Porównano spektrofotometryczne metody oznaczania barwy olejów ze szczególnym uwzględnieniem ilościowego oznaczenia zawartości barwników chlorofilowych (jako feofityny a). W tym celu przygotowano wzorce feofityny a w dichlorometanie oraz w rafinowanym oleju rzepakowym. Barwę olejów oznaczano metodą spektrofotometryczną w zakresie światła widzialnego oraz za pomocą tintometru Lovibond. Dla każdego standardu obliczano poprawioną absorbancję i współczynnik absorbancji wg metody AOCS Official Method Cc 13d – 55: 1997. Na podstawie zależności absorbancji od stężenia feofityny a [ppm] wykreślano proste kalibracyjne i określano liniowość. W przypadku wzorców feofityny a w oleju, oznaczano także wartości absorbancji dla barwników chlorofilowych i karotenoidowych oraz wartości barwy ogólnej wg normy PN – A – 86934: 1995, jak również zawartość β – karotenu [BS 684: Roz. 2.20: 1977]. Wartość średnia współczynnika absorbancji, wyznaczona wg AOCS Official Method Cc 13d – 55: 1997 dla roztworów wzorcowych feofityny a w dichlorometanie wynosi 0,04767 i jest zbliżona do wartości literaturowej (0,04074) wg BFM Os - 8. W przypadku standardów olejowych, wartość średnia współczynnika absorbancji jest zdecydowanie wyższa (0,06949). Wyznaczone równanie prostej wzorcowej y = 0,035x + 0,003 stwarza możliwość ilościowego określenia zawartości [ppm] feofityny a w olejach badanych wg normy PN – A – 86934: 1995.