W pracy na podstawie badań literaturowych oraz własnych dokonano charakterystyki składu chemicznego oraz możliwości przyrodniczego wykorzystania podłoży popieczarkowych. Stwierdzono, że podłoża mimo dużego zróżnicowania składu chemicznego charakteryzują się wysoką wartością nawozową. Ponadto wartość tą podnosi fakt niskiej zawartości metali ciężkich, która nie ogranicza ich możliwości wykorzystania w rolnictwie. Najbardziej powszechnymi sposobami zagospodarowania odpadów popieczarkowych jest ich wykorzystanie do celów nawozowych w rolnictwie i ogrodnictwie oraz kompostowanie z dodatkiem innych odpadowych materiałów organicznych.