Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 58

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Nieoczyszczone ścieki bytowe na terenach wiejskich stanowią nadal poważne zagrożenie dla środowiska naturalnego. Brak jednoczesnej budowy systemów wodociągowych i kanalizacyjnych na terenach wiejskich przyczynił się do powstania znacznych dysproporcji pomiędzy zaopatrzeniem w wodę, a odprowadzeniem ścieków. Ścieki surowe wprowadzone do naturalnego odbiornika powodują szybką degradacje życia w odbiorniku i przyczyniają się do zachwiania równowagi biologicznej w środowisku. ścieki nieoczyszczone mogą doprowadził do pogorszenia jakości wody w studniach indywidulanych, a nawet doprowadził do całkowitego jej skażenia. Na terenach gdzie nie można zastosować kanalizacji zbiorczej alternatywą pozostaje budowa dołów asenizacyjnych lub przydomowych oczyszczalni ścieków. Rozwój przydomowych oczyszczalni ścieków w Polsce obserwuje się od kilkudziesięciu lat. W roku 1998 zarejestrowanych przydomowych oczyszczalni było 4000, podczas gdy w 1999 roku liczba ta wzrosła do 18054 szt. Intensywny wzrost obserwowano w latach kolejnych, gdzie w 2008 roku zarejestrowanych było 51 943 szt. w 2010 roku liczba ta wzrosła do około 81 tysięcy szt. a w 2011 roku zarejestrowano około 103 tysięce szt. W najbliższych latach przewiduje się gwałtowny wzrost nowo budowanych przydomowych oczyszczalni ścieków. Celem pracy była analiza skuteczności oczyszczania scieków bytowych w przydomowej oczyszczalni z wykorzystaniem zmodyfikowanego filtru swirowopiaskowego o przepływie pionowym. Cel pracy został zrealizowany poprzez wykonanie wstepnych badań laboratoryjnych z wykorzystaniem modelu wycinkowego „M1” w skali 1:1, a następnie wykonanie prototypu zmodyfikowanego filtru „F1” w terenie i określenie skuteczności działania w warunkach terenowych. Na tej podstawie autor zaproponował nowatorskie rozwiązanie, zmodyfikowany filtr świrowo-piaskowy o przepływie pionowym. Obecnie trwają procedury związane ze zgłoszeniem patentowym prototypu zmodyfikowanego filtru świrowo-piaskowego. Autorskie rozwiązanie filtru piaskowego o przepływie pionowym polegało na: – wprowadzeniu przed właściwą warstwą filtracyjną (piaskową) warstwy zabezpieczającej z drobnego świru, – zastosowaniu innowacyjnego układu rozprowadzającego ścieki w postaci autorskiego rozwiązania, – zmniejszeniu powierzchni filtru w stosunku do rozwiązań klasycznych. Klasyczne filtry piaskowe o przepływie pionowym zajmują znaczą powierzchnią (25-30 m2 dla pięcioosobowego gospodarstwa). W pracy podjęto próbę zmniejszenia wymiarów filtru w planie. Ważnym elementem modyfikacji złoża jest zaprojektowanie odpowiedniego systemu rozprowadzania ścieków tak, aby wykorzystał warstwą filtracyjną w jak najwyższym stopniu. Rozstawa drenów rozprowadzających ścieki po powierzchni złoża filtracyjnego w konwencjonalnych rozwiązaniach jest bardzo duża i wynosi nawet 200 cm. Przy miąższości właściwej warstwy filtracyjnej wynoszącej od 60 do 100 cm może dochodzić do nierównomiernego obciążenia złoża filtracyjnego. Poprzez zwiększenie wykorzystania warstwy filtracyjnej oraz wprowadzenie dodatkowej warstwy zabezpieczającej (z drobnego świru) można znacznie zmniejszyć wymiary filtru piaskowego o przepływie pionowym, przy równoczesnym zachowaniu jakości filtratu na dopuszczalnym poziomie. Badania obejmowały między innymi określenie wartości wskaźników fizykochemicznych zanieczyszczenia w ściekach dopływających