Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 27

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem badań było zidentyfikowanie zmian w strukturze obszarowej gospodarstw w ciągu ostatniego dziesięciolecia, określenie roli jaką odgrywają drobne gospodarstwa rolne (o powierzchni 1-5 ha) w Polsce, zbadanie jaki wpływ na ich rozwój miała dotychczasowa WPR oraz jakie mogą przynieść zmiany WPR po 2013 r. Wykorzystano dane Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi (MRiRW), Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (ARiMR), Głównego Urzędu Statystycznego (GUS) oraz literaturę przedmiotu. Badaniami objęto lata 2002-2010
W artykule przedstawiono najważniejsze wnioski z przebiegu realizacji programu PROW w Polsce w latach 2004-2006. Doświadczenie zdobyte w trakcie wdrażania tego instrumentu polityki rolnej miało pozytywny wpływ na zapoczątkowanie procesu przemian zachodzących w rolnictwie i na obszarach wiejskich, który będzie kontynuowany także w latach 2007-2013.
Przedstawiono znaczenie Programu PROW 2004-2006 dla gospodarstw rolnych w Polsce. Celem Programu była poprawa konkurencyjności gospodarstw oraz zrównoważony rozwój obszarów wiejskich. Jednakże, wsparcie w ramach PROW nie odegrało istotnej roli w stymulowaniu przemian strukturalnych w rolnictwie. Program przyniósł beneficjentom doraźne korzyści finansowe, które mogły, lecz nie musiały być przeznaczone na inwestycje.
W artykule przedstawiono wyniki polskiego handlu zagranicznego produktami rolno-spożywczymi w 2016 r., szczególną uwagę zwracając na zmiany, jakie zaszły w strukturze geograficznej i towarowej polskiego eksportu rolno-spożywaego w ostatnich trzech latach. Mimo wielu niekorzystnych okoliczności, jakie dotknęły polski sektor rolno-spożywczy w tym okresie, eksport polskiej żywności nadal wykazuje tendencję wzrostową, jednak dynamika wzrostu eksportu jest coraz słabsza. W 2016 r. wpływy z eksportu produktów rolno-spożywczych wzrosły o 1,2%, do 24,2 mld euro, a wydatki na import zwiększyły się o 6,2%, do 17,1 mld euro. Przez cały 2016 r. import Polski rósł szybciej niż eksport. W przypadku nadwyżki eksportu nad importem po raz pierwszy od wielu lat odnotowano spadek o 8,9%, do 7,1 mld euro. Głównym odbiorcą i rynkiem zaopatrzenia w polską żywność pozostają kraje Unii Europejskiej, ale obserwuje się rosnącą dywersyfikację rynków zbytu. Przy znaczącym zmniejszeniu znaczenia krajów Wspólnoty Niepodległych Państw (WNP) w polskim eksporcie żywności, rośnie znaczenie innych odległych rynków zbytu, takich jak kraje Azji Płd.-Wsch., Bliskiego Wschodu oraz Afryki. Na tych „nowych” rynkach z powodzeniem znajdują nabywców m.in. polskie przetwory zbożowe, mięso oraz wyroby czekoladowe.
W artykule przeanalizowano zmiany w światowym handlu artykułami rolno-spożywczymi w latach 2000-2009. Szczególną uwagę położono na określenie nowych tendencji, powstałych po 2004 roku wskutek rozszerzenia Unii Europejskiej o nowe państwa członkowskie. Do analizy wykorzystano dane z bazy Comtrade/UN oraz Eurostatu, przy użyciu klasyfikacji HS2 (kody 01-24).
