Próby ścieków i osadu z gorzelni pobierano co 2 tygodnie przez okres 6 miesięcy. Na podstawie analizy ich właściwości fizykochemicznych i chemicznych stwierdzono, że badane ścieki surowe i oczyszczone oraz osad powstający po wstępnym oczyszczeniu ścieków charakteryzują się wysoką zawartością substancji organicznej i składników nawozowych, dlatego też mogą być wykorzystywane do nawożenia roślin. Osad ściekowy przed wykorzystaniem w rolnictwie należy wapnować ze względu na jego kwaśny odczyn.
Po 15 latach stosowania gnojowicy trzody chlewnej, podczyszczonej poprzez składowanie na lagunach, określono zawartość i skład związków próchnicznych w glebie brunatnej kwaśnej wytworzonej z piasku słabogliniastego. Stwierdzono, że intensywne nawożenie gnojowicą podczyszczoną o wąskim stosunku C:N (0.87) i wysokim udziale N-NH₄⁺ w N ogółem (72%) powoduje obniżenie zawartości próchnicy w warstwie ornej (próchnicznej) i zwiększenie ilości związków próchnicznych w poziomie brunatnienia. Gnojowica powodowała zwiększenie zawartości frakcji kwasów huminowych a zmniejszenie zawartości humin w poziomie próchnicznym gleb.
Gnojowicę z dużej fermy trzody chlewnej przechowywano przez okres jednego roku w lagunach. W tym czasie następowała redukcja w gnojowicy (wytrącone w osadach): suchej masy o 79%, popiołu o 31%, cynku o 81%, kadmu o 36%, ołowiu o 65% i miedzi o 62%. Gnojowicę wstępnie podczyszczoną na lagunach deszczowano na pola uprawne w dawce 2600m³/ha. Po 15 latach stosowania gnojowicy zbadano zawartość mikroelementów w glebach oraz wodach powierzchniowych i podziemnych. Stwierdzono niewielkie zwiększenie zawartości cynku i miedzi w glebach mineralnych i wysoki wzrost ich koncentracji w glebach organicznych. Wieloletnie stosowanie gnojowicy powodowało wzrost zawartości Zn, Cu i Pb w wodach powierzchniowych i nie miało wyraźnego wpływu na ilość Zn, Cu, Pb i Cd w wodach podziemnych.