oraz odpływających z filtru: BZT5, ChZTCr, tlen rozpuszczony, zawiesina ogólna, odczyn pH, fosfor ogólny, azot amonowy N-NH4, azot organiczny, azot całkowity Kjeldahla, azot azotynowy N-NO2, azot azotanowy N-NO3 oraz azot ogólny, (dodatkowo określono wartości wskaźników fizykochemicznych ścieków pobranych z następujących głębokości złoża filtracyjnego: 10 cm, 30 cm, 50 cm, 90 cm). Ponadto określono wartości wskaźników mikrobiologicznych zanieczyszczenia ścieków: bakterie grupy coli, Escherichia coli, Enterokoki, Salmonella sp., Shigella sp. oraz Clostridium perfringens) w ściekach dopływających do filtru, na odpływie z warstwy żwirowej oraz na odpływie z warstwy piaskowej. Na podstawie przeprowadzonych analiz wyników badań zaleca się stosowanie warstwy zabezpieczającej, wykonanej z drobnego żwiru o średnicy miarodajnej d10=1,66mm i miąższości 50 cm. Pod tą warstwą powinna być ułożona właściwa warstwa filtracyjna wykonana z piasku płukanego o średnicy miarodajnej d10=0,40mm i miąższości co najmniej 60 cm. Niewątpliwą zaletą zmodyfikowanego filtru żwirowopiaskowego o przepływie pionowym jest niewielka powierzchnia jaką zajmuje (1,15 m2.M-1) podczas gdy w klasycznych rozwiązaniach jest to nawet 7 m2.M-1. Biorąc pod uwagę, że usuwanie zanieczyszczeń następuje najintensywniej w początkowej głębokości warstwy zabezpieczającej, bardzo ważną sprawą jest równomierne rozprowadzenie ścieków wstępnie oczyszczonych po powierzchni warstwy zabezpieczającej wykonanej z drobnego żwiru. Zastosowanie innowacyjnego układu rozprowadzającego ścieki pozwoliło w badanym okresie optymalnie wykorzystał powierzchnię złoża filtracyjnego. Ze względu na znaczne wartości związków biogennych w ściekach oczyszczonych nie zaleca się stosowania zmodyfikowanego filtru żwirowo-piaskowego przy odprowadzaniu ścieków oczyszczonych do wód stojących i jezior.
Aim of the study The present paper analyses the influence of atmospheric precipitation on the variability of wastewater discharge from a selected sewerage system located in southern Poland. The research period covered the years 2011–2016. The daily outflows of wastewater from the sewerage system were adopted. Material and methods Precipitation data were obtained from a station located 7 km away from the tested facility (the nearest rainfall measurement station from the tested object) and based on this data, the mean daily precipitation values were determined for the examined period. Subsequently, the research period was divided, according to the amount of precipitation, into 7 basic groups. It was determined whether the mean values of wastewater discharge from the sewerage system in particular groups of rainfall intensity significantly differed from each other. The analysis was carried out using a one-way analysis of variance (ANOVA). The groups of rainfall intensity constituted the factor determining the value of wastewater outflow from the sewage agglomeration. Results and conclusions Based on the results of the research we conducted, actions were proposed aimed at increasing the control of accidental water outflow to the sewerage system. Based on that, operations have been determined, minimizing the inflow of accidental rainwaters to particularly sensitive sections of the sewerage system. Training should be provided for municipalities of the agglomeration, regarding the management of rainwater, so as to stop the inflow as far as possible, in the locations where it may arise.
