Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 11

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Badano zmiany stężenia jonów PO4 3-, H+ i kationów metali w wodnych roztworach niektórych fosforanów występujących w surowcach fosforowych i glebach długo nawożonych P, w obecności związków symulujących różnego rodzaju nawozy K, N, Ca i P. Doświadczenia prowadzono w temp. 20°C w układach: A1P04-2H20, FeP04-2H20, Cu3(PO4)2-3H2O, Mg3(PO4)2^-8H2O, Zn3(P04)2, 4H20 - KNO3 (K2HP04, (NH4)2S04, CaC03,...) - H20; niektóre układy rozszerzono o glebę - piasek gliniasty lekki lub glinę lekką. Testowano różne ilości (0,5; 1; 2; 4 mM) fosforanów trudno rozpuszczalnych (roztwory byty zawsze nasycone) i różne ilości (0; 0,5; 1; 2; 4 mM) pozostałych związków. Otrzymane wyniki wskazują, że skład ilościowy i jakościowy jonów w roztworze wodnym decyduje o jego pH, a w dalszej kolejności - o rodzaju i trwałości powstających lub rozpuszczających się związków fosforu. Dodawane sole amonowe, wapniowe i potasowe zwiększały rozpuszczalność badanych fosforanów, ale najczęściej jony P04 3-, które przeszły z osadu do roztworu, wytrącały się ponownie, tworząc fosforany inne niż macierzyste. Jony Ca2+, pochodzące z dodawanych soli wapniowych, wytrącały fosforany wapniowe niezależnie od pH środowiska reakcji. Węglany kationów (I) przeszkadzały w tworzeniu się trudno rozpuszczalnych fosforanów. Dobrze rozpuszczalne fosforany nie wytrącały Cu2+ i Zn2+ z ich roztworów. Kompleksotwórcze właściwości pirofosforanu spowodowały duży wzrost stężenia kationów we wszystkich badanych roztworach fosforanów Al, Fe, Cu, Mg i Zn. Stężenie kationów rosło w kolejności: Al , Fe , Mg , Cu i Zn. Testy statystyczne wykazały, że we wszystkich doświadczeniach interakcja między dawkami a rodzajami soli jest wysoko istotna. Gleba dodana do badanych układów soli spowodowała wystąpienie wielu współbieżnych procesów. Na skutek jej obecności wynik reakcji fosforanu trudno rozpuszczalnego z testowaną solą nieorganiczną często był inny niż w układach bez dodatku gleby. W wielu doświadczeniach kierunek zmian stężenia jonów P04 3- w roztworze wodnym i fosforu przyswajalnego w glebie był identyczny.
Badano rozpuszczalność MgHPO4 -3H2O w redestylowanej wodzie w temperaturze 20°C w układzie: MgHP04 • 3H2O - sól nieorganiczna lub mocznik - H2O. Zmiany rozpuszczalności były tym większe, im większe zastosowano naważki soli.
Zawartość przyswajalnego fosforu oznaczona według metody Egnera-Riehma, jak również w roztworze HCl o stężeniu 0,5 mol·dm⁻³, wzrasta w badanych glebach w miarę zwiększania się zawartości materii organicznej. Kwas solny ekstrahuje średnio od 10 do 20 razy więcej fosforu niż roztwór mleczanu wapnia. W badanych glebach występują równocześnie fosforany wapnia i żelaza, lecz fosforanów żelaza jest więcej. Gleby pobagienne zasobne w tlenki żelaza wykazują bardzo wysoką zawartość fosforu ekstrahowanego HCl, lecz ich zasobność oznaczona metodą Egnera-Riehma jest niska, co należy uwzględnić przy mineralnym odżywianiu roślin.
The content of phosphorus, aluminium, and iron compounds soluble in an HCl solution and in ammonium oxalate varies widely in different horizons of the investigated gley-podzol soils. Phosphorus compounds accumulate in the surface organic and humus horizons, but they are also found in large quantities in the alluvial and gley horizons. The content of phosphorus compounds soluble in an HCl extract and in ammonium oxalate is related to the content of pedogenic aluminium and iron oxides. The phosphate retention varies significantly in soils studied and is determined by the content of amorphous aluminium and iron oxides. Peat and alluvial horizons have the highes tphosphate retention capacity among investigated soil formations.
The solubility of AlPO₄·2 H₂O, FePO₄·2 H₂O, and Ca₃(PO₄)₂ in soil material at the presence of bicarbonates and carbonates was studied. Muckous soil developed from weakly loamy sand (pHKCl 5.1, available P = 0.027 g·kg⁻¹, CaCO₃ = 0%) was mixed with AlPO₄·2 H₂O or FePO₄·2 H₂O, while the proper brown soil developed from sandy loam (pHKCl 7.1, available P = 0.114 g·kg⁻¹, CaCO₃ = 0.17%) was mixed with Ca₃(PO₄)₂. Soil material with phosphate admixture was exposed to the action of only anion exchanger (Amberlite form - HCO₃) or the anion exchanger and the carbonate salts ((NH₄)₂CO₃, K₂CO₃, CaCO₃). Soil samples were incubated at the temperature of 20°C, constant moisture content close to the field water capacity, for 1, 7 or 28 days. The amount of P released from sparingly soluble phosphates depends on the concentration of carbonate (ionic strength of soil solution), the kind and concentration of cation concomitant with carbonate (pH of soil solution), the kind of added phosphate (kind of soil) and reaction duration. The addition of KHCO₃ and K₂CO₃ and passage of time increased the solubility of all tested phosphates in following order: Ca₃(PO₄)₂ < FePO₄·2 H₂O < AlPO₄·2 H₂O. The presence of NH₄CO₃ and (NH₄)₂CO₃ increased solubility of tested phosphates in following order: FePO₄·2 H₂O < Ca₃(PO₄)₂ < AlPO₄·2 H₂O. The addition of CaCO₃ increased only AlPO₄·2 H₂O solubility. However, at the highest CaCO₃ dose this solubility decreased with time. The presence of CaCO₃ caused insignificant dissolution of Ca₃(PO₄)₂ after first day of the experiment.
Celem laboratoryjnych badań było sprawdzenie czy siarka siarczanowa(VI) powoduje zmiany w procesie przekształcania uwstecznionych form P powstających w glebie w wyniku starzenia się nawozów fosforowych. Materiał glebowy otrzymany z trzech gleb mineralnych, typowych dla województwa warmińsko-mazurskiego (płowa typowa, deluwialna właściwa i pararędzina właściwa), wymieszano z solami fosforanowymi(V) i siarczanowymi(VI), a następnie inkubowano przez 1, 14, 28 i 200 dni w temperaturze 20°C, utrzymując stałą wilgotność. Sole FePO₄, AlPO₄ oraz Ca₃(PO₄)₂ symulowały uwstecznione nawozy fosforowe, a sole K₂SO₄, (NH₄)₂SO₄ i CaSO₄ - siarkę siarczanową(VI). Frakcje fosforu mineralnego oznaczano zmodyfikowaną metodą Changa-Jacksona. Na zakres przemian mineralnych frakcji fosforu z trudno rozpuszczalnych fosforanów FePO₄, AlPO₄ oraz Ca₃(PO₄)₂ miały wpływ: typ gleby, rodzaj soli siarczanowej oraz czas trwania doświadczenia.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.