Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 22

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Każda inwestycja niezależnie od rodzaju i wielkości wywołuje zmiany w otoczeniu. Niektóre z nich mogą być postrzegane jako zmiany negatywne, jak na przykład lokalizacja zakładu przemysłowego w sąsiedztwie obszarów mieszkaniowych, inne natomiast mają ogromne pozytywne oddziaływanie na otoczenie i sąsiedztwo, co w konsekwencji przekłada się na poziom cen i aktywność lokalnego rynku nieruchomości. Wiadomym jest, iż budowa i rozwój układu komunikacyjnego decyduje o poziomie gospodarczym danego regionu, a także kraju. W niniejszej pracy przeprowadzono badania mające na celu sprawdzenie powyższych tez. Jako obszar badań wybrano miejscowość Świniarsko w gminie Chełmiec. W lipcu 2008r. zakończono tam budowę obwodnicy miasta Stary Sącz i mostu na rzece Dunajec. Ta zmiana układu komunikacyjnego spowodowała, że miejscowości leżące na lewym brzegu rzeki zyskały nowe rozwiązanie komunikacyjne. Świniarsko jest najbliższą miejscowością sąsiadującą ze Starym i Nowym Sączem, oraz miejscowością przez którą przebiega droga będąca przedłużeniem obwodnicy. W wyniku badań przeprowadzonych na zbiorze danych zawierających ceny transakcyjne niezabudowanych nieruchomości gruntowych przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną oraz zagrodową, stwierdzono, iż budowa nowych rozwiązań komunikacyjnych przyniosła krótkotrwały wzrost cen w okresie trwania inwestycji oraz trwałe ożywienie lokalnego rynku nieruchomości.
Wprowadzenie zasad rynkowych do gospodarki nieruchomościami wymusiło konieczność ich wartościowania rynkowego. Od tego też czasu obserwujemy rozwój metodyki wycen, mający na celu jak najlepsze zbliżenie otrzymanego wyniku do wartości rynkowej, rozumianej jako najbardziej prawdopodobna cena możliwa do uzyskania na rynku nieruchomości [Ustawa o gospodarce nieruchomościami 1997]. W przypadku niezabudowanych nieruchomości gruntowych najczęściej stosowanymi metodami wyceny są metody zaliczane do podejścia porównawczego, w którym wartość nieruchomości określana jest na podstawie cen transakcyjnych zanotowanych na lokalnym rynku nieruchomości. Wymienione podejście porównawcze wymaga przeprowadzenia całej procedury szacowania za każdym razem, gdy następuje zmiana przynajmniej jednej cechy opisującej przedmiot wyceny. W niniejszej pracy podjęto próbę zastosowania metody hierarchii analitycznej (The Analytic Hierarchy Process) do oceny wpływu zmiany cech nieruchomości na ich wartość.
Budowa i rozwój układu komunikacyjnego decyduje o poziomie gospodarczym danego kraju. W Polsce, pomimo sukcesywnych inwestycji w tym zakresie, wciąż mamy za mało korzystnych rozwiązać sieci drogowej i połączeń międzynarodowych, co jest poważną barierą gospodarczą. Oprócz środków finansowych niezbędnych na rozbudowę układu komunikacyjnego potrzebne są zmiany legislacyjne mające na celu usprawnienie procesu pozyskiwania gruntów na te cele, uzyskiwania decyzji inwestycyjnych oraz ustalania słusznych odszkodowań za grunty przejęte pod drogi publiczne. W ostatnich latach w polskim prawie obserwujemy istotne zmiany mające na celu częściową realizacją powyższych tez. Zmiany te bowiem dotyczą głównie uproszczenia procedur pozyskiwania gruntów, przez co w sposób istotny wpływają na skrócenie procesu inwestycyjnego. W pracy zwrócono uwagę na konieczność dopracowania procedur ustalania wysokości odszkodowań, które oprócz wartości rynkowej nieruchomości powinny uwzględniać koszty dodatkowe jakie musi ponieść właściciel w celu nabycia nowej nieruchomości. Ponadto, duże znaczenie mają nieuwzględniane obecnie w procesie odszkodowawczym, utracone korzyści z nieruchomości wykorzystywanych na cele działalności gospodarczej. W pracy zwrócono uwagę na konieczność tworzenia zasobów mieszkaniowych w sytuacjach gdy stan techniczny przejmowanych obiektów mieszkalnych nie daje możliwości nabycia nieruchomości zamiennej o podobnej funkcji.
