W cyklu pasiecznym 1991 r. u pszczół z matką augustowską (2 rodziny), kraińską (3 rodziny), kaukaską (6 rodzin) i mieszańcami tych ras (20 rodzin) oceniano wpływ pogody i zanieczyszczenia powietrza dwutlenkiem siarki i azotu na przebieg zimowania, produkcję miodu, inwazję Nosema apis i Varroa jacobsoni. Na 31 rodzin pszczelich zazimowanych w 1991 r. do kolejnego zazimowania na rok 1991/1992 kwalifikowało się tylko 23, w tym 3 z matką kraińską, 4 z kaukaską i 16 z matkami będącymi mieszańcami tych ras (wszystkie rodziny z matkami augustowskimi zginęły). Wydajność miodna z rodzin z matką kraińską wynosiła 14,4 kg, z kaukaską -24,2 kg, a z mieszańcami około 10 kg od jednej rodziny. Ekstensywność inwazji: N. apis wahała się od 20 tysięcy spor u pszczoły (mieszańce) do 95,8 tysięcy (rodziny z matką kaukaską), a V. jacobsoni odpowiednio - 0,48-5,4%, (mieszańce), 1,96-2,68% (pszczoły kaukaskie) i 2,25-3,13% (pszczoły kraińskie). Najwyższe stężenie SO² wystąpiło w lutym, styczniu i marcu (16 do 53 μg/m³), stężenie tlenków azotu wynosiło w styczniu, lipcu i sierpniu 10-18,5 μg/m³, a w pozostałych miesiącach 7,5-9,3 μg/m³. Największe zapylenie powietrza występowało w okresie grzewczym (22,5-36 ziaren pyłu w m³). Stwierdzono, że środowisko wolne od skażeń i zasobne w nektaro- i pyłkodajne rośliny ma decydujący wpływ na prawidłowy rozwój pszczół i ich produkcję.