Zapalenie błony śluzowej jamy ustnej kotów (ang. feline chronic gingivostomatitis - FCG) stanowi obecnie jeden z najpoważniejszych problemów w medycynie weterynaryjnej kotów [Southerden i Gorrel 2007]. Choroba objawia się silnym zapaleniem błony śluzowej jamy ustnej przy lub bez obecności osadu lub kamienia nazębnego, skutkującym trudnościami w pobieraniu pokarmu, utratą masy ciała i apatią [Lommer i Verstraete 2003]. Przyczyna występowania choroby nie jest jednoznacznie określona. Uznaje się możliwość współudziału w etiologii czynników bakteryjnych, wirusowych oraz czynników środowiskowych, takich jak żywienie i utrzymanie [Lyon 2005, Norris i Love 1999]. Wobec nieokreślonej jednoznacznie etiologii choroby i czynników predysponujących konieczne jest opracowanie schematów leczenia, które pozwoliłyby na zminimalizowanie skutków choroby i ograniczenie objawów klinicznych. Wśród metod farmakologicznych proponowanych w celu zahamowania procesu chorobowego wymienia się stosowanie różnych form chlorheksydyny, antybiotyków, immunomodulatorów, kortykosteroidów, progestagenów i soli złota [Southerden i Gorrel 2007, Zetner i in. 2007], a także kociego interferonu omega [Southerden i Gorrel 2007, Zetner i in. 2004]. Ekstrakcja zębów przedtrzonowych i trzonowych, będąca jedną z metod postępowania [Hennet 1997], stanowi rozwiązanie radykalne, które powinno być podjęte dopiero w przypadku nieskuteczności innych zachowawczych metod terapeutycznych.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.