W artykule przedstawiono charakterystykę ilościową i jakościową ścieków dopływających i odpływających z oczyszczalni Mszana Dolna. Badania przeprowadzono w okresie od 2004 do 2007 r. Przedstawiono ilość ścieków jaka dopływa do oczyszczalni ścieków w poszczególnych dobach badanego okresu. Określono stężenia zanieczyszczeń ścieków dopływających i odpływających z oczyszczalni. Badano następujące wskaźniki zanieczyszczeń: BZT₅, ChZTCr, zawiesinę ogólną, azot ogólny, fosfor ogólny. Na podstawie wyników badań fizykochemicznych ścieków surowych i oczyszczonych określono skuteczność zmniejszenia wybranych zanieczyszczeń ścieków. Obliczono ładunek zanieczyszczeń, jaki trafia do oczyszczalni oraz ładunek, jaki jest odprowadzany do odbiornika. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że średni dopływ ścieków do oczyszczalni stanowi 51,67% przepływu projektowanego. Na podstawie analizy badań fizykochemicznych stwierdzono następującą skuteczność usuwania zanieczyszczeń: BZT₅ - 97,9%, ChZTCr - 95,7%, zawiesina ogólna - 96,3%, azot ogólny - 90,4%, fosfor ogólny - 77,3%.
W artykule przedstawiono efektywność oczyszczania ścieków w oczyszczalni w Dąbrowie Tarnowskiej. Badania przeprowadzono w okresie od stycznia 2005 do września 2007 roku. Analizie fizykochemicznej poddano dwa wskaźniki z grupy podstawowej: BZT5, zawiesinę ogólną oraz z grupy eutroficznej: azot ogólny i fosfor ogólny. Skuteczność oczyszczania była na niskim poziomie, dotyczy to podstawowych wskaźników zanieczyszczenia ścieków BZT5 i zawiesiny ogólnej oraz związków biogennych (azotu ogólnego i fosforu ogólnego). Przyczyną tego może być zły stan techniczny oczyszczalni, która była budowana w latach sześćdziesiątych XX wieku. Problem można rozwiązać poprzez budowę nowoczesnej oczyszczali ścieków pozwalającej na oczyszczenie ścieków do poziomu dopuszczalnego przez obowiązujące Rozporządzenie.
W artykule przedstawiono skuteczność zmniejszenia zanieczyszczeń ścieków w Zakładzie Oczyszczania Ścieków „KUJAWY”. Oczyszczalnia „KUJAWY” przeznaczona jest do oczyszczania ścieków bytowych z dzielnicy Nowa Huta dla miasta Krakowa. Przepustowość oczyszczalni wynosi 80 000 m3.d-1. Badania przeprowadzono w okresie od 01.04.2006 do 31.03.2007 roku. Analizy wyników dokonano na podstawie stężenia ścieków surowych i oczyszczonych. Analizie poddano trzy wskaźniki zanieczyszczeń z grupy podstawowej: BZT5, ChZTCr i zawiesinę ogólną oraz dwa z grupy eutroficznej: azot ogólny i fosfor ogólny. Na podstawie przeprowadzonej analizy wyników określono średnią skuteczność zmniejszenia wskaźnika BZT5 na poziomie 98,5%. ChZTCr – 96,0%, zawiesiny ogólnej – 98,2%, azotu ogólnego – 73,7% oraz fosforu ogólnego – 91,4%.
W artykule przedstawiono ocenę działania oczyszczalni ścieków w Nowym Sączu-Wielopolu. Okres badań obejmował przedział czasowy od stycznia do listopada 2009 roku. Badano następujące wskaźniki zanieczyszczenia ścieków: BZT5, ChZTCr, zawiesinę ogólną, azot ogólny oraz fosfor ogólny. Na podstawie zebranych danych dokonano analizy skuteczności zmniejszania zanieczyszczeń dla poszczególnych wskaźników. Dodatkowo zestawiono ilości ścieków dopływających do oczyszczalni w rozbiciu na miesiące rozpatrywanego okresu. Ponadto określono ilość przekroczeń wartości dopuszczalnych wskaźników w stosunku do przedstawionych w pozwoleniu wodno-prawnym wydanym przez stosowny organ. Na podstawie przeprowadzonej analizy stwierdzono następującą średnią skuteczność zmniejszania zanieczyszczeń: BZT5 – 98,10%, ChZTCr – 92,76%, zawiesina ogólna – 92,66% , azot ogólny – 82,43%, fosfor ogólny – 93,41%. Stwierdzono po jednym przekroczeniu ChZTCr i zawiesiny ogólnej w stosunku do wartości dopuszczalnych przedstawionych w pozwoleniu wodno-prawnym. Wartości pozostałych wskaźników w ściekach oczyszczonych były poniżej wartości dopuszczalnej. Oczyszczalnia działa bardzo dobrze a niskie wartości stężeń badanych wskaźników w ściekach oczyszczonych świadczą o poprawnym przebiegu procesów zachodzących w urządzeniach do biologicznego oczyszczania ścieków. Fosfor był usuwany w wysokim stopniu dzięki zastosowaniu wspomagania poprzez chemiczne strącanie.
