Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 50

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Tekst zawiera omówienie teoretyczno-metodologicznych zagadnień związanych z wykorzystaniem dokumentów osobistych w polskiej socjologii wsi w pierwszej połowie XX wieku na przykładzie prac Williama Thomasa i Floriana Znanieckiego, Józefa Chałasińskiego, Ludwika Krzywickiego oraz Władysława Grabskiego, z uwzględnieniem ich krytyki na gruncie dawnych oraz współczesnych rozważań. Druga część tekstu dotyczy sporu wokół „metody biograficznej” w socjologii zakorzenionego w debacie nad naukami społecznymi w ogóle, sprowadzającego się do dyskusji nad istotą „wyjaśnienia” oraz „rozumienia” - przeciwstawnymi koncepcjami poznania świata społecznego. Następnie spór między „wyjaśnieniem” oraz „rozumieniem” omówiony został gruncie antropologii wraz z uzasadnieniem takiego ujęcia problemu. W trzeciej części została przedstawiona perspektywa analizy materiałów pamiętnikarskich, nazwana „antropologicznym ujęciem autobiografii”, inna od dotychczas stosowanych w socjologii, opracowana przy wykorzystaniu dorobku antropologii społeczno-kulturowej. Podejście to odwołuje się do szczególnego traktowania pojęć w antropologii - jako swoistych „narzędzi analitycznych”. Przez zbudowanie siatki pojęć można bowiem stworzyć uniwersalną metodologię poprzedzającą materiał empiryczny. Zaproponowana perspektywa pozwala na połączenie elementów „wyjaśnienia” oraz „rozumienia” w obrębie jednej perspektywy analitycznej, polegającej na odłączeniu metody badawczej od określonej teorii. Zagadnienia związane z historycznym charakterem materiałów autobiograficznych zostały omówione przy użyciu podejścia mikrohistorycznego, zaproponowanego przez badaczy nurtu tzw. nowej historii kulturowej.
Artykuł poświęcony jest próbie rekonstrukcji kosmologii autorki wspomnień opisanych w Pamiętnikach chłopów z lat 30. XX wieku. Inspirację dla podjęcia tej problematyki stanowiły dokonania historyków należących do nurtu nowej historii kulturowej zainteresowanych, jak sama nazwa wskazuje, kulturą, w tym życiem codziennym, mentalnością oraz codziennymi troskami żyjących w przeszłości ludzi. Instrumentarium nauk społecznych oraz humanistycznych oferuje bogate zasoby możliwych ujęć teoretycznych, w ramach których możliwe byłoby analizowanie wspomnianej problematyki. Wydaje się jednak, że najbardziej stosowne narzędzie służące do analizy wybranego pamiętnika stanowi koncepcja „siatki i grupy” Mary Douglas, uzupełniona o przemyślenia innych badaczy, w tym m.in. Pierre’a Bourdieu oraz Chrisa Schillinga. Najważniejsze pojęcia w koncepcji Mary Douglas to kontekst społeczny, siatka, grupa oraz kosmologia. Zasadniczy zamysł schematu sprowadza się do śledzenia, w jaki sposób określone kosmologie powstają w specyficznych, możliwych do opisania przez zmienne siatki i grupy kontekstach społecznych – wszystkie te pojęcia zostały w artykule krótko omówione. Przeprowadzone analizy wskazują na to, że kosmologia wiejskiej kobiety wpisuje się w segment C schematu, charakteryzujący się silną siatką i silną grupą. W warunkach silnej grupy życie ludzi jest silnie kontrolowane przez społeczność, podczas gdy silna siatka wskazuje na istnienie precyzyjnie określonych przepisów ról społecznych. W narracji pamiętnikarki widoczne jest stanowiące jeden z ważniejszych wątków w naukach społecznych napięcie istniejące pomiędzy wspólnotą a jednostką – napięcie, którego konsekwencje bywają dramatyczne.
