Odmiany żyta charakteryzują się niewielkim zróżnicowaniem fenotypowym. Spowodowane jest to tym, że efekty genów recesywnych występujących w stanie heterozygotycznym są niewidoczne fenotypowo. Ich ekspresja ujawnia się dopiero w liniach wsobnych, które są bardzo ważnym źródłem genetycznej zmienności. W latach 2000-2002 przebadano 72 linie wsobne żyta ozimego (Secale cereale L.), pokoleń S₁₀-S₂₂ pod względem cech rolniczych (wschody, przezimowanie, wysokość roślin, długość kłosa, liczba ziarniaków w kłosie, masa tysiąca ziarniaków, liczba źdźbeł produktywnych) i cech fenologicznych (długość okresu nalewania ziarna i okresu wegetacyjnego). Celem pracy była charakterystyka zmienności kolekcji badanych linii wsobnych pod względem 9 cech rolniczych oraz wyodrębnienie i opisanie grup linii, zawierających obiekty o dużym podobieństwie wielocechowym za pomocą hierarchicznej analizy skupień i analizy składowych głównych. Stwierdzono istotną zmienność genotypową dla badanych linii wsobnych pod względem każdej analizowanej cechy. Największą zmienność fenotypową i genotypową linii wsobnych stwierdzono dla liczby ziaren w kłosie, masy 1000 ziaren (MTZ) i liczby kłosów produktywnych. Obie cechy fenologiczne odznaczały się najmniejszą zmiennością fenotypową. Zastosowana metoda pozwoliła wydzielić 10 grup linii genotypowo podobnych pod względem 9 cech. Stwierdzono, że niektóre grupy jednorodne zawierały linie wsobne pochodzące z wielu odmian. Zaobserwowano także, że linie wsobne wyselekcjonowane z tych samych odmian należały do różnych grup jednorodnych. Wskazano te cechy, które miały największy udział w ogólnym wielocechowym zróżnicowaniu badanych linii.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.