałów ilastych oraz uwilgotnieniem. Celem pracy była ocena wymienionych wielkości, jako wskaźników zmiany statusu wapnia i magnezu na użytkach zielonych w wyniku zabiegów odkwaszających glebę. Do oceny wykorzystano wyniki badań, z 2 pośród 6 obiektów, nawożonych azotem w ilości 240 kg N·ha⁻¹ (N₂) w formie saletry amonowej (AN), niewapnowanych (Ca₀), - ANCa₀N₂ oraz nawożonych tą sama dawką azotu, lecz od 1992 r., na połowie poletka w formie saletry wapniowej (CN), wapnowanych jednorazowo (1981/82) wg kryterium 2Hh (Ca₂) - CNCa₀N₂. Ponadto, na glebę obu doświadczeń stosowano 34,9 kg P·ha⁻¹ i 125 kg K·ha⁻¹. Odczyn, zasobność oraz uwilgotnienie gleby różnicowały pobieranie Ca i Mg z plonem suchej masy roślinności, dynamikę, a także ich współzależność oraz wymywanie z gleby. Zróżnicowanie odczynu wskutek nawożenia gleby AN, CN oraz jej wcześniejszego zwapnowanie wpływało szczególnie na stosunki wagowe pobierania tych składników (Ca:Mg), a także stosunki ich stężeń w roztworze glebowym. Poznanie dynamiki Ca:Mg w wieloleciu może być pomocą w przewidywaniu skutków wapnowania lub stosowania nawozów wapniowych na status wapnia i magnezu w układzie gleba - roztwór glebowy - roślina - woda gruntowa.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.