Wieloletnie doświadczenie prowadzone metodą losowanych bloków, założono na wiosnę 1991 roku. Bloki zawierały trzy różne ekotypy użytków zielonych: trwały - TTP, trwały podsiewany - PTP oraz przemienny - DTP. W każdym bloku w 4 powtórzeniach zastosowano 4 warianty nawożenia: V₁ - kontrola; V₂ - P 30, K 60; V₃ - N 90+PK; V₄ - N 180+PK kg·ha⁻¹. Doświadczenie położone jest na wysokości 465 - 478 m n. p. m., prowadzone na glebie brunatnej, kwaśnej, wytworzonej z pleistocenskich zwietrzelin z przewagą górotworów wulkanicznych, zwanej gliną ziarniasto-gruzełkowatą. Właściwości agrochemiczne i fizyczne gleby były mierzone do głębokości 60 cm. Próbki do analizy pobierano 2 razy w ciągu roku. Analizy gleby były wykonane metodami klasycznymi. Próbki korzeni pobierano 5 razy podczas sezonu wegetacyjnego. Uzyskane wyniki wskazują, że właściwości gleby na trwałych użytkach zielonych charakteryzują się stabilnością, szczególnie na ekotypach TTP i PTP, tylko łąka przemienna (DTP) założona po odnowie orką ma inne właściwości w całym okresie doświadczenia. Profil glebowy DTP miał na początku pH (w roztworze KC1 o stężeniu 1 mol·dm⁻³) 5,15 - 5,36, zawartość próchnicy 3,71 - 3,98%. Po 7 latach doświadczenia pH w KCI wynosiło 5,21 - 5,45, a zawartość próchnicy podwyższyła się na 4,23 - 4,95%. Po założeniu doświadczenia ciężar objętościowy w warstwie powierzchniowej wynosił 1,35 g·cm⁻³, a na głębokości 10 - 20 cm 0,98 g·cm⁻³. Ogólna porowatość wynosiła 49 - 63%. Po 7 latach doświadczenia ciężar objętościowy obniżył się na 1,23 - 1,33 g·cm⁻³ oraz porowatość ogólna na 50 - 54%. Największą suchą masę korzeni zanotowano na początku doświadczenia - 1,073 kg·m⁻², po 4 latach doszło do obniżenia na 0,627 kg·m⁻². Najmniejszą ilość korzeni stwierdzono na łące przemiennej DTP, najwięcej na łące trwałej (TTP). Stwierdzono też wpływ nawożenia mineralnego na ciężar masy korzeniowej, która podwyższa się przy wyższej dawce azotu. Największy średni dzienny przyrost nowowytworzonych korzeni zanotowano na początku doświadczenia (2,0 g·m⁻²), potem stopniowo obniżał się. Najwyższy przyrost stwierdzono na DTP (1,5 g·m⁻²). Okres wymiany korzeni na użytkach zielonych waha się od 2 - 4 lat. Stosunek R : S był najwyższy na łące trwałej (TTP) i wynosił 5,7.