Chiny są jednym z największych eksporterów i importerów produktów rolno-spożywczych na świecie. W 2016 r. udział Chin w polskim eksporcie rolno-spożywczym wyniósł jednak zaledwie 0,4%, a w imporcie 1,9%. W 2016 r. Polska wyeksportowała do Chin produkty rolno-spożywcze o łącznej wartości 114 mln USD. W strukturze towarowej polskiego eksportu do Chin dominowały produkty mleczne oraz mięso i podroby. Wartość polskiego importu w 2016 r. była blisko trzykrotnie wyższa niż eksportu. Polska sprowadzała z Chin głównie mrożone filety rybne, których wartość stanowiła ok. 1/3 importu. Ujemne saldo obrotów handlowych ukształtowało się na poziomie 225 mln USD. Chiny są perspektywicznym rynkiem zbytu dla polskich produktów rolno-spożywczych, szczególnie jeśli chodzi o słodycze, mleko i przetwory oraz mięso. Główną barierę rozwoju eksportu do Chin stanowią restrykcyjne przepisy sanitarne i fitosanitarne. Oddziałują one negatywnie zwłaszcza na pozycję polskich eksporterów mięsa na tym rynku.
Polska jest jednym z głównych producentów i eksporterów żywości w Unii Europejskiej. W artykule przedstawiono tendencje w polskim handlu zagranicznym produktami rolno-spożywczymi w 2019 roku oraz zwrócono uwagę na największe wyzwania, przed jakimi stanęli polscy producenci i eksporterzy żywności. Mimo niesprzyjających okoliczności zewnętrznych wyniki polskiego handlu zagranicznego produktami rolno-spożywczymi w 2019 roku uległy poprawie. Dalszy rozwój polskiego eksportu będzie jednak w dużym stopniu zależał od tego, jak polscy producenci poradzą sobie z kryzysem wywołanym pandemią COVID-19, oraz od rozwoju sytuacji na rynkach zagranicznych.
Celem artykułu jest analiza dotychczasowych tendencji oraz perspektyw rozwoju wymiany handlowej produktami rolno-spożywczymi Polski z krajami pozaunijnymi. Szczególną uwagę zwrócono na zmiany w strukturze geograficznej i towarowej polskiego handlu rolno-spożywczego w wyniku wprowadzonego przez Rosję embarga, czyli w latach 2013-2015. Podkreślono również znaczenie bilateralnych umów handlowych oraz potrzebę skoordynowanych działań promujących polską żywność za granicą. Pomimo iż odbiorcy spoza UE w polskim eksporcie rolno-spożywczym w ostatnich latach systematycznie mają coraz większe znaczenie, nadal jest ono stosunkowo niewielkie, a handel z tą grupą krajów opiera się na mało zróżnicowanym asortymencie. Za najbardziej perspektywiczne rynki dla rozwoju polskiego eksportu produktów żywnościowych można uznać w pierwszej kolejności Chiny, Indie, ale także państwa basenu Morza Śródziemnego, ASEAN oraz kraje afrykańskie, które charakteryzują się szybkim wzrostem popytu importowego na żywność. Ważnymi partnerami mogą być również kraje Ameryki Środkowej i Północnej.
W artykule przedstawiono wyniki polskiego handlu zagranicznego produktami rolno-spożywczymi w 2017 r., szczególną uwagę zwracając na zmiany w strukturze geograficznej i towarowej. Mimo niekorzystnych okoliczności, związanych z ograniczeniami administracyjno-prawnymi, jakie dotknęły polski sektor rolno-spożywczy w danym okresie, w 2017 r. nastąpiło ożywienie w obrotach handlowych produktami rolno-spożywczymi. Po niekorzystnych tendencjach w 2016 r. dynamika eksportu ponownie była wyższa niż dynamika importu, co przełożyło się na wzrost nadwyżki. W 2017 r. wpływy z eksportu produktów rolno-spożywczych wzrosły o 12,3% do 27,3 mld euro, a wydatki na import o 9,5% do 18,9 mld euro. W efekcie nadwyżka eksportu nad importem zwiększyła się o 19,1% do nienotowanych wcześniej 8,4 mld euro. W 2017 r. Polska eksportowała przede wszystkim mięso i podroby, tytoń i wyroby tytoniowe, mleko i jego przetwory oraz przetwory zbożowe i pieczywo cukiernicze. Natomiast importowała ryby i owoce morza, owoce i orzechy, mięso i podroby, odpady (w tym zwłaszcza makuchy sojowe i pasze dla zwierząt oraz kakao i przetwory z kakao). Głównym odbiorcą i rynkiem zaopatrzenia polskiej żywności pozostają kraje Unii Europejskiej, jednakże obserwuje się rosnącą dywersyfikację rynków zbytu.