W niniejszym artykule przedstawiono główne problemy, w tym bariery modernizacji i rozwoju miast oraz propozycje i kierunki rozwiązań w zakresie szeroko rozumianej gospodarki wodami opadowymi. W celu zidentyfikowania problemów wykorzystano przede wszystkim wyniki własnego badania ankietowego. Objęło ono 50 miast wybranych losowo, przy czym największą liczbę ankiet skierowano do grupy miast największych, tj. powyżej 100 tys. mieszkańców. Specyfika tematu powoduje, że największe problemy i konflikty występują w dużych miastach i to najczęściej starych, gdzie dodatkowo coraz ostrzej pojawia się zjawisko pogarszania niezawodności działania systemów i obniżania standardów usług. Do tego dochodzi problem wysokiej intensywności zabudowy i stopnia wykorzystania terenów, bardzo często charakter zabytkowy śródmieścia, problemy związane z melioracjami miejskimi i odwodnieniem dróg, przeciążenie hydrauliczne systemów kanalizacyjnych i komunalnych oczyszczalni, brak odbiorników ścieków lub ich wymagana szczególna ochrona, brak rezerwy terenu pod nowe sieci i urządzenia itd. W warunkach zasadniczych przemian normalizujących zasady przekształceń organizacyjno-prawnych i własnościowych dotychczasowych przedsiębiorstw komunalnych powstała okresowo wyraźna luka w zakresie zarządzania i eksploatacji kanalizacji deszczowej. Zasadniczym problemem w miastach, gdzie funkcjonuje kanalizacja mieszana (tj. ogólnospławna i rozdzielcza), jest częsty brak jednolitej struktury organizacyjnej w zakresie odprowadzania wód opadowych oraz fakt wyłączania kanalizacji deszczowej z gestii wyspecjalizowanych przedsiębiorstw wodociągów i kanalizacji. Administratorami kanalizacji deszczowej w miastach są również Miejskie Zarządy Dróg lub np. Zarządy Melioracji Komunalnych. Wynika to z faktu, że gospodarka wodami opadowymi w miastach ma charakter wieloaspektowy i wiąże się ściśle z melioracją i odwodnieniem dróg. Ścisłe powiązania występują również z ochroną środowiska wodnego, tj. z ochroną wód powierzchniowych i środowiska gruntowo-wodnego. Zasadniczym problemem w wielu miastach jest istnienie kilku jednostek administrujących ciekami, które stanowią odbiorniki wód opadowych. Generalnie - jak podkreślali ankietowani - kanalizacja deszczowa wymaga uporządkowania przede wszystkim w zakresie organizacji, zarządzania, eksploatacji i finansowania oraz stosowania prawidłowych rozwiązań w sferze techniczno-technologicznej. Poważnym utrudnieniem jest fakt, że gospodarka wodami opadowymi, podobnie jak cala gospodarka wodno-ściekowa, musi być rozpatrywana w układzie zlewniowym, podczas gdy działalnos'ć gmin ogranicza się jedynie do granic administracyjnych miasta. Głównymi kierunkami działań w zakresie rozwoju kanalizacji deszczowej powinno być dążenie do: - obniżania ilości wód opadowych trafiających do kanalizacji i bezpośrednio do wód powierzchniowych poprzez stosowanie lokalnej retencji i infiltracji do gruntu, - zmniejszenia zanieczyszczenia ścieków przez działania prewencyjne w zlewni, - ograniczenia zanieczyszczenia ścieków w miejscach ich powstawania - dotyczy to głównie wód opadowych i roztopowych pochodzących z powierzchni zanieczyszczonych, tj. z terenów przemysłowych, składowych, usługowo-handlowych, baz transportowych i paliwowych, a także dróg i parkingów o trwałej nawierzchni, - stosowania urządzeń retencjonujących oraz podczyszczających spływy opadowe z wykorzystaniem procesów: sedymentacji, flotacji, filtracji i rozkładu biologicznego w glebie, - intensyfikacji procesu samooczyszczania się wody w odbiornikach ścieków. W przypadku systemów kanalizacyjnych rozwiązaniem optymalnym byłaby zmodyfikowana kanalizacja ogólnospławna bądź kanalizacja deszczowa, gdzie doprowadzane byłyby tylko wody opadowe silnie zanieczyszczone. Wody nie wymagające oczyszczania powinny być retencjonowane i ponownie wykorzystywane, bądź rozsączane bezpośrednio w miejscu ich powstawania, odprowadzane do centralnego miejsca ich rozsączania lub w ostateczności do wód powierzchniowych, zuwzględnieniem opóźnienia ich spływu. Właściwym kierunkiem rozwiązań jest rozszerzanie zasięgu obsługi przez systemy półrozdzielcze z separatorami umożliwiającymi odprowadzenie pierwszej fali zanieczyszczeń z kanalizacji deszczowej do oczyszczalni ścieków.
17
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Szczątki ryb z wapieni mioceńskich Pińczowa

100%
Autorka oznaczyła 13 gatunków, na leżących do 11 rodzajów ryb z gromad Elasmobranchii i Teleostomi, notowanych po raz pierwszy z wapieni mioceńskich Pińczowa. Fauna ryb z Pińczowa obejmuje rodzaje żyjące także obecnie w morzach tropikalnych i subtropikalnych.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.