Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 18

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem przedstawionych badań było określenie zawartości kwasów fenolowych i aktywności przeciwutleniającej w liściach i korzeniach dwóch gatunków wierzbownicy i wiesiołka. W badanych ekstraktach określono zawartość kwasów fenolowych metodą HPLC oraz aktywność przeciwutleniającą metodą FRAP i DPPH. Otrzymane wyniki wskazują, że ekstrakty z badanych roślin różnią się znacząco zarówno pod względem zawartości kwasów fenolowych, jak i aktywności przeciwutleniającej. Zdecydowanie wyższą, w porównaniu do wiesiołka, aktywnością cechowały się wyciągi z wierzbownic. Najwyższą aktywność wykazywał ekstrakt z liści wierzbownicy kosmatej, zebranych w fazie wegetatywnej, zawieraj ący także najwięcej kwasu elagowego i kawowego - związków, którym przypisuje się wysoką aktywność przeciwutleniającą.
The study determined genetic and chemical variability of 40 populations of E. angustifolium and E. hirsutum, growing wild in the eastern Poland. The RAPD analysis indicated higher genetic variability in E. angustifolium than in E. hirsutum. The contents of biologically active phenolic compounds (flavonoids, phenolic acids, tannins) in dry herb were determined. Qualitative analysis of flavonoids was performed by HPLC. There were differences in the content of flavonoids, phenolic acids and tannins in the populations of both species. The main flavonoid compounds were - luteolin-7-glucoside in E. angustifolium herb and rutin in E. hirsutum herb.
Jedną z ważniejszych cech jakości kulinarnego mięsa wołowego jest kruchość. Kształtowana jest ona przede wszystkim podczas dojrzewania mięsa. Ten długotrwały proces, przebiegający z udziałem endogennych enzymów można przyspieszyć, poddając mięso działaniu egzogennych enzymów proteolitycznych. Celem pracy była próba oceny przydatności dwóch preparatów enzymatycznych (YG i YO), uzyskanych z hodowli drożdży Yarrowia lipolytica (szczep PII6a) do skruszania kulinarnego mięsa wołowego i porównanie jego efektywności w stosunku do pepsyny. Surowiec doświadczalny poddano hydrolizie enzymatycznej wybranymi preparatami w temp. 4 i 18ºC, przez okres 6 i 24 godz., w dwóch wariantach pH środowiska (3,5 i 6,0) Ocenę działania doświadczalnych enzymów przeprowadzono w oparciu o stopień degradacji białek mięsa określony przyrostem zawartości wolnych grup aminowych, hydroksyproliny i azotu w roztworach po hydrolizie oraz na podstawie instrumentalnego pomiaru kruchości mięsa. Stwierdzono, że największą zdolnością proteolityczną w stosunku do białek mięsa wołowego charakteryzował się preparat enzymatyczny YO. Optymalną kwasowością środowiska działania ocenianych preparatów enzymatycznych okazała się wartość pH 3,5, natomiast temperatura nie miała istotnego wpływu na przebieg procesu degradacji białek. Dowiedziono, że wydłużenie czasu trwania procesu skruszania mięsa wołowego z 6 do 24 godz. miało istotny wpływ na polepszenie jego kruchości, jednak degradacja białek przebiegała najintensywniej w pierwszych 6 godz.
Four- and five-year-old plants gave a distinctly higher yield of seeds in comparison with six- year-old plants. Seeds originating from younger plants were also characterised by higher indi­vidual weight. Germination ability of seeds was affected both by age of mother plants and by temperature and presence of light during germination process. Higher germination ability and higher weight of seedlings was observed at substrate pH 5.5 and 6.5 in contrary to pH 3.5.
Określono zmienność chemiczną 8 gatunków z rodzaju Eleutherococcus, pochodzących z Arboretum SGGW w Rogowie. W korzeniach, owocach i liściach oznaczono zawartość eleuterozydów, flawonoidów oraz kwasów polifenolowych przy użyciu HPLC. Stwierdzono wyraźne różnice dotyczące zawartości ww. związków zarówno w badanych gatunkach, jak i surowcach. Najbogatszym źródłem eleuterozydów okazały się korzenie E. leucorrhizus. W owocach było ich znacznie mniej. W liściach nie stwierdzono obecności eleuterozydów. Okazały się one natomiast bogatym źródłem flawonoidów i kwasów polifenolowych.
The content and composition of fatty acids and sterols in the seed oil of two cultivated evening primrose species (Oenothera paradoxa Hudziok, 0. glazioviana Micheli in Mart.) and two willow herb species (Epilobium tetragonum L., E. hirsutum L.) were compared. A GC analysis of the evening primrose seed oil resulted in identifying five fatty acids (pal­mitic, stearic, oleic, linoleic, and y-linolenic acids), with linoleic and y-linolenic acids as dominant compounds. In the willow herb seed oil six fatty acids were identified (palmitic, stearic, oleic, linoleic, y-linolenic and a-linolenic acids) with palmitic and linoleic acids as dominant compounds. An HPLC analysis indicated the presence of four free sterols in the evening primrose seed oil and five in the willow herb seed oil. ß-sitosterol and brassicast- erol appeared to be the main sterols in seed oils of the investigated species.
Composition of sterol fraction and content of identified compounds in herb of fireweed (Chamaenerion angustifolium fU Scop.) and leaves of evening primrose (Oenothera biennis L.) obtained from several populations of these species growing wild in Poland were determined by HPLC. The investigated species differed in respect of the composition and content of identified sterols. High intraspecific variability concerning accumulation of sterols was also observed. Herb of fireweed was characterised by relatively high content of p-sitosterol (85.80-171.18 mg/100 g), campesterol (24.24-334.49 mg/100 g), and p-sitosterol D-glucoside (26.33-86.32 mg/100 g). Leaves of evening primrose appeared to be much poorer source of sterols. Content of |3-sitosterol (the dominant compound in the sterol fraction) in this raw material ranged from 5.21 to 34.66 mg/100 g.
W pracy określono zmienność genetyczną i chemiczną 7 populacji śliwy tarniny, występujących na terenie wschodniej Polski (Podlasia i Bieszczad). Poza różnicami genetycznymi stwierdzono znaczne zróżnicowanie w składzie chemicznym surowców badanych populacji. Wyższą zawartość flawonoidów odnotowano w kwiatach pochodzących z Bieszczad, zaś kwiaty populacji podlaskich zawierały więcej fenolokwasów. W populacjach podlaskich największy udział spośród zidentyfikowanych flawonoidów miał rutozyd, natomiast w Bieszczadach - 3-glukozyd izoramnetyny.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.