Ogólnopolskie, jesienne liczenie czajek Vanellus vanellus i siewek złotych Pluvialis apricaria zostało zorganizowane w Polce po raz czwarty. W październiku 2020 w 530 miejscach zanotowano łącznie ok. 171 tys. czajek i 47 tys. siewek złotych, a w listopadzie w 363 miejscach 88 tys. czajek i 68 tys. siewek złotych. Oba gatunki liczniej były obserwowane w północnej części kraju, gdzie w październiku i listopadzie stwierdzono odpowiednio 45% i 49% czajek oraz 83% i 74% wszystkich siewek złotych. Przeciętna wielkość stada czajek (mediana) wynosiła 120 os. w październiku i 88 os. w listopadzie, a najczęściej spotykano stada tego gatunku liczące od 101 do 500 os. (40% stad w październiku i 29% w listopadzie). Przeciętna wielkość stada siewek złotych wyniosła 62 os. w październiku i 65 os. w listopadzie. Siewki złote gromadziły się w październiku najczęściej w stadach od 101 do 500 os. (30%), a w listopadzie spotykano najwięcej stad liczących 11–50 os. (29%). U obu gatunków zaznaczył się spadek przeciętnej wielkości stada w stosunku do poprzedniego liczenia w roku 2014. Na podstawie danych ze 110 miejsc skontrolowanych w obu miesiącach stwierdzono spadek liczebności czajki i wzrost liczebności siewki złotej między październikiem i listopadem we wszystkich regionach Polski. W obu miesiącach najwięcej (36% i 37%) czajek przebywało na spuszczonych zbiornikach wodnych, głównie na stawach rybnych. Siewki złote najliczniej spotykano na polach ze wschodzącą oziminą, choć między październikiem i listopadem zaznaczył się silny spadek (z 72% do 39%) ich udziału w tym siedlisku. W listopadzie 2020 w Polsce zatrzymało się co najmniej 2–3% czajek i około 3–4% siewek złotych zimujących w Europie, co po raz kolejny wskazuje na duże znaczenie Polski dla tych gatunków w okresie wędrówki.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.