W opracowaniu podjęto próbę określenia nadwyżek słomy do alternatywnego wykorzystania na przykładzie powiatu mieleckiego. Bilansu słomy dokonano uwzględniając jej produkcję (zbiory) oraz rozdysponowanie na ściółkę, paszę i przyoranie. Z przeprowadzonej analizy wynika, że w latach 2002-2008 w powiecie mieleckim nastąpił niewielki wzrost powierzchni uprawy zbóż i mieszanek zbożowo- strączkowych przy spadku ich plonowania, istotnie wzrósł natomiast areał uprawy i plon nasion roślin oleistych. Zbiory słomy wykazały nieznaczną tendencję wzrostową. O wielkości produkcji słomy decydowała uprawa zbóż (99,1% zbiorów słomy). Zakładając, że tendencje produkcji i zapotrzebowania na słomę będą się utrzymywać w kolejnych latach, na cele pozarolnicze można przeznaczyć rocznie ok. 52 tys. ton słomy. Czynnikiem ograniczającym wykorzystanie słomy do celów energetycznych może być znaczne rozdrobnienie gospodarstw.