Celem pracy było przedstawienie kierunków zmian zachodzących w zakresie wsparcia sektora rolnego w powiązaniu ze światowym handlem produktami rolno-spożywczymi w krajach rozwiniętych i rozwijających się oraz wypływających z tego konsekwencji dla unijnego rolnictwa. Do analizy wykorzystano opracowania OECD odnoszące się do 47 krajów. Badania dotyczyły lat 1986-2012. Z przeprowadzonej analizy wynika, że kraje rozwijające się systematycznie zwiększają poziom wsparcia swoich producentów rolnych, a także w coraz szerszym zakresie wykorzystują formy pomocy zakłócające handel międzynarodowy. Można wnioskować, że w niedalekiej przyszłości kraje te mogą stanowić realne zagrożenie dla pozycji na arenie międzynarodowej krajów rozwiniętych.
Przedstawiono wpływ Programu PROW 2004-2006 i SPO „Restrukturyzacja i modernizacja sektora żywnościowego oraz rozwój obszarów wiejskich” na inwestycje w gospodarstwach rolnych specjalizujących się w chowie krów mlecznych w Polsce. Przeanalizowano 91 indywidualnych gospodarstw mlecznych, korzystających z dotacji do inwestycji ze środków publicznych i porównano je do wyników, jakie uzyskały gospodarstwa do nich podobne pod względem zasobów pracy, ziemi i kapitału, niekorzystające z dotacji. Przedstawione wyniki dotyczą gospodarstw prowadzących rachunkowość rolną w latach 2004-2007 dla Polskiego FADN.
Celem opracowania było przedstawienie oceny konkurencyjności Polski i Niemiec we wzajemnym handlu produktami rolno-spożywczymi w latach 2003-2013. Analizy dokonano na podstawie wskaźników ujawnionych przewag komparatywnych (RCA), obliczonych na podstawie danych handlowych z bazy WITS Comtrade. Z badań wynika, że Niemcy od lat są najważniejszym partnerem Polski w handlu produktami rolno-spożywczymi. Wejście Polski do UE dodatkowo zintensyfikowało wymianę handlową pomiędzy partnerami oraz umocniło pozycję konkurencyjną polskich producentów żywności na sąsiednim rynku. Od 2005 roku Polska notuje coraz większe przewagi komparatywne na rynku niemieckim w handlu produktami rolno-spożywczymi. Niemcy wciąż takich przewag na rynku polskim nie mają.
