Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem pracy było otrzymanie ekstraktów wodnych z szałwii, rozmarynu i oregano, określenie ich składu chemicznego oraz aktywności przeciwdrobnoustrojowej w stosunku do wybranych szczepów bakterii. Ekstrakty otrzymywano metodą ekstrakcji ciągłej w automatycznym aparacie Soxhleta. Zawartość suchej substancji szałwii, oregano i rozmarynu w ekstraktach wodnych określono metodą suszarkowo-wagową. W pracy wyznaczano minimalne stężenie hamujące (MIC) i minimalne stężenie bakteriobójcze (MBC) ekstraktów oraz strefy zahamowania wzrostu bakterii metodą krążkowo-dyfuzyjną. Ekstrakt z szałwii charakteryzował się największym udziałem kwasu rozmarynowego (1,860 mg·cm–3) i chlorogenowego (0,104 mg·cm⁻³). W ekstrakcie z rozmarynu dominował kwas rozmarynowy (6,384 mg·cm⁻³) oraz ferulowy (0,268 mg·cm⁻³). Również w ekstrakcie z oregano oznaczono znaczące ilości kwasu rozmarynowego (1,820 mg·cm⁻³), p-kumarynowego (1,062 mg·cm⁻³), chlorogenowego (0,260 mg·cm⁻³), karnozolu (0,242 mg·cm⁻³) i mirycetyny (0,172 mg·cm⁻³). Ekstrakt wodny z szałwii był bardziej skuteczny w hamowaniu wzrostu drobnoustrojów w porównaniu z ekstraktem z rozmarynu i oregano, co uwidoczniło się w niższych wartościach MIC oraz MBC wyznaczonych dla tego ekstraktu.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.