Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 5

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Społeczno-polityczne aspekty sportu w ZSRR i krajach bloku socjalistycznego do 1989 r.

100%
Pasko A.
Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie. Kultura Fizyczna
|
2012
|
tom 11
W 1952 r. sportowcy ZSRR po raz pierwszy wzięli udział w igrzyskach olimpijskich. Cztery lata wcześniej przedstawiciele ZSRR obserwowali zmagania zawodników podczas Igrzysk Olimpijskich w Londynie. Spostrzeżenia i doświadczenia tam zdobyte miały procentować w przygotowaniach radzieckich sportowców. Od Igrzysk Olimpijskich w Helsinkach w 1952 r. rozpoczęła się rywalizacja sportowa państw bloku socjalistycznego z Zachodem. Zmaganiom tym w krajach Europy Środkowo-Wschodniej nadano także rangę polityczną. Każde zwycięstwo nad sportowcami zachodnimi traktowano jako przewagę systemu panującego w państwach Europy Wschodniej. W krajach tych do 1956 r. wiernie kopiowano radziecki model sportu. W kolejnych latach zmniejszono stopień naśladownictwa ZSRR, utrzymywano jednak ścisłą współpracę między krajami socjalistycznymi. We wszystkich tych państwach rządzący traktowali sport instrumentalnie, wykorzystując go do realizacji celów politycznych. W istocie dostrzegamy jedynie niewielkie różnice między mechanizmami funkcjonowania sportu w państwach socjalistycznych.
2
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Polscy artyści na igrzyskach olimpijskich

100%
Pasko A.
Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie. Kultura Fizyczna
|
2016
|
tom 15
|
nr 1
W historii nowożytnych igrzysk olimpijskich polscy twórcy systematycznie uczestniczyli w olimpijskich konkursach sztuki. Zdobywali liczne medale i wyróżnienia. Osiągali oni znaczące sukcesy także po wycofaniu konkursów sztuki z igrzysk olimpijskich. Ich dzieła wykorzystywano m.in. w oprawie artystycznej igrzysk. Prace te miały i nadal mają wielką wartość kulturową. Ponadto w wernisażach i koncertach organizowanych przy okazji igrzysk uczestniczyła wyjątkowo liczna widownia. Artyści stawali się więc ambasadorami krajów, które reprezentowali. W pewnym sensie uprawiali to, co w 1965 r. Edmund Gullion nazwał dyplomacją publiczną. Korzystały z tego i władze II Rzeczypospolitej, i Polski Ludowej.
3
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Problem bezpieczeństwa na letnich igrzyskach olimpijskich w okresie zimnej wojny, po wydarzeniach w Monachium w 1972 r.

100%
Pasko A.
Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie. Kultura Fizyczna
|
2015
|
tom 14
|
nr 1
Igrzyska olimpijskie, według ideałów Coubertina – impreza o pokojowym charakterze, były celem ataków terrorystycznych i miejscem nie zawsze bezpiecznym. Wydarzeniem przełomowym były igrzyska olimpijskie w Monachium w 1972 r. Atak terrorystyczny Palestyńczyków z organizacji „Czarny Wrzesień” oraz śmierć sportowców Izraela na zawsze zmieniły zakres przygotowań organizatorów igrzysk. Problem bezpieczeństwa stawał się jednym z najtrudniejszych i najbardziej kosztownych zagadnień. Potwierdzenie tej tezy odnajdujemy w przygotowaniach do kolejnych igrzysk, w Montrealu (1976), w Moskwie (1980), w Los Angeles (1984) i w Seulu (1988). W pewnym sensie możemy więc mówić o porażce ideałów Coubertina oraz ruchu olimpijskiego.
4
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Zmiany w zarządzaniu sportem w Polsce w latach osiemdziesiątych XX wieku

100%
Pasko A.
Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie. Kultura Fizyczna
|
2011
|
tom 10
W latach osiemdziesiątych XX wieku dwukrotnie dokonano zmian w organizacji centralnego organu zarządzającego sportem. Jednakże, w żaden sposób nie przekładały się one na poprawę sytuacji w polskim sporcie. Nie mogły przynieść pozytywnych efektów, ponieważ w rzeczywistości sport potrzebował nakładów finansowych, a nie reorganizacji. Zmiany te miały zatem raczej charakter propagandowy. Społeczeństwo nie mogło wiedzieć o bezradności władz. Rządzącym zależało więc, by postrzegano ich aktywność. W tej sytuacji, reorganizacje na długie tygodnie paraliżowały działalność urzędu i budziły niepokój osób w nich pracujących. Negatywną ocenę tych zmian przedstawiono także w informacji opracowanej we wrześniu 1988 r. w Departamencie Upowszechniania Kultury Fizycznej, Turystyki i Wypoczynku Komitetu ds. Młodzieży i Kultury Fizycznej. Okazało się, że owe reorganizacje przyniosły wręcz szkodę – utrudniały realizację innych działań podejmowanych przez władze.
5

Rzeszowski wystawowy

38%
Pasko A.
Woliera
|
2008
|
nr 1
16-21
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.