W artykule przedstawiono ocenę skuteczności oczyszczania ścieków bytowych z zastosowaniem filtrów piaskowych o przepływie pionowym z dodatkiem ziarnistego węgla aktywnego. Badania efektywności usuwania związków organicznych, związków azotowych oraz zawiesiny ogólnej wykonywano w warunkach zwiększającego się obciążenia hydraulicznego. Stwierdzono, że oczyszczanie ścieków bytowych w wielowarstwowym filtrze piaskowym z dodatkiem ziarnistego węgla aktywnego zapewniło odpowiednią jakość filtratu dla obciążenia hydraulicznego wynoszącego 43 mm·d-1 oraz 88 mm·d-1. Ze względu na zmienne warunki panujące wewnątrz poszczególnych warstw złoża, zaobserwowano duże wahania skuteczności zmniejszenia BZT5 (6- 99%), ChZTCr (31- 90%) oraz zawiesiny ogólnej (55- 95%). Wykazano, że jednowarstwowy filtr wypełniony ziarnistym węglem aktywnym był najbardziej odpowiedni do stworzenia w jego wnętrzu korzystnych warunków dla rozwoju zarówno bakterii heterotroficznych, jak i bakterii nitryfikacyjnych. Podczas trzymiesięcznego cyklu oczyszczania ścieków bytowych średnia skuteczność zmniejszania BZT5, ChZTCr oraz zawiesiny ogólnej wyniosła odpowiednio 98%, 97% oraz 87%.
W artykule przedstawiono ocenę efektywności oczyszczania ścieków przez Tarnowską Grupową Oczyszczalnie Ścieków. Na podstawie wyników badań fizykochemicznych ścieków surowych i oczyszczonych określono skuteczność zmniejszenia wybranych zanieczyszczeń ścieków. Badano następujące wskaźniki zanieczyszczeń: BZT5, ChZTCr, zawiesinę ogólną, azot ogólny, fosfor ogólny. Badania prowadzono od stycznia 2006 do listopada 2007 roku. W pracy przedstawiono ilość przekroczeń poszczególnych wskaźników w stosunku do wartości dopuszczalnych określonych w pozwoleniu wodno-prawnym. Na podstawie przeprowadzonej analizy badań stwierdzono następującą skuteczność usuwania zanieczyszczeń: BZT5 98,9%, ChZTCr 92,9%, zawiesina ogólna 95,1%, azot ogólny 91,3%, fosfor ogólny 87,4%. Można stwierdzić, że badana oczyszczalnia ścieków działa prawidłowo i oczyszcza ścieki do wartości normatywnej.
W artykule przedstawiono wyniki badań nad efektywnością usuwania zanieczyszczeń organicznych i zawiesin ogólnych w osadnikach gnilnych typu „DUOFILTER”. Badane obiekty stanowiły pierwszy stopień oczyszczania ścieków bytowych w przydomowych oczyszczalniach ścieków. Dalsze doczyszczanie ścieków zachodziło przy współudziale procesów biochemicznych na filtrze piaskowym o przepływie pionowym. Badane osadniki gnilne składały się z trzech komór: pierwszej osadowej oraz dwóch przepływowych wyposażonych w filtr ze struktur porowatych. Monitoring obejmował okres od października 2003 do maja 2005. Próbki ścieków pobierano z pierwszej komory osadnika (ścieki surowe) oraz z odpływu po osadniku (ścieki wstępnie oczyszczone). Analiza fizykochemiczna ścieków obejmowała następujące wskaźniki zanieczyszczeń: BZT5, ChZTCr, zawiesinę ogólną. Na podstawie przeprowadzonej analizy wyników stwierdzono średnią skuteczność zmniejszenia BZT5 od 25,3 do 40,2%; ChZTCr od 32,4 do 43,5 %; zawiesiny ogólnej od 35,9 do 56%.
