Podmiot może władać nieruchomościami pod różnymi tytularni, пр.: własności, użytkowania wieczystego, najmu czy dzierżawy. Każda z tych form ma swoją odmienną treść i sobie właściwą funkcję społeczną, która wpływa na jej wartość majątkową. Własność jest samodzielną, najszerszą i najsilniejszą formą prawną korzystania z rzeczy. Inne formy mogą powstać tylko na rzeczy cudzej. Właściciel może korzystać z rzeczy w granicach obowiązującego prawa w sposób ogólnie określony, natomiast inne przedmioty władające cudzą rzeczą korzystają z niej w granicach ściśle ustawowo oznaczonych uprawnieniach, dlatego te formy prawno-rzeczowe władania rzeczą nazywa się "prawami na rzeczy cudzej". Z cudzej rzeczy można korzystać na podstawie stosunków ukształtowanych przez strony. Ich treść oparta jest na wzajemnym wyważeniu interesów stron. Może to mieć miejsce w stosunkach najmu, dzierżawy czy leasingu.