Celem pracy była ocena zmian zawartości ogólnych i mobilnych form magnezu w czasie kompostowania materiałów roślinnych z dodatkiem folii. Obiekt badań stanowiła biomasa przygotowana na bazie słomy pszennej, słomy rzepakowej, świeżo zrębkowanej kukurydzy oraz odpadu powstającego podczas oczyszczania nasion grochu, do której wprowadzono 8% dodatek rozdrobnionych folii różniących się zawartością skrobi i polietylenu. Zawartość magnezu ogółem w materiałach wyjściowych i przekompostowanych oznaczono po wyprażeniu próbki w piecu komorowym w temperaturze 450°C przez 12 godzin i mineralizacji pozostałości w mieszaninie stężonych kwasów azotowego i nadchlorowego (3:2). Formy wodnorozpuszczalne magnezu wyodrębniono po dwugodzinnej ekstrakcji materiału wodą redestylowaną na mieszadle rotacyjnym. Zawartość magnezu w roztworach i ekstraktach oznaczono metodą ICP-OES za pomocą aparatu firmy Perkin Elmer Optima 7300DV. Na postawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że dynamika zmian zawartości wodnorozpuszczalnej frakcji magnezu w czasie kompostowania była niewielka. Zawartość form magnezu wyekstrahowanych wodą zmniejszała się w miarę upływu czasu kompostowania. Największą zawartość ogólnych form magnezu oznaczono w kompoście kontrolnym bez dodatku folii, natomiast najmniejszą w kompoście z dodatkiem folii zawierającej 65% polietylenu i 30% skrobi kukurydzianej.