Celem artykułu było gruntowne przedstawienie rozwiązań konstrukcyjnych stosowanych przy budowie filtrów piaskowych o przepływie pionowym, opisanie materiałów stosowanych do ich budowy oraz przedstawienie skuteczności ich działania. Filtry piaskowe stosowane są głównie jako drugi stopień oczyszczania ścieków po osadnikach gnilnych lub osadnikach Imhoffa, jak również jako trzeci stopień po biologicznych procesach oczyszczania, gdy wymagany jest odpływ ustabilizowany i o wysokiej jakości. Filtry piaskowe zalecane są do oczyszczania ścieków z pojedynczych domów oraz z ich zespołów, jak również mogą być stosowane w większych oczyszczalniach ścieków z obiektów użyteczności publicznej i usługowej. W artykule przedstawiono dodatkowo skuteczności oczyszczania ścieków w filtrach piaskowych o przepływie pionowym. Artykuł kończy się podsumowaniem i wnioskami gdzie stwierdza się, że filtry piaskowe o przepływie pionowy stanowią bardzo dobre rozwiązanie przy budowie przydomowych oczyszczalni ścieków, na terenach gdzie nie można zastosować kanalizacji zbiorczej. Ponadto skuteczność oczyszczania ścieków w tych obiektach jest bardzo wysoka.
Celem artykułu jest przedstawienie zmian jakie zaszły w gospodarce wodnej i ściekowej w kraju w okresie przed i w trakcie wdrażania RDW. Podstawą analizy były dane z roczników statystycznych GUS – Ochrona Środowiska oraz raportów z wdrażania Krajowego Programu Oczyszczania Ścieków Komunalnych. Całkowita ilość oczyszczanych ścieków w Polsce wzrosła o około 37,9% w wieloleciu 1980–2007, natomiast aż o 83,4% zmniejszyła się ilość ścieków nieoczyszczonych odprowadzanych do środowiska. Obserwuje się przy tym tendencje do wzrostu ilości ścieków oczyszczanych w wysokosprawnych technologiach. Bezpośrednim przejawem poprawy sytuacji w zakresie oczyszczania ścieków jest tendencja do zmniejszania się ładunków BZT5, zawiesiny ogólnej, azotu ogólnego i fosforu ogólnego w ściekach odprowadzanych do wód lub do ziemi. Tendencja ta jest zwłaszcza widoczna w przypadku dwóch pierwszych wskaźników. W związku z wprowadzaniem Krajowego Programu Oczyszczania Ścieków od 1990 roku widoczny jest wyraźny przyrost ludności miast korzystających z oczyszczalni ścieków. Występują niestety dysproporcje w zakresie liczby mieszkańców miast i wsi korzystających z kanalizacji i oczyszczalni ścieków. Na koniec 2006 r. około 85% ludności miast korzystała z kanalizacji i oczyszczalni ścieków, natomiast na wsi wartość ta nie przekroczyła 25%. W obszarach wiejskich obserwuje się dużą dynamikę rozwoju systemów sanitarnych, bowiem przeciętnie każdego roku przyrasta około 1,3% ludności korzystającej z sieci kanalizacyjnej i 1,8% z oczyszczalni ścieków.
