Materiał stanowiły dane dotyczące 29 578 ejakulatów pobranych od 250 knurów czystorasowych, w tym 46 knurów rasy wbp, 163 knurów rasy pbz, 15 knurów rasy duroc i 26 knurów rasy pietrain, użytkowanych w latach 1993-2007 w Stacji Unasieniania Loch w Teodorowie. Ejakulaty pobierano metodą manualną w odstępach co 4-5 dni. Każdy ejakulat poddano ocenie, ustalając następujące cechy fizyczne: objętość ejakulatu, koncentrację plemników, odsetek plemników o ruchu postępowym, ogólną liczbę plemników w ejakulacie i liczbę dawek inseminacyjnych uzyskanych z jednego ejakulatu. Zebrane dane pogrupowano według kryterium pory roku pobrania nasienia, wyszczególniając 12 podgrup obejmujących ejakulaty pobierane w poszczególnych miesiącach roku. Wykazano, że najkorzystniejsze cechy fizyczne miały ejakulaty pobierane w okresie jesienno-zimowym. Otrzymane w tym czasie ejakulaty charakteryzowały się największą objętością i największą liczbą plemników. Otrzymywano z nich najwięcej dawek inseminacyjnych. U knurów rasy duroc stwierdzono inny niż u knurów pozostałych badanych ras przebieg sezonowych zmian cech fizycznych ejakulatu. Ejakulaty knurów rasy duroc miały najmniejszą objętość, ale największą koncentrację plemników.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.