Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1

Wpływ nawożenia miedzią na plonowanie pszenicy ozimej i zawartość tego pierwiastka w roślinie

100%
Kantek K.
Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Rolnictwo
|
2015
|
tom 112
2

Wpływ osadów ściekowych na rozpuszczalność arsenu w glebach zanieczyszczonych przez przemysł arsenowy w Złotym Stoku

63%
Kantek K., Karczewska A.
Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Rolnictwo
|
2012
|
tom 103
W glebach regionu Złotego Stoku zanotowano zawartości As wynoszące od 190 mg-kg-1 w poziomach powierzchniowych gleb użytków rolnych do 22320 mg-kg-1 w utworach powierzchniowych Hałdy Storczykowej. Z danych literaturowych wynika, że w różnych warunkach zabsorbowany w glebie arsen może ulec uruchomieniu i przedostając się do środowiska, może stanowić zagrożenie dla ekosys¬temu. Jest to możliwe m.in. w wyniku nawożenia z wykorzystaniem nawozów organicznych zawie¬rających niskocząsteczkowe frakcje materii organicznej. W doświadczeniu badaniom poddane zostały gleby zanieczyszczone arsenem, pochodzące z okolic dawnego zbiornika osadów poflotacyjnych oraz ze Złotego Jaru. Gleby po oznaczeniu podstawowych właściwości poddane zostały testom ekstrakcji z surowymi (OS1) i stabilizowanymi (OS2) osadami ściekowymi stosowanymi w formie ekstraktu (E) i zawiesiny (Z). Użyte dawki osadów ściekowych wynosiły: 10, 20 i 50 g s.m.-kg-1, co odpowiada 25, 50, i 125 Mg s.m.-ha-1. Roztworem podstawowym w testach ekstrakcji był 0,001 mol-dm-3 chlorek wapnia (CaCl2). Otrzymane wyniki wskazują na brak znaczącego wzrostu rozpuszczalności arsenu w wyniku stosowania osadów w postaci zawiesin. Wzrost mobilności pierwiastka zanotowano po uży¬ciu ekstraktów osadów zarówno surowych, jak i stabilizowanych. Największa ilość As (30,9 mg-kg-1) uległa mobilizacji w glebach obiektu 1, o największym zanieczyszczeniu, po zastosowaniu ekstraktu z osadów ściekowych w największej dawce. Rozpuszczalność arsenu zmniejszała się wraz ze wzro¬stem dawki zawiesiny osadów ściekowych w obydwu stosowanych rodzajach (OS1 i OS2).
3
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Wpływ nawozów fosforytowo-siarkowych na przenikanie jonów fosforanowych i siarczanowych do wód

51%
Jakubowski M., Kantek K., Stanislawska-Glubiak E., Korzeniowska J.
Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich
|
2013
|
nr 3/III
Tradycyjne systemy nawożenia roślin uprawnych fosforem w Polsce obarczone są dużym ryzykiem ekologicznym związanym z łatwością przenikania fosforanów (V) do wód powierzchniowych, a także wysokimi kosztami produkcji takich nawozów. Nakłada to konieczność poszukiwania nowych rozwiązań nawozowych, które z jednej strony stanowiłyby mniejsze zagrożenie dla środowiska naturalnego, a z drugiej byłyby równie dostępnym dla roślin źródłem fosforu. Jednym z nich może być stosowanie mieszanek fosforytowo – siarkowych (FS), charakteryzujących się stopniowym uwalnianiem łatwo przyswajalnych fosforanów (V), a przez to również ich mniejszą migracją do wód. Dodatek siarki zwiększając dostępność fosforu z fosforytów, stanowi również źródło siarki jako składnika pokarmowego dla roślin. Celem badań było określenie wpływu dodatku siarki elementarnej do mielonego fosforytu na przenikanie jonów fosforanowych (V) i siarczanowych (VI) do wód. w doświadczeniach wegetacyjnych badano w jaki sposób nawożenie mieszankami fosforytowo – siarkowymi wpływa na przemieszczanie się jonów fosforanowych (V) i siarczanowych (VI) do wód. Przeprowadzono dwa dwuletnie doświadczenia wazonowe, na których testowano działanie 6 wariantów mieszanek fosforytowo – siarkowych, różniących się stopniem przemiału fosfory tu (F1 i F2) oraz dodatku siarki (S1, S2, S3). Przeprowadzone badania nie wykazały zagrożenia przenikania znaczących ilości jonów fosforanowych (V) oraz siarczanowych (VI) do wód podziemnych w przypadku stosowania nawozów o stosunku fosforytu do siarki większym niż 7:1.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.