W Polsce w ostatnich latach obserwuje się zmiany klimatyczne skutkujące szeregiem anomalii pogodowych, uwidaczniających się szczególnie w okresie letnim, w postaci licznych podtopień i powodzi. Dyrektywa Parlamentu Europejskiego z dnia 23 października 2007 r. w sprawie oceny ryzyka powodziowego i zarządzania nim [2007/60/ WE] ujednoliciła działania mające na celu zapobieganie i minimalizację skutków tych zjawisk. Najważniejszym z nich jest projekt „Informatyczny System Osłony Kraju przed nadzwyczajnymi zagrożeniami” (ISOK), realizowany pod patronatem GUGiK we współpracy z KZGW oraz IMiGW. Głównym celem projektu jest budowa elektronicznej platformy informatycznej jako podstawowego narzędzia zarządzania kryzysowego. Z punktu widzenia tematyki podjętej w niniejszej pracy, istotne jest wyszczególnienie elementów bazowych powstającej platformy. Należą do nich: inwentaryzacja i aktualizacja istniejących baz danych wraz z referencjami oraz opracowanie map ryzyka i zagrożeń. Wskazany projekt obejmuje zasięgiem opracowania tereny najbardziej zagrożone, znajdujące się z rejonie zlewni rzek głównych, z pomięciem mniejszych rzek i potoków. Głównym celem niniejszej publikacji jest zwrócenie uwagi na konieczność rozszerzenia baz danych ISOK o informacje z obszarów nieobjętych projektem, a systematycznie zalewanych na skutek lokalnych podtopień. Problem ten rozważono w aspekcie prawnym, technicznym i ekonomicznym.
Artykuł stanowi kontynuację tematyki podjętej w publikacji [Mika, Siejka 2012], dotyczącej badania zależności pomiędzy różnicą powierzchni katastralnej i ewidencyjnej, a jej wartością ustaloną na podstawie przeciętnych cen transakcyjnych na przykładzie dwóch jednostek ewidencyjnych miasta Krakowa (Krowodrza, Nowa Huta). Jednostkami badanymi w niniejszej pracy są Podgórze i Śródmieście. Procentowe różnice powierzchni działek przyjmowane w wykazach synchronizacyjnych, według dotychczasowego kryterium równoważności, wydają się nieuzasadnione w odniesieniu do wartości przedmiotowych działek. W praktyce stosuje się arbitralnie przyjęte kryterium równoważności systemów, co do którego pochodzenia prawno-technicznego istnieją niejasności. Nie znany jest przepis z którego się wywodzą. Poddane analizie dane obejmowały różnice powierzchni pochodzące z operatów ewidencyjnych. Łącznie wykorzystano informacje z ponad 1100 równoważników, wybranych losowo. Rozrzut zebranych danych pokazano w publikacji w formie graficznej. W badaniach odrzucono przypadki, w których różnica powierzchni przekraczała 10%. W związku z tym, że czynnikiem decydującym o zróżnicowaniu cen jest funkcja terenu, badania przeprowadzono w trzech kategoriach dla jednostki ewidencyjnej Podgórze oraz w dwóch kategoriach dla jednostki ewidencyjnej Śródmieście. Pierwsza z nich obejmowała ceny transakcyjne gruntów przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową wielorodzinną, druga tereny o funkcji zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, a trzecia tereny bez prawa zabudowy. Przeprowadzone analizy potwierdziły tezę, iż dla badanego zbioru równoważników procentowa różnica w powierzchniach działek nie jest dobrym kryterium równoważności systemów. Wykazano, że nawet małe różnice procentowe powierzchni, powodują istotne różnice w wartości rynkowej nieruchomości.
Rozwój technologii komputerowych począwszy od lat 90-tych XX wieku, pozwala na prezentowanie zasobów geoinformacyjnych poprzez sieć Internet. Jednym z ciekawszych źródeł danych przestrzennych w Polsce są portale powiatowe. Celem badań było sprawdzenie jakości funkcjonowania geoportali internetowych powiatów na terenie całego kraju oraz ocena wybranego zakresu udostępnianych danych przestrzennych. Badaniem objęto 32 wybrane losowo powiaty, dla których oceniano zasoby informacyjne w trzech kategoriach: przejrzystość, interaktywność oraz dostępność danych. Przeprowadzone badania wykazały, że w przypadku portali powiatowych najbardziej bogata w informacje jest kategoria interaktywność, (Rysunek 5), a następnie kategoria przejrzystość danych. Najniżej oceniona zastała grupa cech związana ze zbiorami danych przestrzennych.
