Intencją autora jest poddanie refleksji socjologicznej grup producentów rolnych, powstających intensywnie od pewnego czasu w rolnictwie polskim. Dotychczas analizą tej formy organizacji produkcji rolnej zajmowali się zwłaszcza badacze zainteresowani procesami ekonomicznej modernizacji rolnictwa, w tym kwestią konkurencyjności polskiego sektora rolnego. Badają oni grupy producenckie z perspektywy zarówno motywów rolników przy ich zakładaniu, jak i trudności, jakie napotykają, podejmując wyzwanie współdziałania w części procesu gospodarczego. Za podstawowe korzyści możliwe do uzyskania przez rolników w ramach takich grup uznaje się: poprawę sytuacji rynkowej członków grupy poprzez zwiększenie skali produkcji oraz standaryzowanego produktu rolnego; modernizację technologiczną gospodarstw z wprowadzaniem innowacyjnych kultur zarządzania, zwiększenie uzyskiwanego dochodu czy wreszcie redukcję łańcucha dystrybucji żywności. Autorska analiza zjawiska została oparta przede wszystkim na źródłach literaturowych, stosownych danych urzędowych oraz zrealizowanych w przeszłości empirycznych badaniach własnych autora dotyczących socjologicznej problematyki funkcjonowania zespołów rolników indywidualnych.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.