Zaprezentowane analizy ewolucji doradztwa rolniczego zostały wykonane w oparciu o studia literaturowe dotyczące procesu rozwoju systemów doradczych w świecie. Zostały przedstawione wyzwania doradztwa rolniczego w powiązaniu z przeglądem historycznym doradztwa i jego początkami wywodzącymi się ze starożytnej Mezopotamii i Chin. Zostały one udoskonalone w Europie na początku XIX wieku, a osiągnęły pełny rozwój w Stanach Zjednoczonych w późnych latach XIX i na początku XX wieku. Obserwacja przemian systemów doradztwa wskazuje na coraz większy udział prywatnych organizacji doradczych na rynku usług dla rolników, zwłaszcza od lat osiemdziesiątych XX wieku. Jednocześnie następuje zmiana funkcji i zadań doradztwa państwowego, wobec mniejszej zdolności do zaspokajania potrzeb doradczych rolników i krytykowanej słabszej sprawności i zdolności do racjonalnego gospodarowania publicznymi środkami finansowymi. Przegląd kończy analiza współczesnych, nowoczesnych form wsparcia doradczego z wykorzystaniem technologii informatycznych, które jak się wydaje nie będą w stanie wyeliminować bezpośrednich kontaktów z doradcami. Specyfika zamieszkiwania w środowiskach wiejskich, położonych peryferyjnie, wywołuje u rolników potrzeby utrzymywania relacji społecznych. Powoduje to ograniczenie znaczenia udostępniania usług doradczych do serwisów internetowych i baz danych z tendencjami zachowania kontaktów osobistych z pracownikami instytucji doradczych.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.