Nizina Północnopodlaska pod względem zimowania ptaków wodno-błotnych jest jednym ze słabiej zbadanych regionów w Polsce. W celu uzupełnienia stanu wiedzy, w latach 2001–2011 corocznie prowadzono inwentaryzację ptaków wodno-błotnych i szponiastych na tym terenie. Objęto nią łącznie 107,5 km środkowego biegu Narwi, większość Supraśli i całą Białą. Liczenia wykazały niskie zagęszczenia i ubogi skład gatunkowy zimujących ptaków. Dominantami były: krzyżówka Anas platyrhynchos (udział: 90,8%; 186,3 osobników/10 km biegu rzeki), łabędź niemy Cygnus olor (5,9%; 12 os./10 km) i nurogęś Mergus merganser (1,4%; 2,9 os./10 km). Niektóre gatunki ptaków regularnie zimujące w innych częściach Polski rejestrowano sporadycznie lub nie zimowały wcale (gęsi Anser sp., łyska Fulica atra, czernica Aythya fuligula, mewy Laridae). Zagęszczenie ptaków szponiastych było niskie. Jedynie myszołów włochaty Buteo lagopus zimował liczniej (1,0 os./ 10 km). Przyczynami niewielkiej liczebności zimujących ptaków były najprawdopodobniej surowe warunki klimatyczne skutkujące długotrwałym zlodzeniem rzek oraz zaleganiem grubej pokrywy śnieżnej w tej części kraju.
W roku 2013 stwierdzono dwie lęgowe samice bataliona Calidris pugnax w dolinie Biebrzy. Oba ptaki zasiedlały wykoszone w poprzednim roku turzycowiska, które były przez dłuższy czas pod-topione w okresie lęgowym. Odpowiedni stan uwodnienia i wcześniejsze koszenie stworzyły optymalne warunki do gniazdowania tych ptaków, co prawdopodobnie było przyczyną powrotu, po ponad 10-letniej przerwie, lęgowego bataliona do doliny Biebrzy - gatunku będącego na krawędzi wymarcia w Polsce.