We wcześniejszych naszych pracach stwierdziliśmy, że hodowane beztlenowo komórki szczepu USDA 3045 Bradyrhizobium sp. (Lupinus) posiadają dysymilacyjne formy reduktazy azotanowej (NR) i azotynowej (NiR). Jednakże wzrost hodowli okazał się być limitowany słabą zdolnością rizobiów do utylizacji azotynów. W pracy zcharakteryzowano warunki optymalne dla indukcji obu enzymów. Pokazano, że zarówno dla NR jak i dla NiR azotany 1-2 mmol⋅dm⁻³ były wystarczające dla osiągnięcia maksymalnego poziomu aktywności. Jednak poziom aktywności NR był dwudziestokrotnie do trzydziestokrotnie wyższy niż dla NiR. Wyższe stężenia azotanów lub azotynów niż 2 mmol⋅dm⁻³ wpływały na zmianę poziomu indukcji NR, natomiast silnie hamowały wzrost aktywności NiR. Profil czasowy indukcji aktywności obu enzymów był podobny, jednak po okresie wzrostu spadek aktywności NR następował dwukrotnie wolniej niż NiR. Prezentowane dane wskazują na drugorzędną rolę dysymilacyjnej redukcji azotynów w stosunku do poziomu respiracji azotanowej u Bradyrhizobium sp. (Lupinus). Nie mniej jednak niższe stężenia azotynów mogły być przez badany szczep utylizowane, co może umożliwiać respirację azotynową w sytuacji braku dostępnych azotanów.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.