W artykule przedstawiono wyniki polskiego handlu zagranicznego produktami rolno-spożywczymi, zwracając szczególną uwagę na zmiany w strukturze geograficznej i towarowej w 2018 roku. Od akcesji Polski do Unii Europejskiej rośnie nadwyżka eksportu towarów rolno-spożywczych nad importem. W 2018 roku dodatnie saldo osiągnęło rekordowy poziom 9,6 mld euro, o 12% wyższy niż w 2017 r. 112-krotnie wyższy niż w 2004 r. Pomimo rosnącej konkurencji Polska zwiększała sprzedaż produktów rolno-spożywczych zarówno na rynek unijny, jak i do krajów trzecich (z wyjątkiem krajów rozwijających się), jednak dynamika wzrostu eksportu w 2018 roku była niższa niż rok wcześniej: 5,5% wobec 14,3%. W 2018 roku, w porównaniu z 2004, eksport polskiej żywności wzrósł blisko sześciokrotnie, osiągając wartość 29,3 mld euro. W 2018 roku eksportowano głównie papierosy, mięso drobiowe i wołowe, wyroby piekarnicze i cukiernicze, czekoladę i przetwory zawierające kakao. Z kolei najważniejszymi towarami sprowadzanymi do Polski były: mięso wieprzowe, ryby świeże, makuchy sojowe, karma dla zwierząt, filety rybne, tytoń nieprzetworzony, kawa, żywe świnie oraz owoce cytrusowe. Głównym odbiorcą, jak również rynkiem zaopatrzenia polskiej żywności pozostawały kraje Unii Europejskiej
Celem artykułu jest przedstawienie pozycji produktów branży mięsnej i mleczarskiej w polskim handlu rolno-spożywczym w latach 2010-2016. Dokonano analizy zmian w strukturze geograficznej i towarowej w handlu produktami wybranych sektorów na tle całego sektora rolno-spożywczego oraz na podstawie wskaźników ujawnionych przewag komparatywnych (RCA) dokonano oceny ich pozycji konkurencyjnej. Badania wykazały, że pomimo niesprzyjających okoliczności zewnętrznych związanych z ograniczeniami w handlu, sektor mięsny pozostaje kluczowy dla polskiego przemysłu spożywczego. Odpowiada on za około 20% eksportu i generuje 1/3 nadwyżki w handlu produktami rolno-spożywczymi. Najszybciej w Polsce rozwija się branża drobiarska, która w najmniejszym stopniu odczuła skutki embarga i sukcesywnie powiększała swoje przewagi komparatywne.
Celem artykułu jest charakterystyka handlu rolno-spożywczego Polski ze Stanami Zjednoczonymi oraz identyfikacja barier handlowych we wzajemnej wymianie, a także ocena, jaki wpływ miałoby Transatlantyckie Partnerstwo w dziedzinie Handlu i Inwestycji (TTIP) na polski handel rolno-spożywczy z USA, gdyby jednak negocjacje zostały sfinalizowane. Wejście w życie umowy TTIP zwiększyłoby możliwości eksportu dla polskich producentów żywności, ale także ułatwiłoby dostęp do polskiego rynku amerykańskim towarom. Z przeprowadzonych analiz wynika, że największe szanse na zwiększenie sprzedaży w wyniku zniesienia barier celnych zyskaliby najprawdopodobniej producenci wyrobów czekoladowych, koncentratu jabłkowego, konserw mięsnych i rybnych, wódek, przetworów owocowych oraz mrożonek warzywnych i owocowych. Biorąc pod uwagę potrzeby unijnego rynku, korzystny mógłby być większy import m.in. wysokobiałkowych surowców paszowych, owoców tzw. południowych i ich przetworów, ryb i produktów rybnych.
W czerwcu 2019 r. Unia Europejska osiągnęła porozumienie polityczne w sprawie umowy o wolnym handlu z Mercosurem - wiodącym producentem i eksporterem żywności na świecie. Celem artykułu jest analiza handlu rolno-spożywczego Polski z krajami Mercosur oraz ocena wpływu umowy na polskich producentów żywności. Z przeprowadzonej analizy wynika, że obniżenie poziomu ochrony celnej może skutkować pogłębieniem polskiego deficytu w handlu produktami rolno-spożywczymi z Mercosurem. Największe obawy o utratę przewag konkurencyjnych na rzecz dostawców z krajów Wspólnego Rynku Południa mogą przejawiać polscy producenci wołowiny oraz mięsa drobiowego. Ograniczone możliwości wzrostu eksportu do krajów Mercosur mogą mieć natomiast producenci niektórych przetworów spożywczych, takich jak: wyroby czekoladowe, produkty mleczne oraz napoje alkoholowe.
Celem pracy jest określenie poziomu i struktury wykorzystania funduszy UE przez gospodarstwa rolne w poszczególnych regionach Polski oraz ocena ich wpływu na przemiany strukturalne w rolnictwie. W artykule wykorzystano dane Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi (MRiRW), Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (ARiMR), Głównego Urzędu Statystycznego (GUS) oraz literaturę przedmiotu. Okres objęty badaniem to lata 2004-2011.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.