W niniejszej pracy została przedstawiona skuteczność oczyszczania ścieków na oczyszczalni w Lipnicy Wielkiej. Do oczyszczalni dopływają ścieki bytowe systemem kanalizacji grawitacyjnej. Zastosowana na obiekcie, metoda oczyszczania oparta jest na technologii niskoobciążonego osadu czynnego z chemicznym strącaniem fosforu. Badania zostały przeprowadzone w okresie od marca 2003 roku do czerwca 2010 roku. Analizie poddano próbki ścieków surowych i oczyszczonych. Badano następujące wskaźniki zanieczyszczenia ścieków BZT5, ChZTCr, zawiesina ogólna, na których podstawie określono efektywność działania oczyszczalni. Dodatkowo określono ilość ścieków dopływających do oczyszczalni. Na podstawie wykonanych analiz i otrzymanych wyników określono średnią skuteczność usuwania zanieczyszczeń: dla BZT5 wyniosła ona 96,23%, dla ChZTCr -91,42%, a zawiesina ogólna była równa 95,71%. Wyniki te dowodzą, iż oczyszczalnia ścieków w Lipnicy Wielkiej skutecznie zmniejsza ilość szkodliwych dla środowiska zanieczyszczeń. Zaobserwowano również, iż w okresie badań ilość dopływających ścieków w badanym okresie zaobserwowano niedostateczną ilość ścieków dopływających do oczyszczalni co wskazuje na jej niedociążenie hydrauliczne.
Jednym z celów działalności poznawczej jest charakterystyka, grupowanie oraz klasyfikacja zjawisk, przedmiotów i zachowań. Podział jakiegoś zbioru przedmiotów, obiektów lub urządzeń na podzbiory oddaje szczególne usługi w pracach normalizacyjnych. W wyniku obiektywnej analizy struktury badanego zbioru jest możliwe m.in. ustalenie wzajemnych powiązań między elementami tworzącymi dany zbiór. Jest to szczególnie istotne w hydrologii, a zwłaszcza w modelowaniu procesów zachodzących w zlewni czy dorzeczu. Relacje pomiędzy charakterystykami zlewni i parametrami modeli hydrologicznych są niezwykle ważne przy estymowaniu parametrów rozkładów statystycznych, oceny zmian w zlewniach i prognozowaniu zjawisk hydrologicznych w zlewniach niekontrolowanych. Znajomość przestrzennego rozkładu charakterystyk hydrologicznych jest coraz częściej wykorzystywana w gospodarce wodnej, a zwłaszcza podczas sporządzaniu planów gospodarowania wodami w obszarze zlewni czy dorzeczy. W celu oszacowania interesujących charakterystyk hydrologicznych w zlewniach niekontrolowanych często stosuje się metodę częstości regionalnych, dzięki której można wydzielić obszary o jednorodnym przebiegu analizowanego zjawiska. Do wydzielania jednorodnych obszarów powszechnie wykorzystuje się również metody regresji dwu lub wielu zmiennych, analizy skupień, krigingu czy sztucznych sieci neuronowych. Metody skupiania bazują na wewnętrznym kryterium podziału, jakim jest matematycznie zdefiniowane podobieństwo między obiektami. Odpowiednie procedury skupiania tworzą grupy obiektów. W praktyce odległości między skupieniami określa się następującymi metodami: pojedynczego wiązania, pełnego wiązania, średnich połączeń, średnich połączeń ważonych, środków ciężkości, ważonych środków ciężkości i Warda. Celem pracy jest analiza możliwości zastosowania metody analizy skupień do wydzielania jednorodnych obszarów pod względem indeksu powodziowości i wybranych charakterystyk fizjograficznych zlewni w dorzeczu Wisły. Materiał wyjściowy stanowiły dane hydrologiczne i wybrane charakterystyki fizjograficzne zlewni rzek w dorzeczu Wisły. W pracy wykorzystano dane z 33 zlewni rzek będących bezpośrednimi dopływami Wisły. Z charakterystyk fizjograficznych do analizy przyjęto: powierzchnię zlewni A i średnią jej wysokość na poziomem morza Hśr, stoczystość zlewni I, długość cieku głównego L i współczynnik kształtu zlewni Rf. Analizy wykazały, że najlepsze rezultaty grupowania uzyskano stosując metodę Warda, gdzie wydzielono sześć jednorodnych zlewni z uwagi na indeks powodziowości, powierzchnię, średnią wysokość n.p.m. i stoczystość, długość cieku głównego oraz współczynnik kształtu. W każdym z wyróżnionych jednorodnych obszarów w odmiennym stopniu analizowane czynniki fizjograficzne wpływają na kształtowanie się indeksu powodziowości.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.