Specjalna Strefa Ekonomiczna (SSE) to wyodrębniony obszar na terenie którego obowiązują preferencyjne warunki do zakładania i funkcjonowania firm i przedsiębiorstw tak krajowych jak i zagranicznych. Działalność gospodarcza prowadzona na takim obszarze daje możliwość skorzystania z szeregu ulg i zwolnień, co zachęca inwestorów do lokowania kapitału w SSE. Obecnie na terytorium Polski funkcjonuje 14 specjalnych stref ekonomicznych, które istotnie przyczyniają się do rozwoju gospodarczego danego regionu, między innymi poprzez zagospodarowanie istniejącego majątku, jak również wykorzystanie niezagospodarowanych zasobów naturalnych ze szczególnym uwzględnieniem zasad równowagi ekologicznej. Usytuowanie SSE przynosi także wymierne korzyści dla lokalnej społeczności, bowiem powstają nowe miejsca pracy, wzrasta konkurencyjność wyrobów i usług, a także następuje rozwój infrastruktury. Często istniejące zaplecze techniczne w postaci obiektów przemysłowych, biurowych czy magazynowych okazuje się niewystarczające wobec czego zachodzi potrzeba pozyskania terenu pod nowe inwestycje [Ministerstwo Gospodarki, 2009]. Celem pracy jest badanie wpływu lokalizacji SSE na dynamikę rynku nieruchomości gruntowych. Przeprowadzone badania wykazały jednoznacznie, że na analizowanych obszarach ustanowienie specjalnej strefy ekonomicznej przyczyniło się zarówno do wzrostu obrotu jak i cen nieruchomości. Sytuacja ta dotyczy nieruchomości zlokalizowanych w strefie jak i w terenach bezpośrednio z nią sąsiadujących. Dodatkowo okazało się, że wzrost obrotu nieruchomościami obejmuje nie tylko tereny o funkcji przemysłowej, ale także tereny mieszkaniowe zlokalizowane w sąsiedztwie strefy.
Przedmiotem opracowania jest analiza danych ewidencyjnych z zakresu części graficznej operatu ewidencji gruntów i budynków (EGiB) powiatu strzyżowskiego. Obszar badań obejmuje pięć jednostek ewidencyjnych (gmin): Strzyżów, Frysztak, Niebylec, Czudec, Wiśniowa. W sumie stanowi to 63 obręby ewidencyjne. Badaniem objęto mapy ewidencyjne znajdujące się w zasobie Powiatowego Ośrodka Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej w Strzyżowie. Badania wykonano w oparciu o klasyfikację udostępnionych na potrzeby pracy (Markowska, 2013) materiałów kartograficznych pod względem formy (mapa analogowa, cyfrowa, numeryczna) oraz skali, daty i techniki wykonania. Głównym celem publikacji jest zbadanie stopnia wykorzystania map katastralnych w EGiB na w/w obszarze w pracach geodezyjnych. Ponadto w pracy poddano ocenie poziom modernizacji i cyfryzacji zasobu EGiB, w celu weryfikacji zamierzeń przeprowadzonego przez ARiMR projektu LPIS. Dodatkowy aspekt publikacji stanowi porównanie otrzymanych wyników z danymi dla województwa małopolskiego, w kontekście tej samej przynależności historycznej tych regionów do ziem byłego zaboru austriackiego.
Urzędowe bazy danych gromadzące dane przestrzenne powinny zawierać zbiory metadanych, służące do ich opisu. Zasadniczym elementem zbioru metadanych są cechy opisujące jakość i ważność danych przestrzennych. W pracy zaproponowano metodę oceny jakości baz danych geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu (GESUT) opartą na czterech kryteriach: dokładności położenia, kompletności, aktualności i spójności logicznej. Jakość danych dla cechy dokładność położenia, obliczono na podstawie atrybutu źródło pochodzenia (określone, dla każdego badanego obiektu typu GESUT). Kompletność danych obliczono na podstawie analizy obiektów typu GESUT, które istnieją na cyfrowej mapie zasadniczej, a nie zarejestrowano ich w bazie GESUT. Aktualność danych określono poprzez analizę czasów oczekiwania na wprowadzenie do bazy geodezyjnych operatów pomiarowych. Spójność logiczną oceniono analizując poziom sprzecznych relacji w danych. Wyniki oceny dla poszczególnych własności opisano za pomocą wartości punktowych w skali od 1 do 100. Całościową ocenę jakości danych baz GESUT przeprowadzono poprzez obliczenie dwóch estymatorów: wartości przeciętnej absolutnej oraz współczynnika zmienności średnich. W badanym przypadku: dwie bazy o podobnej organizacji różnią się jakością gromadzonych danych o 16 punktów procentowych. Przedstawiona metoda to sposób na szybką i wiarygodną ocenę jakości danych GESUT na poziomie podstawowym. Zastosowanie tej metody nie wymaga angażowania dodatkowych środków, wszystkie potrzebne informacje zapisane są w systemie bazy danych.
18
51%
W artykule zaprezentowano sposób przejścia z katastru 2D na system 3D + czas, za pomocą dostępnych narzędzi informatycznych w oparciu o istniejące urzędowe rejestry danych geoprzestrzennych. W Polsce od ponad dwudziestu lat modernizowane są urzędowe rejestry gromadzące informacje o obiektach powiązanych z Ziemią. Modernizacja ta dotyczy ochrony i bezpieczeństwa praw do nieruchomości, zwiększenia efektywności baz informacyjnych, podniesienia jakości danych, a także podniesienia efektywności planowania i zarządzania gruntami. Zaawansowane technologie typu CAD pozwalają na budowę numerycznego modelu terenu (DTM), a w następnym etapie wizualizację obiektów powierzchniowych, takich jak granice działek czy obrysy budynków, w przestrzeni 3D. Współczesne relacyjne bazy danych i narzędzia CAD pozwalają również na odtworzenie stanu nieruchomości z dowolnego momentu czasowego.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.