Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 7

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Background. Legislation for environmentally protecting surface waters in Poland and the EU is considered a priority because of the large human impact on this environmental feature in both highly industrialised countries as well as those that are agriculturally well developed. The biggest threats are regarded as being sewage arising from economic, industrial and agricultural pollution along with rain water run-off from fields treated with fertilizers. One of the most characteristic indicators of pollution exposure in surface waters are inorganic anions which form the principal components of town sewage and fertilizers. Objectives. The estimate the effect that six selected sites of human settlement have on variously sized watercourses running through. The human environmental impact was based on determination of chlorides, nitrates and sulphates concentrations in such waters. Materials and Methods. Water samples were obtained from the following rivers and towns, respectively; the Nil in Kolbuszowa, the Mleczka in Przeworsk, the San in Jaroslaw, the Wislok in Rzeszow, the Bystrzyca in Olimpow and an unnamed watercourse in Niwiska. Sampling sites were chosen at 4-6 points along each watercourse for a given locality. Analyte levels were measured by ion chromatography using the Dionex ICS 1000 instrument. Results. Mean chlorides concentrations were found to vary from 8.52 (±0.17, n=3) mg/L to 78.41 (±0.19, n=3) mg/L, mean nitrates were 6.76 (±0.00, n=3) mg/L to 23.97 (±1.50, n=3) mg/L and mean sulphates from 29.89 (±1.57, n=3) mg/L to 62.48 (±2.99, n=3) mg/L. The clearest environmental effect of settlements on watercourses were observed for the small to medium sized towns of Kolbuszowa, Przeworsk and Jaroslaw in the form of frequently elevated chlorides levels from sewage. Conclusions. By designating various sampling locations, along the watercourses for measuring the human environmental impact of nearby settlements, it is possible to identify sources of river pollution and thus take appropriate remedial action, as and when required.
Background. Many studies demonstrate that the elderly consume a nutritionally inadequate diet that includes deficiencies in macro- and microelements; iron and zinc being significant examples of the former. Objectives. To assess the adequacy of dietary iron and zinc intakes in the elderly. Material and methods. The study was conducted on n=102 elderly persons, participating in the PolSenior Project, aged over 65, of which 44 were women and 58 men. Consumption data were collected by using 3 day dietary record from which a usual intakes of energy, macroelements (iron and zinc) were calculated. The Estimated Average Requirement (EAR) cut point and z-scores methods were used to determine probabilities of whether iron and zinc uptake was adequate per subject. Results. By using the EAR cut-point method it was stated that iron intake was inadequate for 5% of respondents, whereas 44% showed deficits in zinc (34% women and 52% men). The z-scores demonstrated that 3% of subjects had high probabilities of deficiencies in iron and 52% in zinc. Indeed, very high zinc deficiencies were observed in 20% of cases. Conclusions. The insufficient energy intake observed among respondents contributes to a high risk of zinc deficiency necessary to ensure health in the elderly. In most cases, the low risk of iron deficiency shows that there is no need to increase this nutrient uptake in the examined group of elderly. The study highlights the need for educating the elderly, especially focused on improving zinc intake without changing iron intake. It can be done through appropriate dietary choices so as to include products such as dairy products, wheat bran, pumpkin and sunflower seeds, beans, lentils and nuts.
Celem pracy była ocena wpływu zawartości wapnia, magnezu, żelaza i cynku w wodzie pitnej na wybrane parametry stanu odżywienia tymi pierwiastkami 164 osób w wieku 75-80 lat zamieszkałych w rejonie warszawskim. Ocenę stanu odżywienia badanymi składnikami mineralnymi przeprowadzono na podstawie pomiaru stężeń pierwiastków w surowicy krwi, ślinie oraz ich zawartości we włosach, natomiast do określenia stężenia pierwiastków w wodzie pobrano próbki wody pitnej, której badani używali do picia i przygotowywania posiłków. Stężenia pierwiastków w analizowanym materiale oznaczono metodą atomowej spektrofotometrii absorpcyjnej. Wykazano, iż średni udział wody pitnej w spożyciu wapnia, magnezu, żelaza i cynku wynosił odpowiednio 15%, 4%, 5% i 9%. Zależności między zawartością badanych pierwiastków w wodzie pitnej a ich poziomami w surowicy, we włosach i w ślinie charakteryzowały się niskimi współczynnikami korelacji. Może to świadczyć o sprawnych mechanizmach homeostazy organizmu i/lub wpływie na stan odżywienia osób starszych różnorodnych czynników, takich jak czynniki demograficzne, czynniki związane ze stylem życia, stanem zdrowia i inne.
Cel badań. Celem niniejszych badań było określenie i ocena spożycia wapnia, magnezu, żelaza, cynku, potasu i sodu z wodą pitną w wybranej grupie 19-26 letnich kobiet, studentek Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Materiał i metoda. Dane na temat spożycia wody pitnej oraz składników mineralnych zebrano metodą 4-dniowego bieżącego notowania, natomiast informacje o rodzaju wody używanej do przygotowywania napojów i posiłków przy pomocy specjalnie przygotowanego kwestionariusza. Stężenia pierwiastków w próbkach wody oznaczono metodą atomowej spektrofotometrii absorpcyjnej (ASA). Wyniki. Średnie spożycie wody pitnej kształtowało się na poziomie 870 ± 389 cm3/d (100-2738 cm3/d). Średni udział wody używanej przez kobiety do przygotowywania napojów i/lub posiłków w dostarczaniu wapnia i magnezu wynosił odpowiednio 9,8% i 3,8%. Udział wody wodociągowej w spożyciu wapnia i magnezu był zależny od ilości pierwiastków w wodzie, wynosił dla wapnia od 6,0% (przy zawartości wapnia w wodzie ≤68,3 mg/dm3 - dolny kwartyl) do 14,8% (>112 mg/dm3 - górny kwartyl), natomiast dla magnezu od 2,9% (≤10,9 mg/dm3) do 4,7% (>15,4 mg/dm3). Natomiast udział wody w spożyciu żelaza, cynku, potasu i sodu był niski, średnio nie przekraczał 2%. Porównując średnie zawartości pierwiastków w wodzie wodociągowej niegotowanej i gotowanej stwierdzono wpływ procesu gotowania wody na poziom wapnia (95,8±31,8 vs 89,7±31,1 mg/dm3), magnezu (12,1±3,24 vs. 12,7±3,04 mg/dm3), cynku (0,35±0,87 vs. 0,17±0,89 mg/dm3), potasu (3,31±2,67 vs. 3,66±4,18 mg/dm3) i sodu (23,2±15,4 vs. 25,9±17,2 mg/dm3), jednakże z żywieniowego punktu widzenia otrzymane różnice w stężeniach nie były istotne. Wnioski. Woda pitna może być w diecie ważnym źródłem wapnia i magnezu, przy czym ilości dostarczonego pierwiastka zależą od jego zawartości w wodzie używanej do przygotowywania napojów i/lub posiłków.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.