Do oznaczania zawartości antocyjanów w wyciągach z owoców aronii zastosowano metodę Fuleki i Francisa w modyfikacji własnej. Polega ona na pomiarze absorpcji światła przy długości fali λ = 510 nm dla dwóch roztworów rozcieńczonych buforami o pH 1,0 i 4,5. Zmodyfikowana metoda jest prosta, szybka i łatwa w wykonaniu. Analiza chromatograficzna wyciągu z owoców aronii wskazuje na obecność dwóch podstawowych antocyjanów: pelargonidyny i cyjanidyny. Stwierdzono, że trwałość antocyjanów w wyciągach z aronii jest niewielka. Spadek zawartości tych związków po rocznym przechowywaniu w temp. 5-10°C dochodzi do 50%. Wyższą trwałość uzyskuje się dodając do wyciągów kwas cytrynowy. Badania wskazują, że do przerobu technologicznego najkorzystniejsze jest przechowywanie surowca w postaci zamrożonej.